ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (19/1)

Ἀπόστολος: Κυριακῆς δ΄ ἐπιστ. (Ῥωμ. στ΄ 18-23

18 ἐλευθερωθέντες δὲ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ. 19 ἀνθρώπινον λέγω διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν. ὥσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ τῇ ἀνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν, οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν. 20 ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας, ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ. 21 τίνα οὖν καρπὸν εἴχετε τότε ἐφ᾿ οἷς νῦν ἐπαι­σχύ­νεσθε; τὸ γὰρ τέλος ἐκεί­νων θάνατος. 22 νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν, τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον. 23 τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁ­μαρ­τίας θάνατος, τὸ δὲ χά­ρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώ­νιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

18 Κι ἔτσι, ἀφοῦ ἐλευθερωθήκατε ἀπό τήν ἁμαρτία, γίνατε δοῦλοι στήν ἀρετή. 19 Μεταχειρίζομαι ἀνθρώπινο τρόπο ἐκφράσεως ἐξαι­τίας τῆς ἀδυναμίας τῆς ἀνθρώπινης φύσεώς σας, ἡ ὁποία εἶναι ἀκόμα σαρκική καί γι’ αὐτό ἡ ἄσκηση τῆς ἀρε­τῆς σᾶς φαίνεται δουλεία. Ὅπως δηλαδή προσφέρατε τά μέλη σας σκλάβα στήν ἁμαρτία, πού κάνει τόν ἄν­θρωπο ἀκάθαρτο καί παραβάτη τοῦ νόμου, γιά νά δια­­πράττετε τήν ἀνομία, ἔτσι τώρα νά προσφέρετε τά μέ­­λη σας δοῦλα στήν ἐνάρετη ζωή, γιά νά προοδεύετε σέ ἁγιότητα. 20 Ἡ δουλεία ὅμως αὐτή στήν ἐνάρετη ζωή δέν εἶναι σκλα­βιά ἀλλά ἐλευθερία. Διότι ὅταν ἤσασταν δοῦλοι τῆς ἁμαρτίας, ἤσασταν βέβαια ἐλεύθεροι καί ὄχι ὑπο­ταγ­μένοι στή δικαιοσύνη καί τήν ἀρετή, ἀλλά σᾶς ρω­τῶ: 21 Ποιά ὠφέλεια λοιπόν εἴχατε τότε ἀπό τά ἔργα τῆς ἁμαρτίας, γιά τά ὁποῖα τώρα, ὅταν τά θυμάστε, ντρέπε­στε; Καμία. Εἴχατε ἀντίθετα ζημιά μεγάλη, διότι τό τε­λικό ἀποτέλεσμα τῶν ἔργων ἐκείνων εἶναι θάνατος πνευ­ματικός. 22 Τώρα ὅμως πού ἐλευθερωθήκατε ἀπό τήν ἁμαρτία καί ὑποδουλώσατε τόν ἑαυτό σας στό Θεό, ἔχετε βέβαιο κέρδος τήν πρόοδο στήν ἁγιότητα, καί τελικό ἀ­πο­τέλεσμα τήν αἰώνια ζωή. Δέν εἶναι λοιπόν πραγματική ἐλευθερία ἡ ὑποταγή σας στό Θεό; 23 Ναί. Τότε ἤσασταν δοῦλοι δυστυχισμένοι, διότι ὁ μι­σθός μέ τόν ὁποῖο ἡ ἁμαρτία πληρώνει τούς δούλους της εἶναι ὁ θάνατος. Ἀντίθετα τό δῶρο πού δίνει ὁ Θεός στούς δούλους του εἶναι ἡ αἰώνια ζωή, τήν ὁποία ἀπο­κτοῦ­με μέ τήν ἕνωσή μας μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν Κύριό μας.