ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (14/5)

Ἀπόστολος: Κυρ. ε΄ Πράξεων (Πραξ. ια΄ 19-30)

19 Οἱ μὲν οὖν διασπα­ρέντες ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφά­νῳ διῆλ­θον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, μη­δενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις. 20 Ἦσαν δέ τινες ἐξ αὐ­τῶν ἄνδρες Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι, οἵτινες εἰ­σελ­­θόντες εἰς Ἀντιό­χειαν ἐλά­λουν πρὸς τοὺς Ἑλλη­νι­στάς, εὐαγγελι­ζόμενοι τὸν Κύ­­ριον Ἰησοῦν. 21 καὶ ἦν χεὶρ Κυρίου μετ᾿ αὐτῶν, πολύς τε ἀριθμὸς πιστεύ­σας ἐπέστρεψεν ἐπὶ τὸν Κύριον. 22 Ἠκούσθη δὲ ὁ λόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις περὶ αὐτῶν, καὶ ἐξαπέστειλαν Βαρνάβαν διελθεῖν ἕως Ἀντιοχείας· 23 ὃς παραγενόμενος καὶ ἰδὼν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐχάρη, καὶ παρεκάλει πάν­τας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν τῷ Κυρίῳ, 24 ὅτι ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήρης Πνεύματος Ἁγίου καὶ πίστεως· καὶ προσετέθη ὄχλος ἱκανὸς τῷ Κυρίῳ. 25 ἐξῆλθε δὲ εἰς Ταρσὸν ὁ Βαρνάβας ἀναζητῆσαι Σαῦ­λον, καὶ εὑρὼν αὐτὸν ἤγα­γεν αὐτὸν εἰς Ἀντιόχειαν. 26 ἐγένετο δὲ αὐτοὺς ἐνι­αυτὸν ὅλον συναχθῆναι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ διδάξαι ὄχλον ἱκανόν, χρηματίσαι τε πρῶτον ἐν Ἀντιοχείᾳ τοὺς μαθητὰς Χριστιανούς. 27 Ἐν ταύταις δὲ ταῖς ἡ­­μέ­­ραις κατῆλθον ἀπὸ Ἱε­ρο­­σολύμων προφῆται εἰς Ἀντιόχειαν· 28 ἀναστὰς δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν ὀνόματι Ἄγαβος ἐσήμανε διὰ τοῦ Πνεύματος λιμὸν μέγαν μέλλειν ἔσεσθαι ἐφ᾿ ὅλην τὴν οἰκουμένην· ὅστις καὶ ἐγένετο ἐπὶ Κλαυδίου Καίσαρος. 29 τῶν δὲ μαθητῶν καθὼς ηὐπορεῖτό τις, ὥρισαν ἕκα­στος αὐτῶν εἰς διακονίαν πέμψαι τοῖς κατοικοῦσιν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀδελφοῖς· 30 ὃ καὶ ἐποίησαν ἀποστεί­λαντες πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ χειρὸς Βαρνάβα καὶ Σαύλου.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

