Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ζ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιβ΄ 2 – 12):
2 οὐδὲν δὲ συγκεκαλυμμένον ἐστὶν ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται, καὶ κρυπτὸν ὃ οὐ γνωσθήσεται· 3 ἀνθ᾿ ὧν ὅσα ἐν τῇ σκοτίᾳ εἴπατε, ἐν τῷ φωτὶ ἀκουσθήσεται, καὶ ὃ πρὸς τὸ οὖς ἐλαλήσατε ἐν τοῖς ταμείοις, κηρυχθήσεται ἐπὶ τῶν δωμάτων. 4 Λέγω δὲ ὑμῖν τοῖς φίλοις μου· μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, καὶ μετὰ ταῦτα μὴ ἐχόντων περισσότερόν τι ποιῆσαι. 5 ὑποδείξω δὲ ὑμῖν τίνα φοβηθῆτε· φοβήθητε τὸν μετὰ τὸ ἀποκτεῖναι ἔχοντα ἐξουσίαν ἐμβαλεῖν εἰς τὴν γέενναν· ναί, λέγω ὑμῖν, τοῦτον φοβήθητε. 6 οὐχὶ πέντε στρουθία πωλεῖται ἀσσαρίων δύο; καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐκ ἔστιν ἐπιλελησμένον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ· 7 ἀλλὰ καὶ αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς ὑμῶν πᾶσαι ἠρίθμηνται. μὴ οὖν φοβεῖσθε· πολλῶν στρουθίων διαφέρετε. 8 Λέγω δὲ ὑμῖν· πᾶς ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁμολογήσει ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ· 9 ὁ δὲ ἀρνησάμενός με ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων ἀπαρνηθήσεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ. 10 καὶ πᾶς ὃς ἐρεῖ λόγον εἰς τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῷ· τῷ δὲ εἰς τὸ Ἅγιον Πνεῦμα βλασφημήσαντι οὐκ ἀφεθήσεται. 11 ὅταν δὲ προσφέρωσιν ὑμᾶς ἐπὶ τὰς συναγωγὰς καὶ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας, μὴ μεριμνᾶτε πῶς ἢ τί ἀπολογήσησθε ἢ τί εἴπητε· 12 τὸ γὰρ Ἅγιον Πνεῦμα διδάξει ὑμᾶς ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἃ δεῖ εἰπεῖν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
2 Ἀλλά ἡ ὑποκρισία τους αὐτή δέν θά μείνει γιά πάντα σκεπασμένη. Δέν ὑπάρχει τίποτε σκεπασμένο, ὅσο καλά κι ἄν ἔχει καλυφθεῖ, πού νά μήν ξεσκεπασθεῖ στό τέλος καί νά φανερωθεῖ. Καί δέν ὑπάρχει τίποτε κρυφό πού δέν θά γίνει γνωστό. 3 Ἐπειδή λοιπόν ὅλα θά φανερωθοῦν, γι’ αὐτό, ὅσα μυστικά ἀρχίσατε νά λέτε κι ἐσεῖς ἀνακοινώνοντας ἰδιαιτέρως τίς ἀλήθειες τοῦ Eὐαγγελίου σέ ἔμπιστους ἀκροατές, θά ἀκουστοῦν στό φῶς τῆς δημοσιότητος. Κι ἐκεῖνο πού ψιθυρίζετε στό αὐτί μέσα στά ἰδιαίτερά σας δωμάτια, θά κηρυχθεῖ πάνω ἀπό τίς ταράτσες, ὥστε ν’ ἀκουστεῖ ἀπ’ ὅλους καί νά κηρυχθεῖ τό Eὐαγγέλιο μέ κάθε δημοσιότητα. 4 Σέ σᾶς ὅμως τούς φίλους μου λέω: Θά ἀντιμετωπίσετε κινδύνους καί διωγμούς. Μήν παρασυρθεῖτε στήν ὑποκρισία, γιά νά γλυτώσετε ἀπό αὐτούς. Μή φοβηθεῖτε ἐκείνους πού σκοτώνουν τό σῶμα, ὕστερα ὅμως δέν μποροῦν νά κάνουν τίποτε περισσότερο. 