ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (5/1)

16 Καί αὐτό εἶναι τό πραγματικό καύχημά μου. Διότι, ἐάν κηρύττω τό Εὐαγγέλιο, αὐτό δέν μοῦ δίνει τό δι­καί­ωμα νά καυχιέμαι. Τό κήρυγμα εἶναι ἐπιβεβλημένη ἀνάγκη καί χρέος γιά μένα, ἀφοῦ ὁ Κύριος μέ κάλεσε σ’ αὐτό. Ἀλίμονο ὅμως σέ μένα, ἐάν ἀθετώντας τήν ὑπο­­χρέ­ωσή μου αὐτή δέν κηρύττω τό Εὐαγγέλιο. 17 Διότι, ἐάν ἔκανα τό κήρυγμα ἀπό δική μου θέληση καί πρωτοβουλία, χωρίς νά μοῦ εἶναι ἐπιβεβλημένο ἀπό τή διακονία πού μοῦ ἀνέθεσε ὁ Κύριος, τότε θά εἶ­χα δικαίωμα νά μοῦ δοθεῖ μισθός. Ἐάν ὅμως τό κά­νω ὄχι ἀπό δική μου πρωτοβουλία, ἀλλά ἐπειδή μοῦ ἀνα­τέθηκε ἡ διακονία αὐτή ἀπό τόν Κύριο, τότε μοῦ ἔχει ἐμπιστευθεῖ ὁ Κύριος οἰκονομία καί διαχείριση καί ὑπηρεσία, κι ἀλίμονό μου ἐάν δέν φανῶ πιστός δοῦ­λος καί οἰκονόμος. 18 Ποιό λοιπόν ἔργο μένει σέ μένα, γιά νά μοῦ ἀνήκει γι’ αὐτό μισθός καί δικαίωμα νά καυχιέμαι; Μοῦ μένει αὐτό: Ὅταν κηρύττω τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς σωτηρίας, νά ἐναποθέσω ὡς πολύτιμο θησαυρό στίς καρδιές τῶν ἀκρο­­ατῶν τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ χωρίς νά τούς ὑπο­­­βάλω σέ δαπάνες καί ἔξοδα, ὥστε νά μήν κάνω καθόλου χρήση τῆς ἐξουσίας πού μοῦ παρέχει τό Εὐ­­αγ­γέλιο νά τρέφομαι ἀπό τούς Χριστιανούς. 19 Ἀλλά καί ὅλα μου σχεδόν τά δικαιώματα τά θυσί­α­­σα γιά χάρη τοῦ Εὐαγγελίου. Διότι, ἄν καί ἤμουν ἐ­λεύ­­­­­θερος ἀπ’ ὅλους, καί δέν ἤμουν ὑφιστάμενος σέ κα­­νέ­ναν ἄνθρωπο, παρόλ’ αὐτά μέ τή θέλησή μου ὑπο­­­δού­­λωσα τόν ἑαυτό μου σ’ ὅλους, γιά νά κερδίσω τούς περισσότερους. 20 Καί συμπεριφέρθηκα στούς Ἰουδαίους σάν Ἰουδαῖος, γιά νά κερδίσω Ἰουδαίους. Σ’ ἐκείνους πού βρίσκο­­­νται κάτω ἀπό τό Μωσαϊκό νόμο ἔγινα σάν νά ἤμουν κι ἐγώ κάτω ἀπό τό νόμο, γιά νά κερδίσω αὐτούς πού ἦταν κάτω ἀπό τό νόμο. 21 Στούς ἐθνικούς, πού δέν εἶχαν νόμο ὅπως οἱ Ἰου­­­δαῖοι, γιά νά κερδίσω αὐτούς πού δέν εἶχαν νόμο, συ­μ­πε­ριφέρθηκα σάν ἄνομος, μολονότι δέν διέπραξα κα­μία ἀνομία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ζῶ σύμφωνα μέ τό νόμο ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ. 22 Στούς Χριστιανούς ἐκείνους πού εἶναι ἀσθενεῖς στήν πίστη καί τή γνώση συμπεριφέρθηκα σάν ἀσθενής, γιά νά κερδίσω στό Χριστό τούς ἀσθενεῖς. Σ’ ὅλους ἔχω γίνει τά πάντα καί ἔδειξα συγκατάβαση σ’ ὅλους τούς χα­ρακτῆρες, ὥστε μέ κάθε τρόπο ἀνένοχο νά σώσω με­ρι­κούς. 23 Καί τό κάνω αὐτό γιά χάρη τοῦ Εὐαγγελίου, γιά νά γίνω μαζί μέ τούς ἄλλους πιστούς ἕνας ἀπ’ τούς πολλούς κι ἐγώ συμμέτοχος στά ἀγαθά πού ὑπόσχεται. 24 Σέ στάδιο πνευματικῶν ἀγώνων βρισκόμαστε. Δέν γνωρίζετε ὅτι ἐκεῖνοι πού παίρνουν μέρος στό ἀγώ­­νισμα τοῦ δρόμου μέσα στό στάδιο, ὅλοι βέβαια τρέ­χουν, ἕνας ὅμως παίρνει τό βραβεῖο; Νά τρέχετε λοιπόν κι ἐσεῖς καί νά ἀγωνίζεστε ἔτσι προσεκτικά καί ἀκούραστα, γιά νά κερδίσετε τό βραβεῖο. 25 Καί καθένας πού ἀγωνίζεται, κάνει ἐγκράτεια σέ ὅλα, ἀκόμη καί στήν τροφή καί στό ποτό. Κι ἐκεῖνοι βέβαια ἀγωνίζονται καί κάνουν ἐγκράτεια γιά νά πάρουν στεφάνι πού φθείρεται· ἐμεῖς ὅμως ἀγωνιζόμαστε γιά ἄφθαρτο στεφάνι. 26 Μιμηθεῖτε τό παράδειγμά μου. Ἐγώ λοιπόν τρέχω ἔτσι, ὥστε ξέρω καλά τί ζητῶ, γιά ποιό σκοπό ἀγω­νί­ζο­μαι καί μέ ποιό τρόπο θά τόν πετύχω. Δέν παρουσιά­ζομαι σάν νά πυγμαχῶ δίνοντας γροθιές στόν ἀέρα καί ἀγωνιζόμενος στά κούφια. 27 Ἀλλά ταλαιπωρῶ τό σῶμα μου καί τό μεταχειρίζομαι ὡς δοῦλο, γιά νά μήν ἀποδοκιμασθῶ καί ἀποδειχθῶ ἀνά­ξιος τοῦ βραβείου ἐγώ ὁ ἴδιος πού κήρυξα σέ ἄλ­λους καί μέ τή δική μου προτροπή καί διδασκαλία αὐ­τοί πῆραν τό βραβεῖο.