ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (30/5)

Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ζ΄ ἑβδ. Ἰωάννου (Ἰω. ις΄ 2-12)

2 ἀποσυναγώγους ποιήσουσιν ὑμᾶς· ἀλλ’ ἔρχεται ὥρα ἵνα πᾶς ὁ ἀποκτείνας ὑμᾶς δόξῃ λατρείαν προσ­φέρειν τῷ Θεῷ. 3 καὶ ταῦτα ποιήσουσιν, ὅτι οὐκ ἔγνωσαν τὸν πατέρα οὐδὲ ἐμέ. 4 ἀλλὰ ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ὅταν ἔλθῃ ἡ ὥρα, μνημονεύητε αὐτῶν ὅτι ἐγὼ εἶπον ὑμῖν. ταῦτα δὲ ὑμῖν ἐξ ἀρχῆς οὐκ εἶπον, ὅτι μεθ’ ὑμῶν ἤμην. 5 νῦν δὲ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψαντά με, καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ἐρωτᾷ με ποῦ ὑ­πάγεις! 6 ἀλλ’ ὅτι ταῦτα λελάληκα ὑμῖν, ἡ λύπη πεπλήρωκεν ὑμῶν τὴν καρδίαν. 7 ἀλλ’ ἐγὼ τὴν ἀλήθειαν λέγω ὑμῖν· συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω. ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς· 8 καὶ ἐλθὼν ἐκεῖνος ἐλέγξει τὸν κόσμον περὶ ἁμαρτίας καὶ περὶ δικαιοσύνης καὶ περὶ κρίσεως. 9 περὶ ἁμαρτίας μέν, ὅτι οὐ πιστεύουσιν εἰς ἐμέ· 10 περὶ δικαιοσύνης δέ, ὅτι πρὸς τὸν πατέρα μου ὑπάγω καὶ οὐκέτι θεωρεῖτέ με· 11 περὶ δὲ κρίσεως, ὅτι ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου κέκριται. 12 Ἔτι πολλὰ ἔχω λέγειν ὑμῖν, ἀλλ’ οὐ δύνασθε βαστάζειν ἄρτι.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

