Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. β΄ ἑβδ. Ματθαίου (Ματθ. ζ΄ 1-8)
Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε· 2 ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν. 3 τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς; 4 ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἀπὸ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σου; 5 ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου. 6 Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶ μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ρήξωσιν ὑμᾶς. 7 Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· 8 πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
Μήν κατακρίνετε μέ ἀσπλαχνία, γιά νά μήν κατακριθεῖτε ἀπό τόν Θεό. 2 Διότι μέ τήν ἴδια αὐστηρή καί ἄσπλαχνη κρίση μέ τήν ὁποία κατακρίνετε, θά κατακριθεῖτε. Καί μέ τό ἴδιο μέτρο μέ τό ὁποῖο ἐξετάζετε καί καταδικάζετε τίς πράξεις τοῦ ἄλλου, θά μετρήσει ὁ Θεός καί τή δική σας ζωή καί συμπεριφορά. 3 Γιατί λοιπόν βλέπεις τό σκουπιδάκι πού εἶναι στό μάτι τοῦ ἀδελφοῦ σου, ἐνῶ τό δοκάρι πού εἶναι στό μάτι σου δέν τό αἰσθάνεσαι καί δέν τό καταλαβαίνεις; Γιατί τό μικρό σφάλμα τοῦ ἀδελφοῦ σου τό βλέπεις, ἐνῶ μένεις ἀναίσθητος μπροστά στό δικό σου βαρύτατο σφάλμα; 4 Ἤ πῶς θά πεῖς στόν ἀδελφό σου, ἄφησέ με νά σοῦ βγάλω τό σκουπιδάκι ἀπ’ τό μάτι σου· ἐπίτρεψέ μου νά διορθώσω τό μικρό σφάλμα σου. Καί νά, στό μάτι σου εἶναι τό δοκάρι. Τήν ἴδια δηλαδή στιγμή ἐσύ εἶσαι ἔνοχος σέ βαρύτατο παράπτωμα. 5 Ὑποκριτή, πού προσποιεῖσαι ὅτι ἀπό ζῆλο γιά τήν ἀρετή κι ἀπό ἀγάπη θέλεις νά διορθώσεις τούς ἄλλους! Ἄν πράγματι τό κάνεις ἀπό ζῆλο, βγάλε πρῶτα τό δοκάρι ἀπ’ τό μάτι σου, καί τότε θά δεῖς καθαρά γιά νά βγάλεις καί τό σκουπιδάκι ἀπ’ τό μάτι τοῦ ἀδελφοῦ σου. 6 Ἡ συμπάθεια ὅμως καί ἡ ἀποφυγή τῆς κατακρίσεως τῶν ἐλαττωμάτων καί τῶν κακιῶν τοῦ ἄλλου δέν πρέπει νά φθάνει μέχρι τήν ἀδιακρισία. Ὑπάρχουν καί περιπτώσεις πού πρέπει μέ πολλή προσοχή νά ἐξετάζετε τόν χαρακτήρα τοῦ ἄλλου. Προσέχετε νά μή δώσετε τό ἅγιο μυστήριο τῆς πίστεως σέ ἀνθρώπους πού σάν σκυλιά ζοῦν ζωή ἀσεβή καί ἀναίσχυντη· οὔτε νά ρίξετε τά πολύτιμα μαργαριτάρια τῆς χριστιανικῆς πίστεως μπροστά σέ ἀνθρώπους πού σάν χοῖροι ζοῦν στό βόρβορο τῶν παθῶν. Ὑπάρχει μεγάλος κίνδυνος μήπως τά καταπατήσουν μέ τά πόδια τους καί στραφοῦν νά σᾶς κατασπαράξουν ἤ νά σᾶς βλάψουν μέ ὁποιονδήποτε τρόπο. 7 Ὅσον ὅμως ἀφορᾶ στίς δικές σας ἐλλείψεις καί ἐλαττώματα, νά ζητᾶτε ἀπό τόν Θεό, καί θά σᾶς δοθεῖ αὐτό πού ζητᾶτε, ἀρκεῖ νά μήν εἶναι παράλογο ἤ βλαβερό σέ σᾶς. Νά γυρεύετε νά βρεῖτε αὐτό πού ζητᾶτε, καί θά τό βρεῖτε, ἐφόσον σᾶς εἶναι ὠφέλιμο. Νά χτυπᾶτε τήν πόρτα τῆς θείας προστασίας, καί θά σᾶς ἀνοιχθεῖ. 8 Διότι καθένας πού ζητᾶ ἀπό τόν Θεό, παίρνει. Καί ὅποιος γυρεύει, βρίσκει. Καί σ’ ὅποιον χτυπᾶ τήν πόρτα τῆς θείας προστασίας, θά τοῦ ἀνοιχθεῖ αὐτή.
