Εὐαγγέλιον Κυριακῆς τῆς τυρινῆς (Ματθ. ς΄ 14-21)
14 Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· 15 ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. 16 Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. 17 σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, 18 ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. 19 Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· 20 θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· 21 ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
14 Πρέπει λοιπόν, ὅταν ζητᾶτε τή συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν σας, νά συγχωρεῖτε κι ἐσεῖς τούς ἄλλους. Διότι ἐάν συγχωρήσετε τά ἁμαρτήματα πού σᾶς ἔκαναν οἱ ἄνθρωποι, καί ὁ Πατέρας σας ὁ οὐράνιος θά συγχωρήσει καί τά δικά σας ἁμαρτήματα. 15 Ἐάν ὅμως δέν συγχωρήσετε τούς ἀνθρώπους πού ἁμάρτησαν ἀπέναντί σας, οὔτε ὁ Πατέρας σας θά συγχωρήσει τίς δικές σας ἁμαρτίες πρός αὐτόν. 16 Κι ὅταν νηστεύετε, μή γίνεστε σκυθρωποί καί περίλυποι σάν τούς ὑποκριτές. Διότι αὐτοί ἀλλοιώνουν τά πρόσωπά τους καί παίρνουν τήν ὄψη καί τήν ἔκφραση ἀνθρώπου καταβεβλημένου ἀπό τίς στερήσεις, γιά νά φανοῦν στούς ἀνθρώπους ὅτι νηστεύουν. Ἀληθινά σᾶς λέω ὅτι πῆραν ὁλοκληρωτικά τήν ἀμοιβή τους ἀπό τούς ἐπαίνους τῶν ἀνθρώπων. 17 Ἐσύ ὅμως ὅταν νηστεύεις, ἄλειψε τό κεφάλι σου καί νίψε τό πρόσωπό σου, ὥστε νά φαίνεσαι χαρούμενος, 18 καί νά μή φανεῖς στούς ἀνθρώπους ὅτι νηστεύεις. Ἀλλά ἡ νηστεία σου νά φανεῖ μόνο στόν Πατέρα σου, πού εἶναι βέβαια ἀόρατος, ἀλλά βρίσκεται παρών καί στά πιό ἀπόκρυφα μέρη. Κι ὁ Πατέρας σου πού βλέπει στά κρυφά, θά σοῦ ἀποδώσει τήν ἀμοιβή σου στά φανερά. 19 Μή μαζεύετε γιά τόν ἑαυτό σας θησαυρούς πάνω στή γῆ, ὅπου ὁ σκόρος καί ἡ φθορά τῆς σαπίλας ἤ τῆς σκουριᾶς ἀφανίζουν τά ἀποθηκευμένα εἴδη τοῦ πλούτου κι ὅπου οἱ κλέφτες τρυποῦν τούς τοίχους τῶν θησαυροφυλακίων καί τά κλέβουν. 20 Μαζεύετε γιά τόν ἑαυτό σας θησαυρούς στόν οὐρανό, ὅπου οὔτε ὁ σκόρος οὔτε ἡ σαπίλα καί ἡ σκουριά ἀφανίζουν τούς ἀποθηκευμένους θησαυρούς σας κι ὅπου οἱ κλέφτες δέν τρυποῦν τούς τοίχους τῶν θησαυροφυλακίων σας οὔτε κλέβουν. 21 Πρέπει λοιπόν νά θησαυρίζετε θησαυρούς στόν οὐρανό, γιά νά εἶναι καί ἡ καρδιά σας προσκολλημένη στό Θεό καί στά οὐράνια. Διότι ἐκεῖ ὅπου εἶναι ὁ θησαυρός σας, ἐκεῖ θά εἶναι καί ἡ καρδιά σας.