5 Ἐγώ τώρα θά σᾶς ὑποδείξω ποιόν νά φοβηθεῖτε. Νά φοβηθεῖτε τόν Θεό, πού μετά τό θάνατό σας, ἀφοῦ σᾶς ἀφαιρέσει τήν πρόσκαιρη καί ἐπίγεια ζωή, ἔχει τήν ἐξουσία νά σᾶς ρίξει καί στό αἰώνιο πῦρ τῆς κολάσεως. Ναί, σᾶς λέω, αὐτόν πρέπει νά φοβηθεῖτε. 6 Τούς ἀνθρώπους μήν τούς λογαριάζετε. Διότι κι ἄν ἀκόμη σᾶς θανατώσουν, μή νομίσετε ὅτι χάνετε τή ζωή σας ἐπειδή σᾶς ἐγκατέλειψε ὁ Θεός. Ὄχι. Πέντε σπουργίτια δέν πωλοῦνται δύο ἀσσάρια, δηλαδή εἴκοσι λεπτά; Κι ὅμως οὔτε ἕνα ἀπ’ αὐτά δέν εἶναι ξεχασμένο καί ἐγκαταλελειμμένο μπροστά στά μάτια τοῦ Θεοῦ. 7 Κι ὅσο γιά σᾶς, μάθετε ὅτι ὁ Θεός ἔχει μετρημένες ἀκόμη καί τίς τρίχες τοῦ κεφαλιοῦ σας ὅλες. Ξέρει ἀκόμη καί τά πιό ἀσήμαντα καί τά πιό μηδαμινά πού μπορεῖ νά σᾶς συμβοῦν. Ἀφοῦ λοιπόν ὁ Θεός παρακολουθεῖ ὅλα ὅσα σᾶς συμβαίνουν, μή φοβάστε. Ἐσεῖς εἶστε ἀσυγκρίτως ἀνώτεροι ἀπό πολλά σπουργίτια. 8 Κι ὅσο γιά τούς διωγμούς καί τούς κινδύνους πού ἐνδέχεται νά ὑποστεῖτε γιά τήν πίστη σας πρός ἐμένα, σᾶς λέω: Κάθε ἄνθρωπο πού θά μέ ὁμολογήσει ὡς Σωτήρα του καί Θεό του μπροστά στούς ἀνθρώπους πού καταδιώκουν τήν πίστη μου, καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου, ὁ Θεάνθρωπος Μεσσίας, θά τόν ὁμολογήσει καί θά τόν συστήσει ὡς ἀφωσιωμένο καί πιστό ἀκόλουθό του μπροστά στούς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως. 9 Ἐκεῖνον ὅμως πού θά μέ ἀρνηθεῖ μπροστά στούς ἀνθρώπους, θά τόν ἀρνηθῶ ὁλοκληρωτικά κι ἐγώ μπροστά στούς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ. 10 Ὑπάρχει ὅμως κι ἄλλη πολύ βαρύτερη ἁμαρτία ἀπό τήν ἄρνηση τοῦ ὀνόματός μου. Καθένας πού θά πεῖ κάποιο περιφρονητικό λόγο ἐναντίον τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ σκανδαλισμένος ἀπό τήν ταπεινή ἐντύπωση τῆς ἀνθρώπινης φύσεώς του, ἐνδέχεται νά μετανοήσει καί νά συγχωρηθεῖ. Ἐκεῖνος ὅμως πού θά πεῖ κάποιο περιφρονητικό καί βλάσφημο λόγο ἐναντίον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, συκοφαντώντας μέ θεληματική κακία τίς φανερές ἐνέργειές του, δέν θά συγχωρηθεῖ. Αὐτός θά ἔχει πιά πωρωθεῖ καί δέν ὑπάρχει ἐλπίδα νά μετανοήσει. 11 Ἀλλά ἐνῶ οἱ διῶκτες τοῦ Εὐαγγελίου καί τῶν μαθητῶν μου διατρέχουν τόν κίνδυνο νά βλασφημήσουν τό Ἅγιον Πνεῦμα καί νά μείνουν γι’ αὐτό ἀσυγχώρητοι, γιά σᾶς τό Ἅγιον Πνεῦμα θά εἶναι διδάσκαλος, ὁδηγός καί προστάτης. Ὅταν δηλαδή σᾶς ὁδηγήσουν γιά δίκη μπροστά στίς συναγωγές καί τίς ἀρχές καί ἐξουσίες, μήν ἀγωνιᾶτε κι ἀναστατώνεστε μέ τή σκέψη πῶς ἤ τί θά ἀπολογηθεῖτε ἤ τί θά πεῖτε. 12 Διότι τό Ἅγιον Πνεῦμα θά σᾶς διδάξει ἐκείνη τήν ὥρα αὐτά πού πρέπει νά πεῖτε, ὥστε ὄχι μόνο νά ὑπερασπίσετε πειστικά τούς ἑαυτούς σας, ἀλλά καί νά διακηρύξετε τή σωτηριώδη ἀλήθεια.
