Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. κα΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Φιλιπ. δ΄ 10 – 23):
10 Ἐχάρην δὲ ἐν Κυρίῳ μεγάλως ὅτι ἤδη ποτὲ ἀνεθάλετε τὸ ὑπὲρ ἐμοῦ φρονεῖν· ἐφ’ ᾧ καὶ ἐφρονεῖτε, ἠκαιρεῖσθε δέ. 11 οὐχ ὅτι καθ’ ὑστέρησιν λέγω· ἐγὼ γὰρ ἔμαθον ἐν οἷς εἰμι αὐτάρκης εἶναι. 12 οἶδα καὶ ταπεινοῦσθαι, οἶδα καὶ περισσεύειν· ἐν παντὶ καὶ ἐν πᾶσι μεμύημαι καὶ χορτάζεσθαι καὶ πεινᾶν, καὶ περισσεύειν καὶ ὑστερεῖσθαι· 13 πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ. 14 πλὴν καλῶς ἐποιήσατε συγκοινωνήσαντές μου τῇ θλίψει. 15 οἴδατε δὲ καὶ ὑμεῖς, Φιλιππήσιοι, ὅτι ἐν ἀρχῇ τοῦ εὐαγγελίου, ὅτε ἐξῆλθον ἀπὸ Μακεδονίας, οὐδεμία μοι ἐκκλησία ἐκοινώνησεν εἰς λόγον δόσεως καὶ λήψεως εἰ μὴ ὑμεῖς μόνοι, 16 ὅτι καὶ ἐν Θεσσαλονίκῃ καὶ ἅπαξ καὶ δὶς εἰς τὴν χρείαν μοι ἐπέμψατε. 17 οὐχ ὅτι ἐπιζητῶ τὸ δόμα, ἀλλ’ ἐπιζητῶ τὸν καρπὸν τὸν πλεονάζοντα εἰς λόγον ὑμῶν. 18 ἀπέχω δὲ πάντα καὶ περισσεύω· πεπλήρωμαι δεξάμενος παρὰ Ἐπαφροδίτου τὰ παρ’ ὑμῶν, ὀσμὴν εὐωδίας, θυσίαν δεκτήν, εὐάρεστον τῷ Θεῷ. 19 ὁ δὲ Θεός μου πληρώσει πᾶσαν χρείαν ὑμῶν κατὰ τὸν πλοῦτον αὐτοῦ ἐν δόξῃ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. 20 Τῷ δὲ Θεῷ καὶ πατρὶ ἡμῶν ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. 21 Ἀσπάσασθε πάντα ἅγιον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ σὺν ἐμοὶ ἀδελφοί. 22 ἀσπάζονται ὑμᾶς πάντες οἱ ἅγιοι, μάλιστα δὲ οἱ ἐκ τῆς Καίσαρος οἰκίας. 23 Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
10 Ἄς ἔλθω τώρα καί στό προσωπικό μου ζήτημα. Αἰσθάνθηκα πολύ μεγάλη χαρά, τή χαρά πού δωρίζει ὁ Κύριος, διότι ἐπιτέλους ξαναβλάστησε τώρα τό ἐνδιαφέρον σας γιά μένα. Εἴχατε βέβαια καί στό παρελθόν τό ἐνδιαφέρον αὐτό καί μέ σκεφτόσασταν καί φροντίζατε γιά μένα, δέν σᾶς δινόταν ὅμως ἡ εὐκαιρία νά τό δείξετε αὐτό ἔμπρακτα. 11 Δέν τά λέω αὐτά ἐπειδή βρίσκομαι σέ στέρηση καί ὑποφέρω. Ὄχι, δέν ὑποφέρω. Διότι ἐγώ ἔχω μάθει, σ’ ὅποιες περιστάσεις κι ἄν βρίσκομαι, νά ἀρκοῦμαι σ’ ὅσα ἔχω. 12 Γνωρίζω καί νά ὑπομένω τίς ταπεινώσεις τῶν στερήσεων, γνωρίζω καί νά ζῶ χωρίς πολυτέλεια καί ἀλαζονεία ὅταν τά ἔχω περίσσια. Σέ κάθε περίσταση καί σέ κάθε τι πού μοῦ συμβαίνει ἔχω μάθει τό μυστικό καί νά χορταίνω καί νά πεινῶ, καί νά κάνω καλή χρήση ὅταν τά ἔχω ἄφθονα, καί νά ὑπομένω εὐχάριστα τή στέρηση. 