Σήμερα 6/2 εορτάζουν:
- Όσιος Βουκόλος Επίσκοπος Σμύρνης
- Άγιος Φώτιος ο Μέγας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
- Άγιος Ιουλιανός ὁ ἐν Ἐμέσῃ
- Άγιοι Φαύστα, Ευϊλάσιος και Μάξιμος
- Άγιοι Φαύστος, Βασίλειος και Σιλουανός
- Όσιοι Βαρσανούφιος και Ιωάννης ο μαθητής του ο επικαλούμενος Προφήτης
- Όσιος Ιωάννης ὁ ἐν Λυκῷ
- Όσιος Ιάκωβος
- Όσιος Μακάριος
- Άγιοι Δωροθέα και Θεόφιλος οι Μάρτυρες εν Καισαρεία
- Άγιος Άμανδος Επίσκοπος Μάαστριχτ
- Άγιος Δαμασκηνός ο Ιερομάρτυρας ο Σιναΐτης
- Άγιος Αρτέμιος ο Ιερομάρτυρας ο Σιναΐτης
- Όσιος Αρσένιος ο εκ Γεωργίας
- Άγιοι Θεόφιλος, Σατουρνίνος και Ρεβοκάτος
Η ΑΓΙΑ ΦΑΥΣΤΑ
Τά μαρτύρια τῶν Χριστιανῶν εἶναι ἕνα ἀνεξήγητο θαῦμα, θαῦμα τό πῶς, παρά τή σκληρότητα τόσων διαφορετικῶν μαρτυρίων, οἱ Χριστιανοί Μάρτυρες, ἄνδρες καί γυναῖκες, παιδιά καί γέροντες, ἔμειναν σταθεροί στήν πίστη τους, «χαίροντες καί ἀγαλλόμενοι». Θαῦμα, διότι σέ πάμπολλες περιπτώσεις, παρά τά μαρτύρια, τίς φυλακίσεις, τίς μαστιγώσεις, τούς τροχούς καί τή φωτιά… οἱ Μάρτυρες ἔμεναν ἀπαθεῖς καί ἀβλαβεῖς· θαῦμα ἀκόμη, διότι ὅλα αὐτά πολλές φορές συγκινοῦσαν καί τούς πιό σκληρούς εἰδωλολάτρες βασανιστές καί δημίους, τούς ἔπειθαν γιά τήν ἀλήθεια τῆς χριστιανικῆς πίστεως καί τούς ἀξίωναν νά ὁμολογήσουν κι αὐτοί τήν πίστη τους στόν Χριστό, νά δεχθοῦν καί οἱ ἴδιοι μαρτύρια. Μία τέτοια περίπτωση εἶναι καί τῆς ἁγίας Μάρτυρος Φαύστας.
Ἡ Φαύστα ἦταν κόρη εὐγενῶν καί πλούσιων γονέων. Γεννήθηκε στήν Κύζικο, μιά ἀρχαία πόλη κοντά στήν Προποντίδα. Ὅμως σέ ἡλικία μόλις 13 ἐτῶν ἔμεινε ὀρφανή καί ἀπό τούς δυό γονεῖς της, ἔχοντας στήν κατοχή της πλοῦτο ὑλικό καί περιουσία τεράστια. Εἶναι ὅμως θαυμαστό, ὅτι ἡ δεκατριάχρονη αὐτή κόρη εἶχε προικισθεῖ ἀπό τόν προνοητή, πάνσοφο καί πανάγαθο Κύριο μέ κρίση, ὡριμότητα καί ἰσχυρή θέληση. Συγχρόνως εἶχε θησαυρίσει στήν ἁπαλή καί εὐαίσθητη ψυχή της τά θεῖα ἠθικά χριστιανικά διδάγματα, μέ τά ὁποῖα τήν προίκισαν οἱ γονεῖς της. Ἔτσι ὅλες οἱ προσπάθειες πού ἔγιναν, μελετημένες μάλιστα καί παρατεταμένες, ἀπό συγγενεῖς καί φίλους νά ἀποσπάσουν τήν περιουσία ἤ καί νά τήν ἀπομακρύνουν ἀπό τήν χριστιανική πίστη καί ἠθική, ἀπέτυχαν πλήρως. Φωτισμένη αὐτή ἀπό τόν Κύριο καί τό νόμο του καί ἐνισχυμένη ἀπό ὅ,τι πνευματικό τῆς πρόσφερε ἡ Ἐκκλησία, ἔμενε σταθερή καί συγχρόνως φιλάνθρωπη, ὥστε ὅλοι νά θαυμάζουν, ἀλλά καί πολλοί νά τήν μισοῦν καί νά ἐπιθυμοῦν νά τήν ἐκδικηθοῦν.
