Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. ζ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ζ΄ 12-24)
12 τοῖς δὲ λοιποῖς ἐγὼ λέγω, οὐχ ὁ Κύριος· εἴ τις ἀδελφὸς γυναῖκα ἔχει ἄπιστον, καὶ αὐτὴ συνευδοκεῖ οἰκεῖν μετ᾿ αὐτοῦ, μὴ ἀφιέτω αὐτήν· 13 καὶ γυνὴ εἴ τις ἔχει ἄνδρα ἄπιστον, καὶ αὐτὸς συνευδοκεῖ οἰκεῖν μετ᾿ αὐτῆς, μὴ ἀφιέτω αὐτόν. 14 ἡγίασται γὰρ ὁ ἀνὴρ ὁ ἄπιστος ἐν τῇ γυναικί, καὶ ἡγίασται ἡ γυνὴ ἡ ἄπιστος ἐν τῷ ἀνδρί· ἐπεὶ ἄρα τὰ τέκνα ὑμῶν ἀκάθαρτά ἐστι, νῦν δὲ ἅγιά ἐστιν. 15 εἰ δὲ ὁ ἄπιστος χωρίζεται, χωριζέσθω. οὐ δεδούλωται ὁ ἀδελφὸς ἢ ἡ ἀδελφὴ ἐν τοῖς τοιούτοις. ἐν δὲ εἰρήνῃ κέκληκεν ἡμᾶς ὁ Θεός. 16 τί γὰρ οἶδας, γύναι, εἰ τὸν ἄνδρα σώσεις; ἢ τί οἶδας, ἄνερ, εἰ τὴν γυναῖκα σώσεις; 17 εἰ μὴ ἑκάστῳ ὡς ἐμέρισεν ὁ Θεός, ἕκαστον ὡς κέκληκεν ὁ Κύριος, οὕτω περιπατείτω. καὶ οὕτως ἐν ταῖς ἐκκλησίαις πάσαις διατάσσομαι. 18 περιτετμημένος τις ἐκλήθη; μὴ ἐπισπάσθω. ἐν ἀκροβυστίᾳ τις ἐκλήθη; μὴ περιτεμνέσθω.19 ἡ περιτομὴ οὐδέν ἐστι, καὶ ἡ ἀκροβυστία οὐδέν ἐστιν, ἀλλὰ τήρησις ἐντολῶν Θεοῦ. 20 ἕκαστος ἐν τῇ κλήσει ᾗ ἐκλήθη, ἐν ταύτῃ μενέτω. 21 δοῦλος ἐκλήθης; μή σοι μελέτω· ἀλλ᾿ εἰ καὶ δύνασαι ἐλεύθερος γενέσθαι, μᾶλλον χρῆσαι. 22 ὁ γὰρ ἐν Κυρίῳ κληθεὶς δοῦλος ἀπελεύθερος Κυρίου ἐστίν· ὁμοίως καὶ ὁ ἐλεύθερος κληθεὶς δοῦλός ἐστι Χριστοῦ. 23 τιμῆς ἠγοράσθητε· μὴ γίνεσθε δοῦλοι ἀνθρώπων. 24 ἕκαστος ἐν ᾧ ἐκλήθη, ἀδελφοί, ἐν τούτῳ μενέτω παρὰ τῷ Θεῷ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
12 Καί στούς ὑπόλοιπους ἐγγάμους λέω τό ἑξῆς, τό ὁποῖο δέν ὅρισε βέβαια ἀπευθείας ὁ Κύριος, ἀλλά τό ὁρίζω ἐγώ ὡς Ἀπόστολός του: Ἐάν κανείς ἀδελφός Χριστιανός ἔχει γυναίκα ἄπιστη, τήν ὁποία νυμφεύθηκε πρίν πιστέψει, κι αὐτή δέχεται μέ τήν καρδιά της νά κατοικεῖ μαζί του, ἄς μήν τήν ἀφήνει, ἀλλά ἄς ἐξακολουθεῖ νά τήν ἔχει σύζυγο. 13 Καί ἐάν μιά γυναίκα Χριστιανή ἔχει ἄνδρα ἄπιστο, κι αὐτός πρόθυμα δέχεται νά συγκατοικεῖ μαζί της, ἄς μήν τόν ἀφήνει. 14 Καί σᾶς λέω νά μήν τόν ἀφήνει, διότι ὁ ἄπιστος ἄνδρας ἔχει ἁγιασθεῖ κι αὐτός σέ κάποιο βαθμό χάρη στήν ἕνωσή του μέ τήν πιστή γυναίκα του. Καί ἡ γυναίκα ἡ ἄπιστη ἔχει κάπως ἁγιασθεῖ χάρη στήν ἕνωσή της μέ τόν πιστό ἄνδρα. Ἐπειδή, ἐάν δέν συνέβαινε αὐτό, κατά φυσική συνέπεια καί τά παιδιά σας θά ἦταν ἀκάθαρτα. Τώρα ὅμως ἐπειδή γεννήθηκαν ἀπό γονεῖς πού ἔχουν ἁγιασθεῖ, εἶναι κι αὐτά ἅγια. 15 Ἐάν ὅμως ὁ ἄπιστος σύζυγος ζητᾶ νά χωρίσει, ἄς χωρίσει ἀπό αὐτόν ἡ Χριστιανή σύζυγος. Δέν εἶναι δεσμευμένος ὁ ἀδελφός Χριστιανός ἤ ἡ ἀδελφή στίς περιπτώσεις αὐτές. Ὁ Θεός μᾶς ἔχει καλέσει νά ζοῦμε μέσα σέ ἀτμόσφαιρα εἰρήνης, καί δέν εἶναι σωστό τά ἀνδρόγυνα νά βρίσκονται σέ ἀσυμφωνία καί διαμάχες. 