ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (6/5)

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σἀβ. γ΄ ἑβδ. Πράξεων (Πραξ. θ΄ 19-31)

19 Ἐγένετο δὲ ὁ Σαῦλος με­τὰ τῶν ὄντων ἐν Δαμασκῷ μαθητῶν ἡμέρας τινάς, 20 καὶ εὐθέως ἐν ταῖς συνα­γω­γαῖς ἐκήρυσσε τὸν Ἰη­σοῦν ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ. 21 ἐξίσταντο δὲ πάντες οἱ ἀκούοντες καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ πορθήσας ἐν Ἱερουσαλὴμ τοὺς ἐπι­κα­λουμένους τὸ ὄνομα τοῦτο, καὶ ὧδε εἰς τοῦτο ἐλή­λυθεν, ἵνα δεδεμένους αὐ­τοὺς ἀγά­γῃ ἐπὶ τοὺς ἀρ­χιε­ρεῖς; 22 Σαῦλος δὲ μᾶλλον ἐνε­δυναμοῦτο καὶ συνέχυ­νε τοὺς Ἰουδαίους τοὺς κατοι­κοῦντας ἐν Δαμασκῷ, συμβιβάζων ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός. 23 ὡς δὲ ἐπληροῦντο ἡμέ­ραι ἱκαναί, συνεβουλεύσαν­το οἱ Ἰουδαῖοι ἀνελεῖν αὐ­­τόν· 24 ἐγνώσθη δὲ τῷ Σαύλῳ ἡ ἐπιβουλὴ αὐτῶν. παρετήρουν τε τὰς πύλας ἡμέρας τε καὶ νυκτὸς ὅπως αὐτὸν ἀνέλωσι· 25 λαβόντες δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ νυκτὸς καθῆκαν διὰ τοῦ τείχους χαλάσαντες ἐν σπυρίδι. 26 Παραγενόμενος δὲ ὁ Σαῦλος εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐπει­­­ρᾶ­το κολλᾶσθαι τοῖς μα­θη­ταῖς· καὶ πάντες ἐφο­βοῦ­ντο αὐτόν, μὴ πιστεύοντες ὅτι ἐστὶ μαθητής. 27 Βαρνάβας δὲ ἐπιλαβό­μενος αὐτὸν ἤγαγε πρὸς τοὺς ἀποστόλους, καὶ διηγήσατο αὐτοῖς πῶς ἐν τῇ ὁδῷ εἶδε τὸν Κύριον καὶ ὅτι ἐλάλησεν αὐτῷ, καὶ πῶς ἐν Δαμασκῷ ἐπαρρησιάσατο ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ. 28 καὶ ἦν μετ᾿ αὐτῶν εἰσ­πο­ρευόμενος καὶ ἐκπο­ρευ­όμενος ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ παρρησιαζόμενος ἐν τῷ ὀνό­­ματι τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, 29 ἐλάλει τε καὶ συνεζήτει πρὸς τοὺς Ἑλληνιστάς· οἱ δὲ ἐπεχείρουν αὐτὸν ἀνελεῖν. 30 ἐπιγνόντες δὲ οἱ ἀδελφοὶ κατήγαγον αὐτὸν εἰς Και­σάρειαν καὶ ἐξαπέστει­λαν αὐτὸν εἰς Ταρσόν. 31 Αἱ μὲν οὖν ἐκκλησίαι καθ᾿ ὅλης τῆς Ἰουδαίας καὶ Γαλιλαίας καὶ Σαμαρείας εἶ­χον εἰρήνην οἰκοδο­μούμε­­­­­­ναι καὶ πορευόμεναι τῷ φό­­­βῳ τοῦ Κυρίου, καὶ τῇ πα­­­­­­ρα­κλή­σει τοῦ Ἁγίου Πνεύ­­­­­­ματος ἐπλη­θύνοντο.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

