ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (18/2)

Ἀπόστολος κοιμηθέντων (Α΄ Θεσ. δ΄ 13-17)

13 Οὐ θέλομεν δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, περὶ τῶν κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆ­σθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα. 14 εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω καὶ ὁ Θεὸς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ.  15 τοῦτο γὰρ ὑμῖν λέγομεν ἐν λόγῳ Κυρίου, ὅτι ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Κυρίου οὐ μὴ φθάσωμεν τοὺς κοιμηθέντας· 16 ὅτι αὐτὸς ὁ Κύριος ἐν κελεύσματι, ἐν φωνῇ ἀρ­χαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι Θεοῦ καταβήσεται ἀπ’ οὐ­ρανοῦ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶ­τον, 17 ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα, καὶ οὕτω πάντοτε σὺν Κυρίῳ ἐσό­μεθα.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

13 Ἄς ἔλθουμε τώρα καί σ’ ἕνα ἄλλο σοβαρό ζήτημα. Δέν θέλουμε, ἀδελφοί, νά ἔχετε ἄγνοια σχετικά μ’ αὐ­­τούς πού ἔχουν πεθάνει, γιά νά μή λυπάστε ὅπως λυ­ποῦνται καί οἱ ὑπόλοιποι πού δέν ἔχουν ἐλπίδα ἀνα­στά­σεως. 14 Δέν πρέπει νά λυπάστε σάν κι αὐτούς. Διότι ἐφόσον ἐμεῖς ἔχουμε ἀκράδαντη πεποίθηση ὅτι ὁ Ἰησοῦς πέθα­νε καί ἀναστήθηκε, ἔτσι πρέπει νά πιστεύουμε ὅτι ὁ Θε­ός κι ἐκείνους πού ἔχουν πεθάνει μέ πίστη στόν Ἰη­σοῦ ἑνωμένοι μαζί του, θά τούς ἀναστήσει καί θά τούς ὁδη­γήσει ἔνδοξα στήν αἰώνια ζωή, γιά νά ζήσουν μα­ζί του. 15 Ναί, θά τούς ὁδηγήσει στήν αἰώνια ζωή μαζί μέ τόν Ἰησοῦ. Διότι αὐτό σᾶς τό λέμε ὄχι ἀπό μόνοι μας, ἀλλά μέ βάση τή διδασκαλία πού μᾶς ἔδωσε ὁ Κύριος· ὅτι δη­λαδή ἐμεῖς οἱ ζωντανοί, ὅσοι θά ἀπομένουμε τήν ἡμέρα τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ Κυρίου, δέν θά φθά­σουμε πρωτύτερα ἀπό ἐκείνους πού θά ἔχουν πε­θά­νει, ἀλλά αὐτοί θά προηγηθοῦν στήν προϋπάντηση τοῦ Κυρίου. 16 Κι αὐτό θά συμβεῖ, διότι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μέ πρόσταγμα, μέ φωνή ἀρχαγγέλου καί μέ σάλπιγγα Θεοῦ θά κατεβεῖ ἀπό τόν οὐρανό, καί οἱ νεκροί πού εἶχαν πε­­θάνει πιστοί στό Χριστό θά ἀναστηθοῦν πρῶτοι. 17 Ἔπειτα ἐμεῖς πού θά εἴμαστε τότε ἀκόμη στή ζωή, συγχρόνως καί μαζί μ’ αὐτούς θά ἁρπαχθοῦμε μέ σύννεφα γιά νά προϋπαντήσουμε τόν Κύριο μετέωροι στόν ἀέρα, μεταξύ οὐρανοῦ καί γῆς. Κι ἔτσι, ἀφοῦ ἀνεβοῦμε μαζί του στόν οὐρανό, θά εἴμαστε πάντοτε μαζί μέ τόν Κύριο.