Δύο ὧρες καὶ πλέον περνοῦσαν ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν ἐξέδρα τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου, ποὺ στεκόταν διαρκῶς ὄρθιος, τὰ τμήματα τῆς παρελάσεως καί τοῦ ἀπέδιδαν τὶς πρέπουσες τιμές. Κι ἐκεῖνος μὲ τὸ βλέμμα πρὸς τὶς κορυφογραμμὲς τοῦ Ὀλύμπου ἀνταπέδιδε τὴν τιμή. Ἡ παραλιακὴ λεωφόρος Μεγάλου Ἀλεξάνδρου τῆς Θεσσαλονίκης ζοῦσε τὶς καλύτερες ὧρες της.
Οἱ ἀνάπηροι πολέμου μὲ τὶς Ἀδελφὲς Νοσηλεύτριες ποὺ τοὺς συνόδευαν, οἱ πολλοὶ τοπικοὶ ἐθνικοὶ Σύλλογοι ἀπὸ ὅλη σχεδὸν τὴν Ἑλλάδα μὲ τὶς πολύχρωμες ἐντυπωσιακὲς στολές τους καὶ τὰ ἰδιαίτερα ἐθνικοθρησκευτικὰ λάβαρά τους, οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Τριτοβάθμιας Παιδείας μας μὲ τὶς γαλανόλευκες, ποὺ κυμάτιζαν διαρκῶς, καθὼς ἐναλλάσσονταν ἡ μία μετὰ τὴν ἄλλη οἱ φιλαρμονικὲς τοῦ Δήμου, τῆς Ἀστυνομίας κλπ., ὅλα μαζὶ ὀμόρφαιναν τὴν ἀτμόσφαιρα.
Ὅταν ἦρθε ἡ σειρὰ τοῦ στρατοῦ, ὁ ἐνθουσιασμὸς τοῦ πλήθους τῶν θεατῶν ἀπογειώθηκε. Γῆ, οὐρανὸς καὶ θάλασσα δημιουργοῦσαν ἕνα ἀνεπανάληπτο ἐνθουσιαστικὸ κλίμα. Τὰ πεζοπόρα τμήματα τῶν Στρατιωτικῶν Σχολῶν Εὐελπίδων, Ναυτικῶν Δοκίμων, Ἰκάρων καὶ Ἀξιωματικῶν Σωμάτων Στρατοῦ, μὲ τοὺς ἱπτάμενους συναδέλφους τους τῶν ἑλικοπτέρων καὶ τῶν ἀξιωματικῶν καὶ ὑπαξιωματικῶν τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ, οἱ ὁποῖοι ὄρθιοι πάνω στὸ πολεμικὸ πλοῖο χαιρετοῦσαν τὰ πλήθη βγάζοντας τὰ πηλήκιά τους παραταγμένοι ὅλοι μαζί, ἐνθουσίαζαν τὰ πλήθη. Καὶ στὸ τέλος τὸ ἀκροβατικὸ τοῦ ἐκπληκτικοῦ ἀξιωματικοῦ πιλότου καὶ ἡ συνομιλία του στὸν ἀέρα μὲ τὸν κ. Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, ἐνῶ στὸν οὐρανὸ πετοῦσαν τὰ ἑλικόπτερα «Ἀπάτσι», ἀνέβασε στὰ ὕψη τὸν ἐνθουσιασμὸ καὶ τὸν ἐθνικὸ παλμὸ τοῦ κόσμου.
Ὁ πιλότος ἀπὸ ψηλὰ ἔλεγε μὲ ἐνθουσιασμό: «Θὰ κρατήσουμε τὴ σημαία μας ψηλά. Θὰ κρατήσουμε τὴν Ἑλλάδα μας ψηλά. Χρόνια πολλά, Θεσσαλονίκη! Χρόνια πολλά, Ἑλλάδα!» Καὶ ὁ κ. Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἀπάντησε: «Ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγὸς ἂς προστατεύει τὶς Ἔνοπλες Δυνάμεις στὸν ἱερὸ ἀγώνα ὑπεράσπισης τῆς Πατρίδας μας».
Ἀμέσως μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῆς στρατιωτικῆς παρελάσεως, ποὺ ὑπερτεροῦσε κατὰ πολὺ ἀπὸ κάθε προηγούμενη, ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἐξοχότατος κ. Προκόπης Παυλόπουλος δήλωσε: «Ἑορτάζουμε σήμερα ἐδῶ στὴ Θεσσαλονίκη, στὴν καρδιὰ τῆς Μακεδονίας μας, τὴν Ἐπέτειο τοῦ μεγαλειώδους “ΟΧΙ” τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940. Ἑνωμένοι, ἀποφασισμένοι καὶ ἀνυποχώρητοι νὰ ἀξιοποιήσουμε σήμερα τὴν ἐθνικὴ κληρονομιὰ τοῦ “ΟΧΙ” γιὰ νὰ ἀντισταθοῦμε στὴν κρίση καὶ σὲ ὅσους ἐπιβουλεύονται τὰ ἐθνικά μας δίκαια… Οἱ Ἕλληνες εἴμαστε Λαὸς τῆς Ἐλευθερίας… Γιὰ μᾶς ἡ ἀντίσταση σὲ κάθε εἰσβολέα εἶναι παράδοση αἰώνων».
Ἀλλὰ καὶ σὲ κάθε πόλη καὶ χωριὸ τῆς Πατρίδας μας ἐπικράτησε ὁ ἴδιος ἐθνικὸς παλμὸς καὶ ἐνθουσιασμός. Σημειώνουμε χαρακτηριστικὰ ὅτι στοὺς Ἀρκιοὺς τῆς Δωδεκανήσου, ὅπου τὸ Σχολεῖο τοῦ χωριοῦ ἔχει μόνο δύο μαθητές, ἔγινε παρέλαση μὲ τοὺς μαθητὲς αύτοὺς καὶ τὸν δάσκαλο. Ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς δύο κρατοῦσε περήφανα τὴ Σημαία καὶ ὅλοι οἱ κάτοικοι χειροκροτοῦσαν μὲ ἐνθουσιασμό!
