Ἡ συνέντευξη τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου στὸν δημοσιογράφο Ἀλέξη Παπαχελᾶ τὴν 1η Νοεμβρίου δημιούργησε αἴσθηση σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα. Τόσο μεγάλη ἦταν ἡ ἀπήχηση τῶν λόγων του, ποὺ προκάλεσε τὴν ὀργισμένη ἀντίδραση ὄχι μόνο φιλοκυβερνητικῶν ἀλλὰ καὶ ἀντιπολιτευόμενων ἐφημερίδων καὶ ἄλλων μέσων ἐνημερώσεως.
Καὶ τόσο πολύ, ὥστε γνωστὸς σκιτσογράφος, ποὺ ἀρθρογραφεῖ σὲ σημαντικὸ ἐνημερωτικὸ ἱστολόγιο, νὰ γράψει ὠμά: «Ὑπάρχει κράτος. Κι ὅσο ὑπάρχει ρωμαίικο κράτος, ἡ Ἐκκλησία θὰ πρέπει νὰ κάθεται στὰ αὐγά της».
Τί ὅμως εἶπε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ προκάλεσε τέτοια μανιώδη ἀντίδραση; Εἶπε π.χ. γιὰ τὸ χιλιοβασανισμένο Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν: «Ὁ κ. Φίλης θέλει νὰ ὁρίσει τί θὰ διδάσκονται τὰ παιδιὰ στὰ σχολεῖα. Ἔχει τὸ δικαίωμα ὡς Ὑπουργὸς Παιδείας. Ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔχει δικαίωμα νὰ πεῖ ποιὰ εἶναι ἡ πίστη της; Ὅταν βλέπει ὅτι ὅλα κατακρεμνίζονται καὶ στὸ θέμα τῆς Παιδείας καὶ στὸ θέμα τῶν σχέσεων, στὶς παραδόσεις μας, στὴν Ἱστορία… Δὲν ἔχει λόγο αὐτὴ ἡ Ἐκκλησία νὰ πεῖ πῶς θέλει τὰ Θρησκευτικά;».
Ὑπογράμμισε μάλιστα τὴ μεροληπτικὴ εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας στάση τοῦ τότε Ὑπουργοῦ Παιδείας, ὁ ὁποῖος γιὰ τὸ ἀντίστοιχο Μάθημα Θρησκευτικῶν τῶν Ἑλλήνων Μουσουλμάνων δὲν τολμάει «νὰ πάει νὰ πεῖ ὅτι αὐτὸ ποὺ λέει τὸ Κοράνι δὲν εἶναι καλό, θὰ τὸ ἀλλάξετε καὶ θὰ τὸ κάνετε ἀλλιῶς, ὅπως τὸ λέω ἐγώ». Τὸ ἴδιο ἰσχύει, εἶπε, καὶ γιὰ τοὺς Ρωμαιοκαθολικοὺς καὶ τοὺς Ἑβραίους μαθητές.
Ἀναφέρθηκε ἀκόμη ὁ Μακαριώτατος στὸν κίνδυνο ἰσλαμοποίησης τῆς χώρας μας καὶ εἶπε: «Εἶναι μία ἀπόπειρα ἀλλοίωσης αὐτοῦ τοῦ τόπου ἀπὸ κέντρα ποὺ ξέρουμε. Ὁ τόπος μας προχωράει στὸν ἀφελληνισμὸ καὶ τὸν ἀποχριστιανισμό. Ἐκεῖνοι ποὺ δὲν τὸ βλέπουν εἶναι μακριὰ νυχτωμένοι καὶ κεῖνοι ποὺ τὸ βλέπουν χαίρονται, γιατὶ τὸ σχέδιό τους προχωρᾶ».
Αὐτὰ καὶ ἄλλα παρόμοια εἶπε μὲ νηφάλιο ἀλλὰ καὶ ξεκάθαρο λόγο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος. Δηλαδὴ τὰ αὐτονόητα, αὐτὰ ποὺ συζητεῖ καθημερινὰ ὁ μέσος Ἕλληνας πολίτης. Τότε γιατί ἡ τόση ἀντίδραση; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἁπλή: Διότι ὁ συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα ὑποταγμένος στὸν διεθνισμὸ πολιτικὸς καὶ δημοσιογραφικὸς κόσμος θέλει τὴν Ἐκκλησία στὸ περιθώριο. Νὰ μὴν ἀσχολεῖται καὶ νὰ μὴν ἔχει λόγο γιὰ τὰ πράγματα τοῦ τόπου, «νὰ κάθεται στὰ αὐγά της». Νὰ κλεισθεῖ δηλαδὴ μέσα στοὺς ναούς, γιὰ νὰ μπορέσουν ἀνενόχλητοι οἱ ἐχθροὶ τῆς Πατρίδας νὰ τὴν ἐξανδραποδίσουν.
Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν θὰ τοὺς περάσει!