13 Τά πάντα κατορθώνω μέ τή δύναμη πού μοῦ δίνει ἡ κοινωνία καί ἡ σχέση μου μέ τόν Χριστό. 14 Ἐνῶ ὅμως ἐγώ γνωρίζω νά ὑποφέρω τή στέρηση, ἐσεῖς κάνατε πράξη καλή καί ἀξιέπαινη πού μοῦ συμπαρασταθήκατε καί γίνατε συμμέτοχοι στή θλίψη μου. 15 Καί δέν ἦταν ἡ μοναδική φορά πού μοῦ δείξατε τή συμπαράστασή σας αὐτή. Ξέρετε κι ἐσεῖς, Φιλιππήσιοι, ὅτι ὅταν ξεκίνησα τό κήρυγμά μου σέ σᾶς, τότε πού γιά πρώτη φορά ἦλθα στούς Φιλίππους, καί ὅταν ὕστερα ἔφυγα ἀπό τή Μακεδονία, καμία Ἐκκλησία δέν εἶχε ὑλικές δοσοληψίες μαζί μου, νά μοῦ δίνει δηλαδή αὐτή βοηθήματα κι ἐγώ νά τά παίρνω, παρά μόνο ἐσεῖς. 16 Διότι ἀκόμη καί στή Θεσσαλονίκη καί μία καί δύο φορές μοῦ στείλατε βοηθήματα γιά τίς ἀνάγκες μου. 17 Τό λέω αὐτό ὄχι ἐπειδή ἐνδιαφέρομαι γιά τίς δωρεές σας· ἀλλά ἐνδιαφέρομαι καί ἐπιζητῶ τήν πνευματική σας ὠφέλεια, πού θά προέλθει ἀπό τήν ἀγαθοεργία αὐτή γιά τό δικό σας κέρδος. 18 Τά ἔχω τώρα ἐγώ ὅλα μέ τό παραπάνω, καί μοῦ περισσεύουν. Εἶμαι πλήρης καί τά ἔχω ὅλα ὑπεράφθονα, ἀφοῦ ἔλαβα ἀπό τόν Ἐπαφρόδιτο αὐτά πού μοῦ στείλατε, τά ὁποῖα εἶναι ὀσμή πού μοσχομυρίζει, θυσία πού τή δέχεται μέ εὐχαρίστηση ὁ Θεός. 19 Καί ὁ Θεός μου, γιά νά σᾶς ἀνταμείψει, θά καλύψει κάθε σας ἀνάγκη σύμφωνα μέ τόν ἀνεξάντλητο πλοῦτο τῶν ἀγαθῶν πού ἔχει, γιά νά δοξάζεται καί νά ἐπαινεῖται ἡ μεγαλόδωρη ἀγαθότητά του. Καί θά καλύψει κάθε ἀνάγκη σας διαμέσου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. 20 Στό Θεό λοιπόν καί Πατέρα μας ἄς εἶναι ἡ δόξα παντοτινή στούς αἰῶνες. Ἀμήν. 21 Χαιρετῆστε κάθε πιστό πού ἁγιάστηκε μέ τήν κοινωνία καί τή σχέση του μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό. Σᾶς χαιρετοῦν οἱ ἀδελφοί πού εἶναι μαζί μου. 22 Σᾶς χαιρετοῦν ὅλοι οἱ πιστοί τῆς ἐδῶ Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης, καί ἰδιαίτερα αὐτοί πού ἀνήκουν στό προσωπικό τῆς οἰκίας τοῦ Καίσαρα. 23 Σᾶς εὔχομαι ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ νά εἶναι μέ ὅλους σας. Ἀμήν.
