Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. κγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. η΄ 1 – 5):
Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δεδομένην ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Μακεδονίας, 2 ὅτι ἐν πολλῇ δοκιμῇ θλίψεως ἡ περισσεία τῆς χαρᾶς αὐτῶν καὶ ἡ κατὰ βάθος πτωχεία αὐτῶν ἐπερίσσευσεν εἰς τὸν πλοῦτον τῆς ἁπλότητος αὐτῶν· 3 ὅτι κατὰ δύναμιν, μαρτυρῶ, καὶ ὑπὲρ δύναμιν, αὐθαίρετοι, 4 μετὰ πολλῆς παρακλήσεως δεόμενοι ἡμῶν τὴν χάριν καὶ τὴν κοινωνίαν τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους, 5 καὶ οὐ καθὼς ἠλπίσαμεν, ἀλλ’ ἑαυτοὺς ἔδωκαν πρῶτον τῷ Κυρίῳ καὶ ἡμῖν διὰ θελήματος Θεοῦ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
Σᾶς γνωστοποιῶ ἀκόμη, ἀδελφοί, τό χάρισμα τῆς ἐλεημοσύνης πού ἔχει δώσει ὁ Θεός στίς Ἐκκλησίες τῆς Μακεδονίας. 2 Καί πραγματικά πρόκειται γιά θεῖο χάρισμα. Διότι ἐνῶ βρίσκονταν μέσα σέ μεγάλη δοκιμασία θλίψεως, δέν κατέρρευσαν, ἀλλά αἰσθάνθηκαν ὑπεράφθονη χαρά· καί ἡ βαθύτατη καί ἔσχατη φτώχεια τους ἀποδείχθηκε μέ τό παραπάνω ἀξιοθαύμαστη στόν πλοῦτο τῆς γενναιοδωρίας καί στήν προθυμία τους νά συνεισφέρουν μεγάλα ποσά. 3 Καί τό λέω αὐτό, ἐπειδή καί σύμφωνα μέ τίς οἰκονομικές τους δυνατότητες – δίνω μαρτυρία γι’ αὐτό – ἀλλά καί παραπάνω ἀπό τίς δυνάμεις τους ἔδωσαν μέ δική τους πρωτοβουλία καί εὐχαρίστηση, χωρίς νά τούς ἀναγκάσει κανείς. 4 Καί μέ θερμές παρακλήσεις μᾶς παρακαλοῦσαν καί ζητοῦσαν νά τούς κάνουμε τή χάρη νά συμμετάσχουν κι αὐτοί στή διακονία πού ἀποβλέπει στή βοήθεια τῶν φτωχῶν Χριστιανῶν. 5 Καί δέν ἔδωσαν μόνο ὅπως καί ὅσο περιμέναμε καί ἐλπίσαμε, ἀλλά πρῶτα-πρῶτα ἔδωσαν τόν ἑαυτό τους στόν Κύριο καί σέ μᾶς σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
