Ἀπόστολος Κυριακῆς ἀπόκρεω (Α΄ Κορ. η΄ 8-θ΄ 2)
8 βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύομεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα. 9 βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενοῦσιν. 10 ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σε, τὸν ἔχοντα γνῶσιν, ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; 11 καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σῇ γνώσει, δι᾿ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν. 12 οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε. 13 διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω.
θ΄ 1 Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; 2 εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
8 Ἐνῶ λοιπόν ὁ ἀσθενής ἀδελφός βλάπτεται, ἐσύ δέν ἔχεις νά κερδίσεις τίποτε ἀπό τό φαγητό αὐτό. Δέν εἶναι τό φαγητό πού μᾶς παρουσιάζει εὐάρεστους στό Θεό. Διότι οὔτε ἐάν φᾶμε προκόπτουμε καί προοδεύουμε στήν ἀρετή, οὔτε ἐάν δέν φᾶμε ὑστεροῦμε καί μένουμε πίσω σ’ αὐτήν. 9 Προσέχετε ὅμως μήπως τό δικαίωμα αὐτό πού ἔχετε νά τρῶτε ἀπ’ ὅλα, ἀκόμη καί τά εἰδωλόθυτα, γίνει αἰτία νά ἁμαρτήσουν οἱ ἀδελφοί σας πού εἶναι ἀδύναμοι στήν πίστη. 10 Καί εἶναι ἑπόμενο νά βλαβοῦν σοβαρά οἱ ἀδύναμοι ἀδελφοί. Διότι, ἐάν κανείς ἀπ’ αὐτούς δεῖ ἐσένα πού ἔχεις τήν ὀρθή γνώση νά κάθεσαι στό τραπέζι κάποιου ναοῦ τῶν εἰδώλων, δέν θά παρασυρθεῖ καί δέν θά παγιωθεῖ ἡ συνείδησή του στό νά τρώει τά εἰδωλόθυτα ὡς κάτι ἱερό καί ἄξιο εὐλαβείας, ἀφοῦ αὐτός εἶναι ἀσθενής; 11 Καί θά χαθεῖ παρασυρόμενος στήν εἰδωλολατρία ὁ ἀδελφός σου πού εἶναι ἀδύνατος πνευματικά, ἐξαιτίας τῆς δικῆς σου γνώσεως. Ἀλλά γιά τή σωτηρία τοῦ ἀδελφοῦ σου αὐτοῦ ὁ Χριστός θυσίασε τή ζωή του. 12 Κι ἔτσι διαπράττετε ἁμάρτημα, ἀπό τό ὁποῖο βλάπτονται πολύ οἱ ἀδελφοί, καί γιά τό λόγο αὐτό ἀποτελεῖ ἁμάρτημα πρός τούς ἀδελφούς. Καί πληγώνετε ἔτσι καί χτυπᾶτε σκληρά τή συνείδησή τους, ἡ ὁποία εἶναι ἀσθενική καί ἀδύνατη. Ἀλλά ὑποπίπτετε συγχρόνως καί σέ ἁμάρτημα πού ἀναφέρεται στόν ἴδιο τόν Χριστό, ὁ ὁποῖος πέθανε γιά νά σώσει τούς ἀδελφούς αὐτούς. 13 Γι’ αὐτό λοιπόν, ἐάν αὐτό πού τρώω γίνεται αἰτία σκανδάλου καί ἁμαρτίας στόν ἀδελφό μου, δέν θά φάω ποτέ ὁποιοδήποτε εἶδος κρεάτων, γιά νά μή σκανδαλίσω τόν ἀδελφό μου. Καί ἔρχομαι τώρα νά σᾶς δείξω ὅτι γιά τούς ἀδύνατους ἀδελφούς ἔκανα καί ἐξακολουθῶ νά κάνω θυσίες τῶν δικαιωμάτων μου.
θ΄ 1 Δέν εἶμαι Ἀπόστολος μέ ἴσα δικαιώματα μέ τούς ἄλλους Ἀποστόλους; Δέν εἶμαι ἐλεύθερος, ὅπως ὅλοι οἱ Χριστιανοί; Δέν εἶδα τόν Ἰησοῦ Χριστό τόν Κύριό μας; Καί δέν εἶστε ἐσεῖς τό ἔργο πού μέ τή βοήθεια τοῦ Κυρίου ἐπιτέλεσα; 2 Ἐάν γιά ἄλλους δέν εἶμαι Ἀπόστολος, τουλάχιστον ὅμως γιά σᾶς εἶμαι Ἀπόστολος. Διότι ἡ σφραγίδα μέ τήν ὁποία πιστοποιεῖται ἐπίσημα τό ἀποστολικό μου ἀξίωμα, μέ τή χάρη τοῦ Κυρίου, εἶστε ἐσεῖς, τούς ὁποίους ἐγώ ὁδήγησα στό Χριστό.