Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ζ΄ ἑβδ. Ἰωάννου (Ἰω. ις΄ 15-23)
15 πάντα ὅσα ἔχει ὁ πατὴρ ἐμά ἐστι· διὰ τοῦτο εἶπον ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λήψεται καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν. 16 μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέ με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με, ὅτι ἐγὼ ὑπάγω πρὸς τὸν πατέρα. 17 Εἶπον οὖν ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς ἀλλήλους· τί ἐστι τοῦτο ὃ λέγει ἡμῖν, μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέ με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με, καὶ ὅτι ἐγὼ ὑπάγω πρὸς τὸν πατέρα; 18 ἔλεγον οὖν· τοῦτο τί ἐστιν ὃ λέγει τὸ μικρόν; οὐκ οἴδαμεν τί λαλεῖ. 19 ἔγνω οὖν ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἤθελον αὐτὸν ἐρωτᾶν, καὶ εἶπεν αὐτοῖς· περὶ τούτου ζητεῖτε μετ’ ἀλλήλων ὅτι εἶπον, μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέ με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με; 20 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε ὑμεῖς, ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται· ὑμεῖς δὲ λυπηθήσεσθε, ἀλλ’ ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται. 21 ἡ γυνὴ ὅταν τίκτῃ, λύπην ἔχει, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα αὐτῆς· ὅταν δὲ γεννήσῃ τὸ παιδίον, οὐκέτι μνημονεύει τῆς θλίψεως διὰ τὴν χαρὰν ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς τὸν κόσμον. 22 καὶ ὑμεῖς οὖν λύπην μὲν νῦν ἔχετε· πάλιν δὲ ὄψομαι ὑμᾶς καὶ χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία, καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ’ ὑμῶν. 23 καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐμὲ οὐκ ἐρωτήσετε οὐδέν· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὅσα ἂν αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου, δώσει ὑμῖν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
15 Προηγουμένως σᾶς εἶπα ὅτι ὁ Παράκλητος θά σᾶς πεῖ ὅσα θʼ ἀκούσει ἀπό τόν Πατέρα μου. Ὅλα ὅμως ὅσα ἔχει ὁ Πατέρας μου εἶναι δικά μου. Γι’ αὐτό σᾶς εἶπα στή συνέχεια ὅτι ὁ Παράκλητος θά πάρει ἀπό τή δική μου γνώση καί σοφία καί θά τήν ἀποκαλύψει σέ σᾶς. 16 Ἀκόμη λίγο χρόνο καί δέν θά μέ βλέπετε πιά μέ τά σωματικά σας μάτια. Ἀλλά καί πάλι λίγος χρόνος θά περάσει καί θά μέ δεῖτε ἀναστημένο. Προπαντός ὅμως θά μέ αἰσθανθεῖτε πνευματικά καί ἐσωτερικά μέ τή ζωή μου, τήν ὁποία θά σᾶς μεταδώσει τό Ἅγιον Πνεῦμα. Θά μέ δεῖτε νοερά καί θά μέ αἰσθανθεῖτε ἐσωτερικά, διότι ἐγώ πηγαίνω στόν Πατέρα μου καί θά σᾶς στείλω τό Ἅγιον Πνεῦμα, τό ὁποῖο θά σᾶς ἑνώσει μαζί μου. 17 Εἶπαν τότε μεταξύ τους μερικοί ἀπό τούς μαθητές του: Τί εἶναι αὐτό πού μᾶς λέει «σέ λίγο χρόνο δέν θά μέ βλέπετε πιά, καί πάλι μετά ἀπό λίγο θά μέ δεῖτε»; Καί τί σημαίνει τό «διότι ἐγώ πηγαίνω στόν Πατέρα μου»; 18 Ἔλεγαν λοιπόν: Τί σημαίνει αὐτό πού λέει τό «λίγο»; Δέν καταλαβαίνουμε τί λέει. 19 Μετά λοιπόν ἀπό τήν ἀπορία αὐτή στήν ὁποία βρέθηκαν οἱ μαθητές, ὁ Ἰησοῦς μέ τήν ὑπερφυσική του γνώση ἀντιλήφθηκε ὅτι ἤθελαν νά τόν ρωτήσουν, καί πρόλαβε καί τούς εἶπε: Γι’ αὐτό τό θέμα πού σᾶς εἶπα συζητᾶτε μεταξύ σας, ὅτι δηλαδή λίγο ἀκόμα καί δέν θά μέ βλέπετε μέ τά σωματικά σας μάτια, καί πάλι σέ λίγο θά μέ δεῖτε; 20 Ἀληθινά, ἀληθινά σᾶς λέω ὅτι ἐσεῖς θά κλάψετε καί θά θρηνήσετε γιά τό θάνατό μου· ὁ κόσμος ὅμως πού βρίσκεται μακριά ἀπό τόν Θεό θά χαρεῖ, διότι θά ἀπαλλαγεῖ ἀπό μένα, πού μέ θεωρεῖ ἐχθρό του. Ἐσεῖς θά λυπηθεῖτε, ἀλλά ἡ λύπη σας θά μετατραπεῖ σέ χαρά. 21 Κάθε γυναίκα, ὅταν γεννᾶ, αἰσθάνεται πόνους καί ἔχει λύπη, διότι ἦλθε ἡ ὥρα της νά γεννήσει. Ὅταν ὅμως γεννήσει τό βρέφος της, δέν θυμᾶται πλέον τή θλίψη καί τούς πόνους τοῦ τοκετοῦ, ἐξαιτίας τῆς χαρᾶς πού νιώθει διότι ἔφερε ἕναν ἄνθρωπο στόν κόσμο. 22 Κι ἐσεῖς λοιπόν τώρα πού μέ ἀποχωρίζεσθε ἔχετε βέβαια λύπη. Θά σᾶς δῶ ὅμως πάλι, ὄχι μόνο ὅταν μετά τήν Ἀνάσταση θά ἐμφανισθῶ σέ σᾶς, ἀλλά κυρίως ὅταν θά μέ αἰσθάνεσθε ἑνωμένο μαζί σας, καθώς θά ζεῖτε τή νέα ζωή καί θά ἔχετε κοινωνία μαζί μου. Τότε λοιπόν θά χαρεῖ ἡ καρδιά σας, καί τή χαρά σας δέν θά μπορεῖ κανείς πιά νά σᾶς τήν ἀφαιρέσει, ἀλλά θά εἶναι παντοτινή καί διαρκής. 23 Καί τήν ἡμέρα ἐκείνη πού θά λάβετε τό Ἅγιον Πνεῦμα καί θά μέ αἰσθανθεῖτε νά ζῶ μέσα σας, δέν θά ἔχετε πλέον ἀνάγκη νά μοῦ θέτετε ἐρωτήσεις γιά κανένα ἀπό αὐτά πού τώρα σᾶς φαίνονται ἀκατανόητα. Ἀληθινά, ἀληθινά σᾶς λέω ὅτι ὁσαδήποτε ζητήσετε μέ τήν προσευχή σας ἀπό τόν Πατέρα μου ἐπικαλούμενοι τό ὄνομά μου, θά σᾶς τά δώσει. Αὐτός θά σᾶς φωτίζει καί τότε σέ κάθε ἀπορία σας.
