Εὐαγγέλιον τῆς ἡμέρας, Πέμ. ιζ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιγ΄ 31 – ιδ΄ 2)
31 ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ ἐμοὶ λόγοι οὐ μὴ παρελεύσονται. 32 Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἢ τῆς ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι ἐν οὐρανῷ, οὐδὲ ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατήρ. 33 Βλέπετε, ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεσθε· οὐκ οἴδατε γὰρ πότε ὁ καιρός ἐστιν. 34 ὡς ἄνθρωπος ἀπόδημος, ἀφεὶς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, καὶ δοὺς τοῖς δούλοις αὐτοῦ τὴν ἐξουσίαν, καὶ ἑκάστῳ τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ τῷ θυρωρῷ ἐνετείλατο ἵνα γρηγορῇ. 35 γρηγορεῖτε οὖν· οὐκ οἴ-δατε γὰρ πότε ὁ κύριος τῆς οἰκίας ἔρχεται, ὀψὲ ἢ μεσονυκτίου ἢ ἀλεκτοροφωνίας ἢ πρωΐ· 36 μὴ ἐλθὼν ἐξαίφνης εὕρῃ ὑμᾶς καθεύδοντας. 37 ἃ δὲ ὑμῖν λέγω, πᾶσι λέγω· γρηγορεῖτε.
ιδ΄ 1 Ην δὲ τὸ πάσχα καὶ τὰ ἄζυμα μετὰ δύο ἡμέρας. καὶ ἐζήτουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς πῶς αὐτὸν ἐν δόλῳ κρατήσαντες ἀποκτείνωσιν. 2 ἔλεγον δὲ μὴ ἐν τῇ ἑορτῇ, μήποτε θόρυβος ἔσται τοῦ λαοῦ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
31 Ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ, πού σᾶς φαίνονται τόσο μόνιμα καί στερεά, θά περάσουν καί θά χαθοῦν, οἱ λόγοι μου ὅμως δέν θά περάσουν, ἀλλά θά ἐπαληθευθοῦν ἐπακριβῶς. 32 Σχετικά τώρα μέ τήν ἡμέρα ἐκείνη καί τήν ὥρα πού θά γίνει ἡ δευτέρα παρουσία καί ἡ κρίση, δέν ξέρει κανείς πότε ἀκριβῶς θά εἶναι αὐτές, οὔτε οἱ ἄγγελοι πού εἶναι στόν οὐρανό, οὔτε ὁ Υἱός ὡς ἄνθρωπος, παρά μόνον ὁ Πατήρ. 33 Νά εἶστε προσεκτικοί καί ἄγρυπνοι. Καί νά προσεύχεσθε, διότι δέν ξέρετε πότε θά ἔλθει ὁ καιρός τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου. 34 Σάν ἄνθρωπος ξενιτεμένος, πού ἄφησε τό σπίτι του καί ἐξουσιοδότησε τούς δούλους του νά τό φροντίζουν, καί στόν καθένα ὅρισε τό ἔργο πού θά κάνει, καί στόν θυρωρό ἔδωσε ἐντολή νά εἶναι ἄγρυπνος καί νά περιμένει, ἔτσι κι ὁ Μεσσίας θά λείπει μέχρι τή δευτέρα παρουσία του, καί στόν καθένα ἀπ’ τούς δούλους του μέσα στήν Ἐκκλησία ἀνέθεσε νά ἐπιτελεῖ κάποιο ἔργο περιμένοντας τήν ἔλευση τοῦ Κυρίου του. 35 Νά εἶστε λοιπόν ἄγρυπνοι, διότι δέν γνωρίζετε πότε θά ἐπιστρέψει ὁ κύριος τῆς οἰκίας. Θά ἔλθει τό βράδυ ἤ τά μεσάνυχτα ἤ ὅταν θά λαλοῦν οἱ πετεινοί ἤ τό πρωί; Δέν ξέρετε πότε ἔρχεται ὁ Κύριος, εἴτε κατά τή δευτέρα παρουσία του εἴτε τήν ὥρα τοῦ θανάτου τοῦ καθενός ἀπό σᾶς. 36 Νά εἶστε λοιπόν ἄγρυπνοι, μήπως ἔλθει ξαφνικά καί σᾶς βρεῖ νά κοιμάστε. 37 Κι αὐτά πού σᾶς λέω, τά λέω γιά ὅλους τούς Χριστιανούς μέχρι τή δευτέρα παρουσία μου. Σᾶς ἐπαναλαμβάνω καί πάλι: Γρηγορεῖτε.
ιδ΄ 1 Mετά ἀπό δύο ἡμέρες ἦταν ἡ γιορτή τοῦ Πάσχα καί τῶν ἀζύμων. Καί οἱ ἀρχιερεῖς καί οἱ γραμματεῖς ἀναζητοῦσαν τρόπο πῶς νά συλλάβουν τόν Ἰησοῦ μέ πονηριά, κρυφά καί χωρίς θόρυβο, καί νά τόν θανατώσουν. 2 Ἔλεγαν μάλιστα νά μήν τόν συλλάβουν κατά τήν ἑορτή, γιά νά μή ξεσηκωθεῖ ὁ λαός, ἐπειδή πολλοί συμπαθοῦσαν τόν Ἰησοῦ.
