Πρὶν ἀπὸ λίγο καιρό (3-1-2017) ὁ Σέρβος ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν Ἴβιτσα Ντάτσιτς σὲ δήλωσή του «παραδέχθηκε ὅτι ἦταν λάθος ἡ ἐκ μέρους τῆς χώρας του ἀναγνώριση τῶν Σκοπίων μὲ τὸ συνταγματικὸ ὄνομά τους, δηλαδὴ “Μακεδονία”. Ὅλη ἡ Εὐρώπη καὶ ὁ κόσμος», συνεχίζει ὁ Σέρβος ὑπουργός, «χρησιμοποιεῖ τὸ ὄνομα “Πρώην Γιουγκοσλαβικὴ Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας” (FYROM), ἐνῶ ἐμεῖς δώσαμε ἕνα χαστούκι στοὺς ἀδελφούς μας τοὺς Ἕλληνες (…). Θὰ πρέπει νὰ πῶ ὅτι ὑπήρξαμε ἀνόητοι, γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω ἕναν μὴ διπλωματικὸ ὅρο».
Σχολιάζοντας τὴ δήλωση αὐτὴ τοῦ Σέρβου ὑπουργοῦ ὁ ἀξιότιμος πολιτικὸς ἐπιστήμων κ. Κων. Χολέβας σημειώνει μεταξὺ τῶν ἄλλων καὶ τὰ ἑξῆς: «Ἡ ἀναγνώριση τοῦ σκοπιανοῦ κράτους μὲ τὸ ὄνομα “Μακεδονία” ἔγινε ἀπὸ τὸ καθεστὼς Μιλόσεβιτς σὲ μιὰ ἐποχὴ κατὰ τὴν ὁποία διατηροῦνταν πολλὰ ἀπὸ τὰ ἰδεολογήματα τῆς κομμουνιστικῆς δικτατορίας τοῦ Τίτο. Ὁ Μιλόσεβιτς, ἐπηρεασμένος καὶ αὐτὸς ἀπὸ τὴν κομμουνιστικὴ ἰδεολογία, ἀναγνώρισε τὰ Σκόπια μὲ τὸ ὄνομα ποὺ ἄφησε ὡς κληρονομιὰ ὁ Τίτο. Ἀντιθέτως ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Σερβίας, ἡ ὁποία καταπιέστηκε ἀπὸ τὸν Τίτο, εἶχε πάντα πιὸ ξεκάθαρη θέση (…) Ἀρνήθηκε, παρὰ τὶς πιέσεις τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος, νὰ ἀναγνωρίσει ξεχωριστὴ “μακεδονικὴ” Ἐκκλησία στὰ Σκόπια. Μετὰ τὴν πτώση τοῦ κομμουνισμοῦ ὁ μακαριστὸς Σέρβος Πατριάρχης Παῦλος δήλωσε: “Ὑπάρχει μόνο μία Μακεδονία καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ ἑλληνική”».
Ἡ δήλωση τοῦ Σέρβου ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν «δὲν ἀπορρέει ἁπλῶς καὶ μόνο ἀπὸ τὴ διάθεση ἀλληλεγγύης μεταξὺ λαῶν μὲ ὀρθόδοξες ρίζες. Πρωτίστως ἀπηχεῖ τὸ ἐθνικὸ συμφέρον τῆς σύγχρονης Σερβίας, τὸ ὁποῖο ἀπειλεῖται ἀπὸ τὴν ἐξάπλωση τοῦ ἀλβανικοῦ ἐθνικισμοῦ. Τὸ Κοσσυφοπέδιο – Κόσοβο θεωρεῖται ἀπὸ τοὺς Σέρβους ἡ κοιτίδα τῆς ἐθνικῆς καὶ θρησκευτικῆς ἱστορίας τους, καὶ ἐνοχλοῦνται ὅταν ἄλλοι λαοὶ τὸ ἀναγνωρίζουν ὡς ἀνεξάρτητο κράτος».
Ἡ χώρα μας μαζὶ μὲ τὴν Κύπρο, τὴν Ἱσπανία, τὴ Ρουμανία καὶ τὴ Ρωσία δὲν ἀναγνωρίζουν τὸ Κόσοβο.
«Ἡ δήλωση τοῦ Σέρβου ΥΠΕΞ (…) ἀποδεικνύει ὅτι αὐξάνονται οἱ πιέσεις καὶ τὰ προβλήματα γιὰ τοὺς Σκοπιανούς» («Κυριακάτικη Δημοκρατία» 8-1-2017).
Ἕνα κράτος ποὺ σφετερίζεται ξένο ὄνομα καὶ καπηλεύεται ξένα ἱστορικὰ καὶ ἐθνικὰ σύμβολα· ἕνα κράτος ποὺ δὲν σέβεται ἀλλὰ παραποιεῖ ἀσύστολα τὴν Ἱστορία· ἕνα κράτος ποὺ δὲν στηρίζεται στὴν ἀδιάσειστη καὶ ἀκλόνητη ἀλήθεια, μπορεῖ ἆραγε νὰ ἔχει μέλλον;