19 Ἔμεινε λοιπόν ὁ Σαῦλος γιά λίγες μέρες μαζί μέ τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ πού ἦταν στή Δαμασκό. 20 Κι ἀμέσως ἄρχισε νά κηρύττει στίς συναγωγές τόν Ἰησοῦ Χριστό, διδάσκοντας ὅτι αὐτός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ. 21 Κι ὅλοι ὅσοι τόν ἄκουγαν ἔμεναν ἐκστατικοί κι ἔλε­γαν: Μά αὐτός δέν εἶναι πού στήν Ἱερουσαλήμ κατεδίωξε μέ μανία καί μέχρι ἐξοντώσεως ἐκείνους πού ἐπικαλοῦνται μέ εὐλάβεια καί πίστη τό ὄνομα αὐτό; Αὐτός δέν εἶχε ἔλ­θει ἐδῶ γι’ αὐτόν ἀκριβῶς τό σκοπό, γιά νά ὁδηγήσει δη­­λαδή δεμένους στούς ἀρχιερεῖς ὅσους πιστεύουν καί ἐπικαλοῦνται τό ὄνομα αὐτό; 22 Ὁ Σαῦλος στό μεταξύ ἐνισχυόταν καί στηριζόταν πε­ρισσότερο στήν πίστη· καί μέ τά ἐπιχειρήματά του δη­­­μιουργοῦσε σύγχυση στούς Ἰουδαίους πού κατοι­κοῦ­­­­σαν στή Δαμασκό καί τούς ἀποστόμωνε, ἀποδει­κνύ­­­­­­­ον­τας ὅτι σύμφωνα μέ τούς προφῆτες ὁ Ἰησοῦς τόν ὁποῖ­ο κήρυττε εἶναι ὁ Μεσσίας. 23 Γι’ αὐτό, ἀφοῦ συμπληρώθηκαν ἀρκετές μέρες, οἱ Ἰουδαῖοι συμφώνησαν κι ἀποφάσισαν ὅλοι μαζί νά τόν σκοτώσουν. 24 Ἡ ἐπιβουλή τους ὅμως αὐτή ἔγινε γνωστή στό Σαῦ­λο. Οἱ Ἰουδαῖοι στό μεταξύ παραφύλαγαν τίς πύλες τῆς πόλεως νύχτα καί μέρα γιά νά τόν σκοτώσουν. 25 Ἀλλά οἱ Χριστιανοί μαθητές πῆραν τόν Παῦλο, τόν ἔβαλαν μέσα σ’ ἕνα κοφίνι καί μέ σκοινί τόν κατέβασαν μέσα στή νύχτα ἀπό κάποιο παράθυρο τοῦ τείχους μέ τό ὁποῖο ἦταν περιτειχισμένη ἡ Δαμασκός. 26 Ὅταν ὁ Παῦλος ἦλθε στήν Ἱερουσαλήμ, ἔκανε συνε­χεῖς ἀπόπειρες νά προσκολληθεῖ καί νά συνδεθεῖ στε­νά μέ τούς μαθητές. Ὅλοι ὅμως τόν φοβοῦνταν, διό­τι δέν μποροῦσαν νά πιστέψουν ὅτι εἶναι πραγματικά πιστός καί εἰλι­κρι­νής μαθητής τοῦ Κυρίου. 27 Ὁ Βαρνάβας ὅμως τόν πῆρε καί τόν ὁδήγησε στούς ἀποστόλους. Τότε ὁ Σαῦλος τούς διηγήθηκε πῶς εἶδε τόν Κύριο στό δρόμο καί ὅτι ὁ Κύριος τοῦ μίλησε, καί πῶς στή Δαμασκό κήρυξε μέ ἀφοβία καί θάρρος τήν πί­­­­­­­στη στό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ. 28 Ἔτσι ὁ Παῦλος πηγαινοερχόταν συνεχῶς καί συνα­να­­στρεφό­ταν μέ τούς ἀποστόλους στά Ἱεροσό­λυ­μα, δι­α­­­τη­ρώντας στενές σχέσεις μαζί τους. Καί κήρυττε ἄφοβα καί μέ ἀκλόνητη πίστη στό ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰη­σοῦ. 29 Ἐπιπλέον μιλοῦσε καί συζητοῦσε μέ ὅσους Ἰου­δαί­ους μιλοῦσαν τήν ἑλληνική γλώσσα, θέλοντας νά τούς πεί­­σει ὅτι ὁ Μεσσίας εἶναι ὁ Ἰησοῦς. Αὐτοί ὅμως προ­σπα­­­­θοῦσαν νά βροῦν εὐκαιρία νά τόν σκοτώσουν. 30 Ὅταν λοιπόν τό πληροφορήθηκαν αὐτό οἱ ἀδελφοί, τόν κατέβασαν μέ μεγάλη ἀσφάλεια ἀπό τά Ἱεροσόλυμα στήν Καισάρεια, κι ἀπό ἐκεῖ τόν ἔστειλαν στήν πατρίδα του τήν Ταρσό. 31 Ἔτσι λοιπόν οἱ Ἐκκλησίες πού ἦταν σ’ ὅλη τήν Ἰου­δαία καί τή Γαλιλαία καί τή Σαμάρεια ἀπολάμβαναν εἰ­ρήνη καί προόδευαν στή χριστιανική γνώση καί εὐ­σέ­βεια. Καί οἱ Χριστιανοί τῶν Ἐκκλησιῶν αὐτῶν ζοῦσαν μέ φόβο Κυρίου, καί πληθύνονταν μέ τήν ἐνίσχυ­ση καί τήν παρηγοριά πού τούς μετέδιδε τό Ἅγιον Πνεῦ­μα.