Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σάβ. ς΄ ἑβδ. Πράξεων (Πραξ. κ΄ 7-12)
7 Ἐν δὲ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων συνηγμένων τῶν μαθητῶν κλάσαι ἄρτον, ὁ Παῦλος διελέγετο αὐτοῖς, μέλλων ἐξιέναι τῇ ἐπαύριον, παρέτεινέ τε τὸν λόγον μέχρι μεσονυκτίου. 8 ἦσαν δὲ λαμπάδες ἱκαναὶ ἐν τῷ ὑπερῴῳ οὗ ἦμεν συνηγμένοι. 9 καθήμενος δέ τις νεανίας ὀνόματι Εὔτυχος ἐπὶ τῆς θυρίδος, καταφερόμενος ὕπνῳ βαθεῖ διαλεγομένου τοῦ Παύλου ἐπὶ πλεῖον, κατενεχθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἔπεσεν ἀπὸ τοῦ τριστέγου κάτω καὶ ἤρθη νεκρός. 10 καταβὰς δὲ ὁ Παῦλος ἐπέπεσεν αὐτῷ καὶ συμπεριλαβὼν εἶπε· μὴ θορυβεῖσθε· ἡ γὰρ ψυχὴ αὐτοῦ ἐν αὐτῷ ἐστιν. 11 ἀναβὰς δὲ καὶ κλάσας ἄρτον καὶ γευσάμενος, ἐφ’ ἱκανόν τε ὁμιλήσας ἄχρις αὐγῆς, οὕτως ἐξῆλθεν. 12 ἤγαγον δὲ τὸν παῖδα ζῶντα, καὶ παρεκλήθησαν οὐ μετρίως.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
7 Καί τήν πρώτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος, τήν Κυριακή δηλαδή, εἶχαν συναχθεῖ οἱ μαθητές τό ἀπόγευμα γιά νά κόψουν καί νά κοινωνήσουν τόν ἄρτο τῆς θείας Εὐχαριστίας, καί ὁ Παῦλος μιλοῦσε στούς πιστούς καί τούς δίδασκε. Ἐπειδή ὅμως θά ἔφευγε τήν ἑπόμενη μέρα, παρέτεινε τό λόγο μέχρι τά μεσάνυχτα. 8 Ὑπῆρχαν καί ἀρκετές λαμπάδες ἀναμμένες στόν πάνω ὄροφο τῆς οἰκίας ὅπου ἤμασταν συναγμένοι. 9 Κάποιος νέος τότε, πού ὀνομαζόταν Εὔτυχος, καθόταν πάνω στό παράθυρο κι ἔγερνε διαρκῶς τό σῶμα του πρός τά κάτω, διότι νύσταζε πολύ καί τόν ἔπιανε βαθύς ὕπνος. Καθώς μάλιστα ὁ Παῦλος μιλοῦσε πολλή ὥρα, ὁ νέος αὐτός βυθίστηκε στόν ὕπνο καί παρέλυσε. Τότε ἔπεσε ἀπό τό τρίτο πάτωμα κάτω, καί τόν σήκωσαν νεκρό. 10 Ἀλλά ὁ Παῦλος κατέβηκε κάτω, ἔπεσε πάνω του, τόν πῆρε στήν ἀγκαλιά του καί εἶπε: Μήν ἀνησυχεῖτε καί μήν κλαῖτε. Διότι ἡ ψυχή του ἐπανῆλθε καί εἶναι μέσα του. 11 Ὕστερα ἀνέβηκε καί ἔκοψε τόν ἄρτο τῆς θείας Εὐχαριστίας καί ἔφαγε. Κατόπιν συνέχισε νά μιλάει γιά πολύ ἀκόμη, μέχρι τήν αὐγή. Ἔτσι, χωρίς νά ἀναπαυθεῖ καθόλου καί μετά τόν ὁλονύκτιο ἐκεῖνο κόπο, ἀναχώρησε. 12 Στό μεταξύ ἔφεραν στό ὑπερῶο ζωντανό τόν νέο, καί παρηγορήθηκαν ὅλοι πάρα πολύ.
