Ἀπόστολος Σαβ. γ΄ ἑβδ. νηστειῶν (Ἑβρ. ι΄ 32-38)
32 Ἀναμιμνήσκεσθε δὲ τὰς πρότερον ἡμέρας, ἐν αἷς φωτισθέντες πολλὴν ἄθλησιν ὑπεμείνατε παθημάτων, 33 τοῦτο μὲν ὀνειδισμοῖς τε καὶ θλίψεσι θεατριζόμενοι, τοῦτο δὲ κοινωνοὶ τῶν οὕτως ἀναστρεφομένων γενηθέντες. 34 καὶ γὰρ τοῖς δεσμοῖς μου συνεπαθήσατε καὶ τὴν ἁρπαγὴν τῶν ὑπαρχόντων ὑμῶν μετὰ χαρᾶς προσεδέξασθε, γινώσκοντες ἔχειν ἐν ἑαυτοῖς κρείττονα ὕπαρξιν ἐν οὐρανοῖς καὶ μένουσαν. 35 Μὴ ἀποβάλητε οὖν τὴν παρρησίαν ὑμῶν, ἥτις ἔχει μισθαποδοσίαν μεγάλην. 36 ὑπομονῆς γὰρ ἔχετε χρείαν, ἵνα τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ποιήσαντες κομίσησθε τὴν ἐπαγγελίαν. 37 ἔτι γὰρ μικρὸν ὅσον ὅσον, ὁ ἐρχόμενος ἥξει καὶ οὐ χρονιεῖ. 38 ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται· καὶ ἐὰν ὑποστείληται, οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
32 Νά θυμάστε λοιπόν τίς πρῶτες ἡμέρες τῆς ἀναγεννήσεώς σας, τότε πού φωτισθήκατε μέ τό βάπτισμα καί μέ τή γνώση τῆς ἀλήθειας καί δείξατε μεγάλη ὑπομονή καί ἀγωνιστικότητα σέ παθήματα καί διωγμούς. 33 Ἀπό τό ἕνα μέρος σᾶς διαπόμπευαν καί ἐξευτέλιζαν μέ ὀνειδισμούς καί ὕβρεις καί θλίψεις, καί ἀπό τό ἄλλο μέρος ἐσεῖς μέ τήν παρηγοριά καί τή βοήθειά σας γινόσασταν συμπαραστάτες ἐκείνων πού ἔτσι καταδιώκονταν καί ζοῦσαν μέσα σέ θλίψεις καί κατατρεγμούς. 34 Πραγματικά γίνατε κι ἐσεῖς συμμέτοχοι τῶν καταδιωκομένων γιά τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Διότι καί μένα, ὅταν ἤμουν δέσμιος στή φυλακή, μέ συμπονέσατε καί συμπαρασταθήκατε, καί ἐπιπλέον δεχθήκατε μέ χαρά τήν ἁρπαγή καί δήμευση τῆς περιουσίας σας, ἐπειδή γνωρίζατε ὅτι ἔχετε γιά τόν ἑαυτό σας ἀνώτερη περιουσία στούς οὐρανούς, πού εἶναι μόνιμη καί αἰώνια. 35 Προσέξτε λοιπόν νά μή χάσετε τήν ἄφοβη καί θαρραλέα πίστη καί ἐμπιστοσύνη σας στό Θεό, ἡ ὁποία θά ἀνταμειφθεῖ μέ μεγάλα καί πλούσια ἀγαθά. 36 Διότι ἔχετε ἀνάγκη ὑπομονῆς, γιά νά συνεχίσετε νά μένετε πιστοί στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά πάρετε ἔτσι τήν ἀμοιβή πού σᾶς ὑποσχέθηκε. 37 Δεῖξτε ὑπομονή, διότι πολύ λίγος χρόνος μένει ἀκόμη, καί ὁ Κύριος πού περιμένουμε νά ἔλθει καί πάλι, θά ἔλθει καί δέν θά ἀργήσει. 38 Τότε λοιπόν, ὅπως λέει ὁ Κύριος στήν Ἁγία Γραφή, ὁ δίκαιος θά σωθεῖ καί θά ζήσει ἀπό τήν πίστη του· κι ἄν κανείς δειλιάσει καί ὀπισθοχωρήσει, ἡ ψυχή μου δέν εὐαρεστεῖται σ’ αὐτόν.