16 Ἐάν ὅμως μπορεῖ τό πιστό μέλος νά συζήσει εἰρηνικά μέ τό ἄπιστο μέλος, ἄς μή χωρίζει ἀπό αὐτό. Διότι ποῦ ξέρεις, Χριστιανή γυναίκα, ἐάν ζώντας μέ τόν ἄπιστο σύζυγό σου ἑλκύσεις στήν πίστη καί σώσεις στό τέλος τόν ἄνδρα σου; Ἤ ποῦ ξέρεις, Χριστιανέ σύζυγε, μήπως σώσεις τήν ἄπιστη γυναίκα σου; 17 Μόνο ἄς φροντίζει ὁ καθένας νά συμπεριφέρεται καί νά ζεῖ ὅπως ὁ Θεός μέ τήν πρόνοιά του κανόνισε τή ζωή του, καί ὅπως βρῆκε τόν καθένα ἡ κλήση πού τοῦ ἔκανε ὁ Χριστός. Οἱ περιστάσεις κάτω ἀπό τίς ὁποῖες βρέθηκε ὁ πιστός ὅταν ὁ Κύριος τόν κάλεσε, δέν ἀποτελοῦν ἐμπόδιο στή χριστιανική ζωή. Καί ἔτσι σ’ ὅλες τίς Ἐκκλησίες κανονίζω καί καθορίζω. 18 Κλήθηκε κανείς στήν πίστη κι ἔγινε Χριστιανός ἐνῶ ἦταν περιτμημένος; Ἄς μήν τραβᾶ μέ βία τό δέρμα του γιά νά ἐξαλείψει τά σημάδια τῆς περιτομῆς. Κλήθηκε κανείς στήν πίστη ἐνῶ βρισκόταν σέ ἀκροβυστία καί ἦταν ἀπερίτμητος; Ἄς μήν περιτέμνεται. 19 Ἡ περιτομή δέν εἶναι τίποτε καί δέν συντελεῖ σέ τίποτε γιά τή σωτηρία μας. Καί ἡ ἀκροβυστία τό ἴδιο, δέν εἶναι τίποτε. Ἀλλά ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ εἶναι τό πᾶν. 20 Καθένας στήν κατάσταση πού βρέθηκε ὅταν κλήθηκε ἀπό τόν Θεό, ἄς μένει σ’ αὐτήν. 21 Κλήθηκες στήν πίστη ἐνῶ ἤσουν δοῦλος; Μή σέ νοιάζει γιά τήν κατάσταση αὐτή τῆς δουλείας σου. Ἀλλά κι ἄν ἀκόμη μπορεῖς νά γίνεις ἐλεύθερος, χρησιμοποίησε μᾶλλον τή δουλεία καί προτίμησε νά μείνεις δοῦλος. 22 Διότι ἐκεῖνος πού κλήθηκε ἀπό τόν Κύριο στήν πίστη τόν καιρό πού ἦταν δοῦλος, εἶναι ἀπελεύθερος τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος τόν χειραφέτησε καί τόν ἔκανε πνευματικά ἐλεύθερο. Τό ἴδιο κι ἐκεῖνος πού κλήθηκε στήν πίστη ἐνῶ ἦταν ἐλεύθερος, εἶναι δοῦλος Χριστοῦ. 23 Καί οἱ δοῦλοι καί οἱ ἐλεύθεροι εἶστε δοῦλοι τοῦ Χριστοῦ. Εἶστε ἀγορασμένοι ἀπό τόν Κύριο μέ τίμημα μεγάλο. Μή γίνεστε δοῦλοι ἀνθρώπων. 24 Ὁ καθένας σέ ὅποια κατάσταση κλήθηκε, σ’ αὐτήν ἄς μένει, ἀδελφοί, ἐπιδιώκοντας πάντοτε νά εἶναι κοντά στό Θεό καί νά εὐαρεστεῖ σ’ αὐτόν.
