ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (19/2)

Ἀπόστολος Κυριακῆς ἀπόκρεω (Α΄ Κορ. η΄ 8-θ΄ 2)

8 βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύομεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα. 9 βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξου­σία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθε­νοῦσιν. 10 ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σε, τὸν ἔχοντα γνῶσιν, ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; 11 καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σῇ γνώσει, δι᾿ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν. 12 οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε. 13 διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω.

θ΄ 1 Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; 2 εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπό­στο­λος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀπο­­στο­λῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ. 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

8 Ἐνῶ λοιπόν ὁ ἀσθενής ἀδελφός βλάπτεται, ἐσύ δέν ἔχεις νά κερδίσεις τίποτε ἀπό τό φαγητό αὐτό. Δέν εἶ­ναι τό φαγητό πού μᾶς παρουσιάζει εὐάρεστους στό Θεό. Διότι οὔτε ἐάν φᾶμε προκόπτουμε καί προοδεύου­με στήν ἀρετή, οὔτε ἐάν δέν φᾶμε ὑστεροῦμε καί μέ­νου­με πίσω σ’ αὐτήν. 9 Προσέχετε ὅμως μήπως τό δικαίωμα αὐτό πού ἔχετε νά τρῶτε ἀπ’ ὅλα, ἀκόμη καί τά εἰδωλόθυτα, γίνει αἰτία νά ἁμαρτήσουν οἱ ἀδελφοί σας πού εἶναι ἀδύναμοι στήν πίστη. 10 Καί εἶναι ἑπόμενο νά βλαβοῦν σοβαρά οἱ ἀδύναμοι ἀδελφοί. Διότι, ἐάν κανείς ἀπ’ αὐτούς δεῖ ἐσένα πού ἔ­χεις τήν ὀρθή γνώση νά κάθεσαι στό τραπέζι κάποιου να­­οῦ τῶν εἰδώλων, δέν θά παρασυρθεῖ καί δέν θά πα­γι­ωθεῖ ἡ συνείδησή του στό νά τρώει τά εἰδωλόθυτα ὡς κάτι ἱερό καί ἄξιο εὐλαβείας, ἀφοῦ αὐτός εἶναι ἀσθε­νής; 11 Καί θά χαθεῖ παρασυρόμενος στήν εἰδωλολατρία ὁ ἀδελφός σου πού εἶναι ἀδύνατος πνευματικά, ἐξαιτίας τῆς δικῆς σου γνώσεως. Ἀλλά γιά τή σωτηρία τοῦ ἀδελ­φοῦ σου αὐτοῦ ὁ Χριστός θυσίασε τή ζωή του. 12 Κι ἔτσι διαπράττετε ἁμάρτημα, ἀπό τό ὁποῖο βλάπτονται πολύ οἱ ἀδελφοί, καί γιά τό λόγο αὐτό ἀποτελεῖ ἁμάρτημα πρός τούς ἀδελφούς. Καί πληγώνετε ἔτσι καί χτυπᾶτε σκληρά τή συνείδησή τους, ἡ ὁποία εἶναι ἀ­σθε­­νική καί ἀδύνατη. Ἀλλά ὑποπίπτετε συγχρόνως καί σέ ἁμάρτημα πού ἀναφέρεται στόν ἴδιο τόν Χριστό, ὁ ὁποῖος πέθανε γιά νά σώσει τούς ἀδελφούς αὐτούς. 13 Γι’ αὐτό λοιπόν, ἐάν αὐτό πού τρώω γίνεται αἰτία σκαν­­­δάλου καί ἁμαρτίας στόν ἀδελφό μου, δέν θά φά­­­­­­­­­ω ποτέ ὁποιοδήποτε εἶδος κρεάτων, γιά νά μή σκαν­δα­­­­λίσω τόν ἀδελφό μου. Καί ἔρχομαι τώρα νά σᾶς δείξω ὅτι γιά τούς ἀδύνατους ἀδελφούς ἔκανα καί ἐξα­­­κο­­λου­­­­­­­­­­θῶ νά κάνω θυσίες τῶν δικαιωμάτων μου.

θ΄ 1 Δέν εἶμαι Ἀπόστολος μέ ἴσα δικαιώματα μέ τούς ἄλ­­λους Ἀποστόλους; Δέν εἶμαι ἐλεύθερος, ὅπως ὅλοι οἱ Χριστιανοί; Δέν εἶδα τόν Ἰησοῦ Χριστό τόν Κύριό μας; Καί δέν εἶστε ἐσεῖς τό ἔργο πού μέ τή βοήθεια τοῦ Κυρίου ἐπιτέλεσα; 2 Ἐάν γιά ἄλλους δέν εἶμαι Ἀπόστολος, τουλάχιστον ὅμως γιά σᾶς εἶμαι Ἀπόστολος. Διότι ἡ σφραγίδα μέ τήν ὁποία πιστοποιεῖται ἐπίσημα τό ἀποστολικό μου ἀξί­ωμα, μέ τή χάρη τοῦ Κυρίου, εἶστε ἐσεῖς, τούς ὁποί­ους ἐγώ ὁδήγησα στό Χριστό.