Ἀπόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. κδ΄ ἐπιστ. (Ἐφεσ. β΄ 14-22)
14 αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν καὶ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας, 15 τὴν ἔχθραν, ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ τὸν νόμον τῶν ἐν-τολῶν ἐν δόγμασι καταργήσας, ἵνα τοὺς δύο κτίσῃ ἐν ἑαυτῷ εἰς ἕνα καινὸν ἄνθρωπον ποιῶν εἰρήνην, 16 καὶ ἀποκαταλλάξῃ τοὺς ἀμφοτέρους ἐν ἑνὶ σώματι τῷ Θεῷ διὰ τοῦ σταυροῦ, ἀποκτείνας τὴν ἔχθραν ἐν αὐτῷ· 17 καὶ ἐλθὼν εὐηγγελίσατο εἰρήνην ὑμῖν τοῖς μακρὰν καὶ τοῖς ἐγγύς, 18 ὅτι δι’ αὐτοῦ ἔχομεν τὴν προσαγωγὴν οἱ ἀμφότεροι ἐν ἑνὶ πνεύματι πρὸς τὸν πατέρα. 19 ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, 20 ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, 21 ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ· 22 ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς συνοικοδομεῖσθε εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ ἐν Πνεύματι.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
14 Πλησιάσατε καί τόν Θεό καί τίς διαθῆκες του μέ τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ, διότι αὐτός εἶναι ἡ εἰρήνη μας. Αὐτός ἔκανε καί τούς δύο ἀντιμαχόμενους κόσμους, τόν Ἰουδαϊσμό καί τόν Ἐθνισμό, ἕνα. Αὐτός γκρέμισε καί κατέλυσε τόν τοῖχο πού δημιουργοῦσε ὁ φραγμός τοῦ νόμου πού ὀρθωνόταν ἀνάμεσα στούς δύο λαούς καί τούς χώριζε. 15 Κατέλυσε δηλαδή τήν ἔχθρα τῶν δύο λαῶν, ἀφοῦ κατάργησε μέ τό αἷμα του τό νόμο τῶν ἐντολῶν, ὁ ὁποῖος, ἐνῶ περιεῖχε ἐπιβλητικές προσταγές, δέν ἔδινε ὅμως καί τή χάρη γιά τήν ἐφαρμογή καί τήν τήρηση τῶν προσταγμάτων αὐτῶν. Καί κατήργησε τό νόμο, ἔτσι ὥστε ἑνώνοντας τούς δύο λαούς μέ τόν ἑαυτό του νά δημιουργήσει ἕνα νέο ἄνθρωπο, μιά νέα ἀνθρωπότητα, κι ἔτσι νά φέρει εἰρήνη μεταξύ τους· 16 καί μέ τό σταυρικό του θάνατο νά συμφιλιώσει καί τούς δύο λαούς μέ τόν Θεό, ἑνωμένους τώρα σ’ ἕνα σῶμα, ἀφοῦ προηγουμένως θά θανάτωνε τήν ἔχθρα μέ τό θάνατό του. 17 Κι ἀφοῦ ἦλθε ὁ Χριστός στή γῆ, κήρυξε τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς εἰρήνης σέ σᾶς τούς ἐθνικούς, πού ἤσασταν μακριά ἀπό τόν Θεό, καί σέ μᾶς τούς Ἰουδαίους, πού ἤμασταν κοντά του. 18 Διότι αὐτός μᾶς ἔφερε καί τούς δύο λαούς μέσῳ τοῦ ἑνός Ἁγίου Πνεύματος κοντά στόν Πατέρα. Διαμέσου τοῦ Χριστοῦ ἔγινε ἡ προσέγγισή μας αὐτή μέ τόν Θεό. 19 Ἀπ’ ὅλα αὐτά λοιπόν βγαίνει τό συμπέρασμα ὅτι δέν εἶστε πλέον ξένοι καί προσωρινοί κάτοικοι στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀλλά εἶστε συμπολίτες τῶν ἁγίων καί μέλη τῆς οἰκογένειας τοῦ Θεοῦ. 20 Καί σάν ζωντανοί λίθοι κτισθήκατε πάνω στό θεμέλιο. Καί τό θεμέλιο αὐτό εἶναι οἱ ἀπόστολοι καί οἱ προφῆτες, ἐνῶ ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος, τό ἀγκωνάρι πού βαστάζει καί στηρίζει ὅλο τό οἰκοδόμημα, εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός. 21 Πάνω σ’ αὐτόν λοιπόν καί διαμέσου αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ ἡ οἰκοδομή ὅλη τῆς Ἐκκλησίας ἑνώνεται ἁρμονικά καί στερεά καί αὐξάνει, ὥστε νά γίνεται ναός ἅγιος, ὅπως τόν θέλει ὁ Κύριος. 22 Μέ τήν ἕνωσή σας μέ τόν Κύριο κι ἐσεῖς οἰκοδομεῖστε μαζί μέ τούς ἄλλους πιστούς γιά νά γίνετε ναός καί κατοικητήριο, στό ὁποῖο θά κατοικεῖ ὁ Θεός μέ τό Πνεῦμα του.
