Εὐαγγέλιον: τοῦ πρωτομάρτυρος, Κυρ. ιγ΄ Ματθ. (Μτθ. κα΄ 33 – 42):
33 Ἄλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φρα-γμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησεν. 34 ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ. 35 καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν. 36 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως. 37 ὕστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου. 38 οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. 39 καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος καὶ ἀπέκτειναν. 40 ὅταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις; 41 λέγουσιν αὐτῷ· κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν. 42 λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν;
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
33 Ἄλλη παραβολή ἀκοῦστε. Ἦταν κάποιος νοικοκύρης, ὁ Θεός δηλαδή, ὁ ὁποῖος φύτεψε ἀμπέλι, δηλαδή τό ἰουδαϊκό ἔθνος. Κι ἔδειξε ἰδιαίτερη φροντίδα γι’ αὐτό. Ἔβαλε δηλαδή τριγύρω του φράκτη κι ἔσκαψε μέσα σ’ αὐτό πατητήρι, ἔκτισε πύργο γιά νά μένουν οἱ φύλακες καί ἐργάτες, καί τό ἐμπιστεύθηκε σέ γεωργούς, στούς ἀρχιερεῖς καί στούς ἄρχοντες τοῦ λαοῦ, κι ἀναχώρησε σέ ἄλλη χώρα. 34 Ὅταν πλησίασε ὁ καιρός τῆς σοδειᾶς, ἀπέστειλε τούς δούλους του, τούς προφῆτες, στούς γεωργούς γιά νά παραλάβουν τούς καρπούς του· γιά νά διαπιστώσουν δηλαδή τήν ἀφοσίωσή τους στό Θεό καί τά ἔργα τῆς ἀρετῆς πού ὄφειλε ὁ λαός αὐτός ὕστερα ἀπό τήν τόση εὔνοια καί πρόνοια τοῦ Θεοῦ νά καρποφορήσει σάν ἕνα καλλιεργημένο πνευματικό ἀμπέλι. 35 Ὅμως οἱ γεωργοί, οἱ ἄρχοντες δηλαδή τοῦ Ἰσραήλ, ἀφοῦ συνέλαβαν τούς δούλους του, ἄλλον τόν ἔδειραν, ἄλλον τόν σκότωσαν κι ἄλλον τόν λιθοβόλησαν. 36 Ξανάστειλε ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ ἀμπελιοῦ ἄλλους δούλους περισσότερους ἀπ’ τούς πρώτους, κι ἔκαναν καί σ’ αὐτούς τά ἴδια. 37 Ὕστερα ἀπέστειλε σ’ αὐτούς τό γιό του λέγοντας: Πρέπει τουλάχιστον οἱ ἄνθρωποι αὐτοί νά ντραποῦν τό γιό μου. 38 Οἱ γεωργοί ὅμως, ὅταν εἶδαν τό γιό, τόν Ἰησοῦ Χριστό δηλαδή, τόν ἐνανθρωπήσαντα υἱό τοῦ Θεοῦ, εἶπαν μεταξύ τους: Αὐτός εἶναι ὁ κληρονόμος· ἐλᾶτε, ἄς τόν σκοτώσουμε κι ἄς ἁρπάξουμε τήν κληρονομιά του, γιά νά γίνουμε ἔτσι ἀνενόχλητοι πλέον κύριοι καί ἐκμεταλλευτές τῆς ἰουδαϊκῆς συναγωγῆς. 39 Κι ἀφοῦ τόν ἔπιασαν, τόν ἔβγαλαν ἔξω ἀπό τό ἀμπέλι καί τόν σκότωσαν. 40 Ὅταν λοιπόν ἔλθει ὁ κύριος τοῦ ἀμπελιοῦ, τί εἶναι δίκαιο νά κάνει στούς καλλιεργητές ἐκείνους; 41 Τοῦ ἀπαντοῦν: Θά ἐξολοθρεύσει μέ τόν χειρότερο θάνατο αὐτούς πού εἶναι τόσο κακοί. Καί τό ἀμπέλι θά τό νοικιάσει σέ ἄλλους γεωργούς, οἱ ὁποῖοι θά τοῦ δώσουν τούς ὀφειλόμενους καρπούς στήν κατάλληλη ἐποχή. Πράγματι λοιπόν, ἀφοῦ ἐξολόθρευσε τούς Ἰουδαίους καί κατέστρεψε μέ τούς Ρωμαίους τήν Ἱερουσαλήμ, παρέδωσε τό ἀμπέλι του, δηλαδή τόν νέο Ἰσραήλ τῆς χάριτος, στούς Ἀποστόλους καί τούς διαδόχους τους γιά νά τό καλλιεργοῦν καρποφόρα. 42 Τούς λέει ὁ Ἰησοῦς: Δέν διαβάσατε ποτέ στίς Γραφές: Λίθο τόν ὁποῖο ἀπέρριψαν ὡς ἀκατάλληλο οἱ κτίστες, αὐτός ἔγινε κεφαλή ὅλης τῆς οἰκοδομῆς καί ἀκρογωνιαῖος λίθος. Ὁ Κύριος τό ἔκανε αὐτό, καί εἶναι θαυμαστό στά μάτια μας, στά μάτια τῶν πιστῶν. Δηλαδή, ἐνῶ αὐτοί πού μέ τή διδασκαλία τους ἔχουν ὡς ἔργο καί καθῆκον νά σᾶς οἰκοδομοῦν μέ ἀπέρριψαν ὡς ἀκατάλληλο λίθο στήν οἰκοδομή τοῦ Θεοῦ, ἐγώ ἔγινα κεφαλή ὅλης τῆς οἰκοδομῆς καί συνένωσα τούς λαούς σέ μία Ἐκκλησία. Τό θαυμαστό αὐτό γεγονός μπροστά στά μάτια ὅλων τῶν πιστῶν τό ἔκανε ὁ Κύριος.