2 Θά σᾶς ἀφορίσουν οἱ Ἰουδαῖοι καί θά σᾶς ἀποκλείσουν ἀπό τίς συναγωγές τους ὡς αἱρετικούς. Ἀλλά σάν νά μήν ἔφτανε αὐτό, ἔρχεται ὥρα κατά τήν ὁποία κάθε διώκτης σας πού θά σᾶς σκοτώνει, θά νομίζει ὅτι ὄχι μόνο δέν κάνει ἔγκλημα, ἀλλά ὅτι μέ τό φόνο αὐτό προσφέρει λατρεία στόν Θεό. 3 Κι ὅλοι αὐτοί θά κάνουν τούς σκληρούς αὐτούς διωγμούς, διότι ἀπό δική τους ὑπαιτιότητα καί τύφλωση δέν γνώρισαν τόν Πατέρα οὔτε ἐμένα. Δέν ἔμαθαν δηλαδή ὅτι ὁ Πατέρας μου ἀπό τέλεια ἀγαθότητα θέλησε νά σώ­σει τόν κόσμο καί γι’ αὐτό ἀπέστειλε στόν κόσμο ἐμένα, τόν Υἱό του, ὡς Σωτήρα καί Λυτρωτή. 4 Βλέπω τί θλιβερή ἐντύπωση σᾶς προκαλοῦν οἱ προ­ει­δοποιήσεις μου αὐτές. Ἀλλά σᾶς τά εἶπα ὅλα αὐτά, ὥστε νά τά θυμάστε ὅταν ἔλθει ἡ ὥρα πού θά συμβοῦν οἱ διωγμοί σας αὐ­­­­τοί. Καί καθώς θά θυμάστε ὅτι ἐγώ σᾶς τά εἶχα πεῖ ἀπό πρίν, νά ἐνισχύεστε γιά νά τά ὑπο­μένετε. Δέν σᾶς τά εἶπα αὐτά βέβαια ἀπό τήν ἀρχή, ἀπό τότε πού γιά πρώ­τη φορά μέ γνωρίσατε καί μέ ἀκο­λου­θήσατε, διότι ἤμουν μαζί σας, καί ἡ παρουσία μου ἦταν ἀρκετή ἐνί­σχυ­ση γιά σᾶς. 5 Τώρα ὅμως ἐγώ πηγαίνω σ’ ἐκεῖνον πού μέ ἔστειλε στόν κόσμο. Κι ἐπειδή εἶστε ἀπορροφημένοι ἀπό τή λύπη τοῦ χωρισμοῦ μας, κανείς ἀπό σᾶς δέν μέ ρωτᾶ, ποῦ πηγαίνεις. Καί τότε θά σᾶς ἔλεγα καί ποιά εἶναι ἡ δόξα πού περιμένει καί μένα καί σᾶς στούς οὐρανούς. 6 Ἀλλά ἐπειδή σᾶς ἔκανα λόγο γιά τόν πρόσκαιρο χω-ρι­σμό μας καί γιά τίς θλίψεις καί τούς διωγμούς πού σᾶς περιμένουν, ἡ λύπη ἔχει γεμίσει τήν καρδιά σας· κι ἔτσι δέν μπορεῖτε νά προσέξετε καί τίς ὑποσχέσεις μου πού μεταδίδουν χαρά. 7 Ἀλλά ὅσο κι ἄν λυπάστε, βεβαιωθεῖτε ὅτι ἐγώ σᾶς λέω τήν ἀλήθεια. Σᾶς συμφέρει νά φύγω ἐγώ. Διότι ἐάν δέν πεθάνω ἐπάνω στό σταυρό καί δέν φύγω, ὁ Πα­­­ρά­­κλη­­τος δέν θά ἔλθει σέ σᾶς. Ἄν ὅμως προσφέρω πάνω στό σταυρό τήν ἐξιλαστήρια θυσία μου καί φύγω ἀπό τόν κόσμο αὐτό γιά νά πάω στόν Πατέρα μου, θά σᾶς στεί­λω τόν Παράκλητο. 8 Κι ὅταν ἔλθει ἐκεῖνος, θά ἐλέγξει τόν κόσμο καί θά πείσει ὅλους ὅσους εἶναι ἐπιδεκτικοί, γιά μιά μεγάλη ἁμαρ­τία πού διαπράττει τώρα ὁ κόσμος· καί γιά τή δι­και­­οσύνη πού ἀγνόησαν ὅσοι προετοίμασαν τό θάνα­τό μου· καί γιά τήν κατάκριση καί τήν καταδίκη τοῦ δια­­βό­λου. 9 Γιά τήν ἁμαρτία θά ἐλέγξει καί θά πείσει τόν κόσμο, διότι δέν πιστεύουν σέ μένα, ὁ ὁποῖος μέ τή δι­­­­δασκαλία καί τά ὑπερ­φυ­­­­σικά ἔργα μου ἀπέδειξα ὅτι εἶμαι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ. Κι ἔτσι διαπράττουν ἀ­συγ­χώ­ρη­­τη ἁμαρ­τία περιφρονώντας τίς ἀποδείξεις αὐ­τές καί ἐπι­μέ­νο­ντας στήν ἀπιστία τους. 10 Ὁ Παράκλητος ἐπιπλέον θά ἀποδώσει καί δικαιοσύνη. Καί θά ἀποδείξει ὅτι εἶμαι δίκαιος, σέ ἀντίθεση μέ τήν κατα­δι­­­­καστική ἀπόφαση τοῦ κόσμου ἐναντίον μου. Διότι ἐνῶ ὁ κόσμος ἄδικα μέ καταδίκασε, ἐγώ δέν πηγαίνω στήν κόλαση, πού θά περιλάβει τούς ἐγκληματίες, ἀλ­­λά πηγαίνω στόν ἐπουράνιο Πατέρα μου τιμημένος καί ἔνδοξος ὡς πρόσωπο πού εὐαρέστησε σ’ αὐτόν. Καί σεῖς δέν θά μέ βλέπετε πιά μέ τά σωματικά σας μά­τια. 11 Ὁ Παράκλητος θά ἀποδείξει ἐπίσης ὅτι συντελέσθηκε ἡ ὁριστική καί τελειωτική κρίση καί καταδίκη τοῦ δι­αβόλου. Διότι ὁ ἄρχοντας τοῦ ἁμαρ­­­τωλοῦ αὐτοῦ κόσμου, δηλαδή ὁ σατανάς, εἶναι ἤδη καταδικασμένος μέ τό θάνατό μου καί ἔχασε γιά πάντα τήν ἐξου­σία του. 12 Ἀλλά καί γιά σᾶς εἶναι ἀπαραίτητο νά ἔλθει ὁ Παράκλητος. Διότι ἔχω πολλά ἀκόμη νά σᾶς πῶ, ἀλ­λά τώρα δέν μπορεῖτε νά τά κατανοήσετε καί νά τά συγκρατήσετε, ἐπειδή εἶστε ἀκόμη ἀτελεῖς.