Εὐαγγέλιον τοῦ ἱεράρχου, 13 Νοεμ. (Ἰω. ι΄ 9-16)
9 Ἐγώ εἶμαι ἡ θύρα. Ἀπ’ αὐτή καί μόνο ἐάν μπεῖ κανείς ἑνωμένος μαζί μου, θά σωθεῖ· καί θά εἰσέλθει ὅπως τό πρόβατο στή μάνδρα γιά νά ἀναπαυθεῖ καί νά ἀσφαλισθεῖ κατά τή διάρκεια τῆς νύχτας· καί θά βγεῖ τό πρωί ἀπό τή μάνδρα γιά νά βοσκήσει, καί θά βρεῖ τροφή. Κάθε ψυχή δηλαδή, μόνο ὅταν εἶναι ἑνωμένη μαζί μου, θά ἀσφαλισθεῖ ἀπό κάθε πνευματικό κίνδυνο, θά τραφεῖ ἄφθονα μέ τή σωτηριώδη ἀλήθεια καί θά κατακτήσει τήν αἰώνια ζωή. 10 Ὁ κλέφτης δέν ἔρχεται παρά γιά νά κλέψει καί γιά νά σφάξει καί γιά νά παραδώσει σέ πλήρη ὄλεθρο τά πρόβατα. Αὐτό κάνουν ὅσοι αὐθαίρετα κατέλαβαν τά πρῶτα ἀξιώματα στή συναγωγή τοῦ Ἰσραήλ. Ἀντίθετα ἐγώ ἦλθα γιά νά ἔχουν τά πρόβατά μου ζωή, κι ἀκόμη περισσότερο, ἄφθονη πνευματική τροφή καί κάθε ἀγαθό. 11 Ἐγώ εἶμαι ὁ ποιμένας ὁ καλός καί στοργικός, πού πονῶ καί ἐνδιαφέρομαι εἰλικρινά γιά τά πρόβατα. Ὁ ποιμένας ὁ καλός θυσιάζει τή ζωή του προκειμένου νά ἀπομακρύνει κάθε κίνδυνο ἀπό τά πρόβατά του καί νά ὑπερασπισθεῖ τή ζωή τους. 12 Ὁ μισθωτός ὅμως ἐργάτης, πού δέν εἶναι ποιμένας καί δέν εἶναι δικά του τά πρόβατα, βλέπει τό λύκο νά ἔρχεται, κι ἐπειδή δέν ἔχει οὔτε στοργή γιά τά πρόβατα οὔτε αὐταπάρνηση, ἀφήνει ἀνυπεράσπιστα τά πρόβατα καί φεύγει γιά νά μήν ἐκθέσει στόν παραμικρό κίνδυνο τή ζωή του. Καί τότε ὁ λύκος ἐλεύθερα ἁρπάζει καί διασκορπίζει τά πρόβατα. Τέτοιοι μισθωτοί ἐργάτες εἶστε κι ἐσεῖς, οἱ σημερινοί λειτουργοί τοῦ ἱεροῦ καί οἱ νομοδιδάσκαλοι, πού ἔχετε προσκολληθεῖ στό ποίμνιο τοῦ Θεοῦ μόνο γιά πρόσκαιρα ὀφέλη. Αὐτό τό ποίμνιο τό ἐπιβουλεύεται σάν λύκος ὁ διάβολος, ἀλλά καί ὅλοι ὅσοι γίνονται ὄργανά του. 13 Μή σᾶς φαίνεται λοιπόν παράξενο ὅτι ὁ μισθωτός ἐργάτης, ὅταν δεῖ τόν λύκο νά ὁρμᾶ πάνω στό ποίμνιο, φεύγει. Φεύγει, διότι εἶναι ἐργάτης μέ μισθό, κι ἐπειδή δέν εἶναι δικά του τά πρόβατα, δέν τά πονᾶ. Αὐτός ἐνδιαφέρεται κυρίως νά πάρει τό μισθό του καί δέν διακινδυνεύει ποτέ τή ζωή του, ὅπως ἐκεῖνος πού πονᾶ κι αἰσθάνεται στοργή γιά τά πρόβατα. 14 Ἐγώ εἶμαι ὁ καλός καί στοργικός ποιμένας, πού ἐνδιαφέρομαι γιά τά πρόβατα. Κι ἐπειδή ἔχω τό ἐνδιαφέρον αὐτό, γνωρίζω καλά τά δικά μου πρόβατα, ἀλλά καί τά δικά μου πρόβατα μέ γνωρίζουν. 15 Ἔχω μιά τέτοια γνωριμία μέ τά πρόβατά μου ἐπειδή συνδέομαι μ’ αὐτά μέ οἰκειότητα ἀγάπης καί μέ δεσμούς στοργῆς. Ὅπως μέ γνωρίζει ὁ Πατέρας μου ὡς φυσικό Υἱό του καί μέ ἀγαπᾶ, κι ἐγώ γνωρίζω τόν Πατέρα μου καί τόν ἀγαπῶ, ἔτσι γνωρίζω καί τά πρόβατά μου καί ἀναγνωρίζομαι ἀπ’ αὐτά. Διότι μέ τήν ἐνανθρώπησή μου συνδέθηκα στενά καί φυσικά μ’ αὐτά. Καί ἐξαιτίας τῆς οἰκειότητος αὐτῆς προσφέρω καί θυσιάζω τή ζωή μου γιά χάρη τῶν προβάτων.16 Ἔχω ὅμως κι ἄλλα πρόβατα, πού δέν προέρχονται ἀπό τή μάνδρα αὐτή τῆς ἰουδαϊκῆς συναγωγῆς, ἀλλά εἶναι διασκορπισμένα ἀνάμεσα στόν εἰδωλολατρικό κόσμο. Πρέπει κι ἐκεῖνα νά τά ὁδηγήσω καί νά τά ἑνώσω μέ τά ἄλλα. Κι ὅταν ἐγώ θά τά καλέσω γιά νά τά συναθροίσω, ὁπωσδήποτε ἐκεῖνα θά ἀκούσουν τή φωνή μου. Κι ἔτσι, καί ἀπό αὐτά τά πρόβατα καί ἀπό τά ἄλλα θά γίνει μία ποίμνη, ἡ χριστιανική Ἐκκλησία, κι ἕνας ποιμένας, ὁ Χριστός.
