Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. β΄ ἑβδ. Ματθαίου (Ματθ. θ΄ 14-17)
14 Τότε προσέρχονται αὐτῷ οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου λέγοντες· διατί ἡμεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύομεν πολλά, οἱ δὲ μαθηταί σου οὐ νηστεύουσι;15 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος πενθεῖν ἐφ᾿ ὅσον χρόνον μετ᾿ αὐτῶν ἐστιν ὁ νυμφίος; ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος, καὶ τότε νηστεύσουσιν. 16 οὐδεὶς δὲ ἐπιβάλλει ἐπίβλημα ράκους ἀγνάφου ἐπὶ ἱματίῳ παλαιῷ· αἴρει γὰρ τὸ πλήρωμα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἱματίου, καὶ χεῖρον σχίσμα γίνεται. 17 οὐδὲ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μήγε, ρήγνυνται οἱ ἀσκοί, καὶ ὁ οἶνος ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπολοῦνται· ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς βάλλουσι καινούς, καὶ ἀμφότεροι συντηροῦνται.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
14 Τότε τόν πλησίασαν οἱ μαθητές τοῦ Ἰωάννη καί τοῦ εἶπαν: Γιατί ἐμεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι νηστεύουμε πολύ, ἐνῶ οἱ μαθητές σου δέν νηστεύουν; 15 Κι ὁ Ἰησοῦς τούς εἶπε: Μήπως εἶναι δυνατόν οἱ φίλοι τοῦ γαμπροῦ οἱ καλεσμένοι στό γάμο του νά πενθοῦν καί νά νηστεύουν γιά ὅσο διάστημα εἶναι μαζί τους ὁ γαμπρός καί συνεχίζει ἡ ἑορταστική ἀτμόσφαιρα τοῦ γάμου; Ἔτσι καί οἱ μαθητές μου, γιά ὅσο διάστημα ἐγώ ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας εἶμαι μαζί τους δέν εἶναι δυνατόν νά πενθοῦν. Θά ἔλθουν ὅμως ἡμέρες πού θά πάρουν ἀπό κοντά τους τόν Νυμφίο, καί τότε θά νηστέψουν καί θά πενθήσουν καί θά κακοπαθήσουν. 16 Κανείς δέν πρέπει νά βάζει πάνω σέ παλιό ροῦχο μπάλωμα ἀπό κομμάτι καινούργιου ὑφάσματος, τό ὁποῖο ὡς ἀμεταχείριστο εἶναι σκληρό. Διότι τό καινούργιο αὐτό κομμάτι, πού μπῆκε ὡς συμπλήρωμα, μαζεύει καί ἀποσπᾶ ἀπό τό παλιό ροῦχο τό μέρος πάνω στό ὁποῖο εἶναι οἱ ραφές, καί τό σχίσιμο γίνεται χειρότερο. Ἔτσι καί ἡ νέα μου διδασκαλία δέν εἶναι ὠφέλιμο νά προσκολληθεῖ πάνω σέ ἐξωτερικούς τύπους πού πάλιωσαν πλέον καί εἶναι φθαρμένοι. Διότι καί οἱ ἐξωτερικοί τύποι θά ἀχρηστευθοῦν ἐπιζήμια, καί ἡ διδασκαλία μου θά νοθευθεῖ. 17 Οὔτε βάζουν μοῦστο σέ παλιούς ἀσκούς πού δέν ἀντέχουν στή βράση τοῦ μούστου. Διαφορετικά σπάζουν οἱ ἀσκοί καί τό κρασί χύνεται ἔξω, καί οἱ ἀσκοί θά χαθοῦν καί θά γίνουν ἄχρηστοι. Ἀλλά βάζουν μοῦστο σέ καινούργιους ἀσκούς, πού ἀντέχουν, κι ἔτσι καί τά δύο, καί οἱ ἀσκοί δηλαδή καί ὁ μοῦστος, διατηροῦνται. Ἔτσι καί τώρα οἱ Φαρισαῖοι κι ὅσοι τούς ἀκολουθοῦν εἶναι παλιοί ἀσκοί, πού δέν μποροῦν νά βαστάσουν τή νέα μου διδασκαλία, τήν ὁποία θά παραλάβουν οἱ μαθητές μου, πού μοιάζουν μέ τά νέα ἐνδύματα καί τούς νέους ἀσκούς.
