ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (30/5)

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. ζ΄ ἑβδ. Πράξεων (Πραξ. κα΄ 26-32)

26 τότε ὁ Παῦλος παραλα­βὼν τοὺς ἄνδρας τῇ ἐχομένῃ ἡμέρᾳ σὺν αὐτοῖς ἁγνισθεὶς εἰσῄει εἰς τὸ ἱερόν, διαγγέλλων τὴν ἐκπλήρωσιν τῶν ἡμερῶν τοῦ ἁγνισμοῦ, ἕως οὗ προσηνέχθη ὑ­πὲρ ἑνὸς ἑκάστου αὐτῶν ἡ προσφορά. 27 Ὡς δὲ ἔμελλον αἱ ἑπτὰ ἡμέραι συντελεῖσθαι, οἱ ἀ­­­­­­­­­πὸ τῆς Ἀσίας Ἰουδαῖοι θεα­­σάμενοι αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ συν­έχεον πάντα τὸν ὄχλον, καὶ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας ἐπ᾿ αὐτὸν 28 κράζοντες· ἄνδρες Ἰσρα­η­­λῖται, βοηθεῖτε· οὗτός ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ κατὰ τοῦ λαοῦ καὶ τοῦ νόμου καὶ τοῦ τόπου τούτου πάντας πανταχοῦ διδάσκων· ἔτι τε καὶ Ἕλληνας εἰσήγαγεν εἰς τὸ ἱερὸν καὶ κεκοίνωκε τὸν ἅγιον τόπον τοῦτον· 29 ἦσαν γὰρ ἑωρακότες Τρόφιμον τὸν Ἐφέσιον­ ἐν­­ τῇ πόλει σὺν αὐτῷ, ὃν ἐνόμιζον ὅτι εἰς τὸ ἱερὸν εἰσήγαγεν ὁ Παῦλος. 30 ἐκινήθη τε ἡ πόλις ὅλη καὶ ἐγένετο συνδρομὴ τοῦ λαοῦ, καὶ ἐπιλαβόμενοι τοῦ Παύλου εἷλκον αὐτὸν ἔξω τοῦ ἱεροῦ, καὶ εὐθέως ἐκλεί­σθησαν αἱ θύραι. 31 ζητούντων δὲ αὐτὸν ἀπο­κτεῖναι ἀνέβη φάσις τῷ χιλιάρχῳ τῆς σπείρης ὅτι ὅλη συγκέχυται Ἱερου­σα­λήμ· 32 ὃς ἐξαυτῆς παραλαβὼν στρατιώτας καὶ ἑκατοντάρ­χους κατέδραμεν ἐπ᾿ αὐ­τούς. οἱ δὲ ἰδόντες τὸν χιλί­αρ­χον καὶ τοὺς στρατιώτας ἐπαύσαντο τύπτοντες τὸν Παῦλον.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

26 Τότε ὁ Παῦλος πῆρε μαζί του τούς τέσσερις ἄνδρες καί τήν ἄλλη μέρα μπῆκε στό ἱερό καί ὑποβλήθηκε μαζί μ’ αὐτούς στούς διατεταγμένους ἁγνισμούς. Πα­ράλ­­λη­­λα μπροστά σ’ ὅλους ὅσους βρίσκονταν στό Ναό ἔκα­νε τή συνηθισμένη διακήρυξη, δηλώνοντας πό­τε θά συμ­­πληρώνονταν οἱ ἡμέρες τοῦ ἁγνισμοῦ καί κα­­­θα­­­ρι­σμοῦ, ὁπότε καί θά προσφερόταν ἡ καθορισμένη θυ­σί­α γιά τόν καθένα ἀπ’ αὐτούς. 27 Ὅταν λοιπόν κόντευαν νά συμπληρωθοῦν οἱ ἑπτά μέρες πού μεσολαβοῦσαν ἀπό τή διακήρυξη μέχρι τήν τελική εὐχή καί κάθαρση, οἱ Ἰουδαῖοι ἀπό τήν Ἀσία, ὅταν εἶδαν καί ἀναγνώρισαν τόν Παῦλο στό ἱερό, ἀναστάτωσαν καί ξε­σήκωσαν ὅλο τό πλῆθος· κι ἅπλωσαν τά χέρια τους πά­νω του 28 φωνάζοντας: Ἄνδρες Ἰσραηλίτες, βοηθᾶτε. Αὐτός εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού διδάσκει τούς πάντες σ’ ὅλα τά μέρη ἐναντίον τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καί ἐναντίον τοῦ νόμου καί τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ τόπου. Ἀκόμη καί Ἕλληνες ἔχει βάλει μέσα στό ἱερό καί μόλυνε τόν ἅγιο αὐτόν τό­πο. 29 Καί ἔλεγαν τό τελευταῖο αὐτό, διότι εἶχαν δεῖ πιό πρίν στήν πόλη μαζί του τόν Τρόφιμο τόν Ἐφέσιο, καί λαν­θασμένα νόμιζαν ὅτι ὁ Παῦλος τόν εἶχε βάλει μέ­σα στό ἱερό. 30 Ἡ ἀναταραχή στό μεταξύ ἐξαπλώθηκε σ’ ὅλη τήν πό­λη. Συνέρρευσε ὁ λαός, καί ἀφοῦ συνέλαβαν τόν Παῦ­λο, τόν ἔσυραν ἔξω ἀπό τό ἱερό, κι ἀμέσως ἔκλεισαν οἱ θύρες τοῦ ἱεροῦ γιά νά μήν μπεῖ πάλι ὁ Παῦλος μέσα καί βεβηλωθεῖ ὁ ἱερός τόπος ἀπό τό αἷμα του. 31 Κι ἐνῶ ὅλοι αὐτοί ἤθελαν νά τόν σκοτώσουν χτυπώ­ντας τον, εἰδοποιήθηκε ὁ χιλίαρχος τῆς ρωμαϊκῆς στρα­­­­τιωτικῆς μονάδος ὅτι σ’ ὅλη τήν Ἱερουσαλήμ ξέ­­σπα­­σαν ταραχές καί ὅλη ἡ πόλη βρίσκεται σέ ἀνα­στά­τωση. 32 Αὐτός ἀμέσως πῆρε στρατιῶτες καί ἑκατοντάρχους κι ἄρχισε νά τρέχει κάτω, πρός τό μέρος τους. Ἐκεῖ­νοι, μόλις εἶδαν τόν χιλίαρχο καί τούς στρατιῶτες, στα­μάτησαν νά χτυποῦν τόν Παῦλο.