Σ’ αὐτήν τήν ἡλικία τό 299 μ.Χ. ἡ Φαύστα προσκλήθηκε ἀπό τόν ἀπεσταλμένο συγκλητικό τῆς Ρώμης Εὐϊλάσιο νά ἀπολογηθεῖ γιά τήν πίστη της. Γέροντας αὐτός 80 ἐτῶν, ὅταν ἀντίκρυσε τήν νεαρή κόρη, νόμισε ὅτι πολύ γρήγορα καί πολύ εὔκολα θά τήν μετέπειθε καί θά τήν ἐξουδετέρωνε. Ἡ Φαύστα ἀκούει τίς συνηθισμένες ὑποσχέσεις καί ἀπειλές, βλέπει μπροστά της τά κολαστήρια ὄργανα καί ὄχι μόνο δέν πτοεῖται, ἀλλά μέ θάρρος καί ὡριμότητα τόν βεβαιώνει ὅτι δέν θά φοβηθεῖ τίποτε ἀπολύτως. Εἶχε τήν ὑπομονή ἡ Φαύστα νά τοῦ ἐξηγήσει γιά τήν πίστη της στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, νά τοῦ ἀναπτύξει ὁρισμένες ἀπό τίς ἀλήθειες τῆς πίστεως. Ὁ πειστικός λόγος, ἡ θαρραλέα ὁμολογία, ἡ σεμνότητα τῆς νεαρῆς κόρης ἄρχισε νά ἐπηρεάζει τόν εἰδωλολάτρη συγκλητικό. Δέν μποροῦσε ὅμως νά φερθεῖ διαφορετικά. Ἔπρεπε νά τήν τιμωρήσει. Γι’ αὐτό διέταξε καί τήν ἔριξαν στή φωτιά νά καεῖ ζωντανή. Ἀλλά τί θαῦμα! Ὅσο κι ἄν παρέτειναν τήν παραμονή της στή φωτιά, αὐτή, ἔμενε ἄθικτη καί ἀβλαβής, χωρίς τό παραμικρό ἴχνος κακοπάθειας. Ἀλλά τότε ὁ Εὐϊλάσιος συγκλονίσθηκε. Ποτέ ἄλλοτε δέν εἶχε παρακολουθήσει παρόμοιο θέαμα. Τό ἐξέλαβε ὡς φωνή καί κλήση τοῦ Θεοῦ γι’ αὐτόν. Ζήτησε ἀπό τή Φαύστα περισσότερες πληροφορίες γιά τήν πίστη της. Ζήτησε συγγνώμη γιά τά βασανιστήρια, στά ὁποῖα τήν ὑπέβαλε, καί τελικά νικημένος, μετανιωμένος, συγκινημένος, γεμάτος εὐγνωμοσύνη, ὁμολόγησε καί ὁ ἴδιος τήν πίστη του στόν Χριστό.
Τό γεγονός ἔγινε γρήγορα γνωστό καί ἐξόργισε τόν τοπικό ἔπαρχο Μάξιμο. Λόγιος αὐτός, σκέφθηκε, ἐπίσημος συγκλητικός, νά δελεασθεῖ ἀπό μία μικρή κόρη;! Πρόθυμος ὁ Εὐϊλάσιος, γιά νά πείσει τόν ἔπαρχο, τοῦ ἔδωσε τίς ἀνάλογες ἐξηγήσεις, τοῦ διηγήθηκε τά συμβάντα, ἀλλά ἐκεῖνος μάνιασε περισσότερο. Σκληρός καί ἀνάλγητος, ἔδωσε ἀμέσως ἐντολή νά βασανίσουν ἀκόμη περισσότερο τήν Φαύστα καί μαζί της τόν Εὐϊλάσιο. Φρικτά καί διάφορα βασανιστήρια ἀκολούθησαν. Ἀλλά μέ θαυμαστό πάλι τρόπο καί οἱ δυό, Φαύστα καί Εὐϊλάσιος, βγῆκαν ἀνέπαφοι. Τούς εἶδε ὁ Μάξιμος καί ἔμεινε ἐκστατικός. Δέν πίστευε στά μάτια του. Ἀλλά στή φάση αὐτή ὁ Μάξιμος δέν μπόρεσε πλέον νά συγκρατηθεῖ. Ὁ Θεός ἔκαμε καί σ’ αὐτόν τό θαῦμα του. Ἄλλωστε εἶδε τόν Θεό μπροστά του μέ νέο θαῦμα. Ζήτησε κι αὐτός συγγνώμη ἀπό τή Φαύστα καί τόν Εὐϊλάσιο καί ὁμολόγησε τόν Χριστό ὡς Θεό ἀληθινό…
Οἱ εἰδωλολάτρες τῆς περιοχῆς κατήγγειλαν τά γεγονότα στόν αὐτοκράτορα τῆς Ρώμης Διοκλητιανό, ὁ ὁποῖος διέταξε νά θανατωθοῦν καί οἱ τρεῖς. Τρεῖς Μάρτυρες· τρεῖς ψυχές πέταξαν στό θρόνο τοῦ Θεοῦ. Πρωταγωνίστρια ἡ μικρή Φαύστα (13 ἐτῶν). Γιά νά φανοῦν καί τά θαύματα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τί μπορεῖ νά κατορθώσει μία μικρή κόρη πιστή καί ἐνάρετη, ἐμπνευσμένη ἀπό τή χάρη τοῦ Κυρίου· καί ὄχι μόνο τότε, ἀλλά πάντοτε.
Ἀπό τό βιβλίο «Ἄνθη τοῦ Παραδείσου»
Ἀρχιμ. Θεοδώρου Μπεράτη