19 Ἀλλά προτοῦ συμβοῦν αὐτά μέ τόν Κορνήλιο, στούς Χριστιανούς τῶν Ἱεροσολύμων ἐπικρατοῦσε ἡ προκατάληψη ὅτι οἱ ἐθνικοί δέν εἶχαν τά ἴδια δικαιώ­μα­­­­τα μέ τούς Ἰουδαίους στή σωτηρία πού χαρίζει ὁ Ἰη­σοῦς Χριστός. Ἐκεῖνοι λοιπόν πού εἶχαν φύγει ἀπό τά Ἱερο­­­σό­­­λυμα καί εἶχαν διασκορπισθεῖ λόγῳ τοῦ διωγμοῦ πού εἶχε γίνει ἐξαιτίας τοῦ Στεφάνου, ἔφθα­σαν μέχρι τή Φοι­­­­νίκη καί τήν Κύπρο καί τήν Ἀντιόχεια. Καί σέ κανέναν ἄλλο δέν κήρυτ­ταν τό λόγο τοῦ Θεοῦ παρά μόνο στούς Ἰουδαίους. 20 Μερικοί μάλιστα ἀπ’ αὐτούς ἦταν βέβαια Ἰουδαῖοι στήν καταγωγή, ἀλλά εἶχαν γεννηθεῖ ἄλλοι στήν Κύ­προ καί ἄλλοι στήν Κυρηναϊκή Λιβύη. Αὐτοί, ὅταν ἦλθαν στήν Ἀντιόχεια, δίδασκαν τούς Ἰουδαίους πού εἶχαν γεν­­νηθεῖ μακριά ἀπό τήν Παλαιστίνη καί εἶχαν πλέον μητρική τους γλώσσα τήν ἑλληνική, καί τούς κή­ρυτταν τό Εὐαγγέλιο τῆς σωτηρίας πού χαρίζει ὁ Ἰη­σοῦς Χρι­στός. 21 Καί ἡ δύναμη τοῦ Κυρίου ἦταν μαζί τους. Ἔτσι, μέ τή συνέργεια καί τήν ἐνίσχυση τῆς δυνάμεως αὐτῆς ἕνας μεγάλος ἀριθμός ἀπ’ αὐτούς τούς Ἰουδαίους Ἑλλη­νι­στές πίστεψε καί ἐπέστρεψε στόν Κύριο. 22 Ἔφθασε λοιπόν ἡ φήμη τῶν θαυμαστῶν αὐτῶν γεγονότων στά αὐ­τιά τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, καί ἀποφά­σι­σαν νά στείλουν τόν Βαρνάβα νά πάει μέχρι τήν Ἀντι­ό­χεια. 23 Αὐτός, ὅταν ἦλθε καί εἶδε τά ἔργα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, πού φα­νε­ρωνόταν ἀπό τό πλῆθος αὐτῶν πού εἶ­χαν πιστέψει καί ἀπό τή ζωή τους, χάρηκε καί προέτρε­­πε ὅλους νά μένουν ἀφοσιωμένοι καί προσηλωμένοι στόν Κύριο μέ ὅλη τή διάθεση τῆς ψυχῆς τους. 24 Χάρηκε λοιπόν ὁ Βαρνάβας καί στήριζε τούς νέους αὐτούς μαθητές, διότι ἦταν ἄνθρωπος ἀγαθός καί γε­μά­τος Πνεῦμα Ἅγιον καί πίστη. Γι’ αὐτό ἐξάλλου καί μποροῦσε νά στηρίζει καί νά παρηγορεῖ. Κι ἀπό τή δράση αὐτή τοῦ Βαρνάβα μεγάλο πλῆθος λαοῦ προστέθηκε στούς πιστούς τοῦ Κυρίου. 25 Ὁ Βαρνάβας μάλιστα πῆγε καί στήν Ταρσό γιά νά ἀναζητήσει τόν Σαῦλο καί νά τόν πάρει βοηθό του στό ἔργο τῆς διδασκαλίας καί τῆς ἐνισχύσεως τοῦ πλή­θους αὐτοῦ τῶν Χριστιανῶν. Κι ὅταν τόν βρῆκε, τόν ἔφερε στήν Ἀντιόχεια. 26 Ἐκεῖ λοιπόν γιά ἕνα ὁλόκληρο χρόνο οἱ δύο αὐτοί ἀπόστολοι συμμετεῖχαν στίς συνάξεις τῶν πιστῶν στήν Ἐκκλησία καί δίδαξαν πλῆθος πολύ. Ἔτσι στήν Ἀντι­­ό­­χεια οἱ μαθητές τοῦ Κυρίου ἐξαιτίας τοῦ πλήθους τους ὀνο­­μάσθηκαν γιά πρώτη φορά «Χρι­στιανοί». 27 Ἐκεῖνες τίς ἡμέρες κατέβηκαν ἀπό τά Ἱερο­σόλυμα στήν Ἀντιόχεια μερικοί προφῆτες. 28 Ἕνας ἀπό αὐτούς, πού λεγόταν Ἄγαβος, σηκώθηκε στή σύναξη τῶν πιστῶν, καί φωτισμένος ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα ἀπεκάλυψε ὅτι θά ἔπεφτε μεγάλη πείνα σ’ ὅλη τήν οἰκουμένη. Πράγματι ἡ πείνα αὐτή συνέβη ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Κλαύδιος Καίσαρ. 29 Μετά λοιπόν ἀπό τήν προφητεία αὐτή, οἱ μαθητές, ἀνάλογα μέ τούς πόρους καί τά μέσα πού διέθετε ὁ καθένας, ἀποφάσισαν νά στείλουν καθένας ἀπ’ αὐ­τούς τή συνδρομή του γιά νά βοηθήσουν καί νά ὑπηρετήσουν τούς ἀδελφούς πού κατοικοῦσαν στήν Ἰουδαία. 30 Καί πραγματικά αὐτό ἔκαναν· ἔστειλαν τήν εἰσφορά τους στούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσο­λύ­μων μέ τά χέρια τοῦ Βαρνάβα καί τοῦ Σαύλου.