Σήμερα 2/8 εορτάζουν:
- Ανακομιδή του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Πρωτομάρτυρα Στεφάνου
- Άγιος Θεόδωρος ο Νεομάρτυρας που μαρτύρησε στα Δαρδανέλια
- Εύρεσις των Τιμίων Λειψάνων των Αγίων Μαρτύρων Μαξίμου, Δάδα και Κυντιλλιανού
- Ανάμνηση των Εγκαινίων του Ναού του Αγίου Ιωάννου Θεολόγου πλησίον της αγιοτάτης Μεγάλης Εκκλησίας
- Άγιος Φωκάς
- Οσία Φωτεινή η Κυπρία
- Άγιος Ιουστινιανός Β’ ο βασιλιάς
- Άγιος Βασίλειος ο δια Χριστόν σαλός και θαυματουργός στη Μόσχα
- Ανάμνηση των εγκαινίων του Ναού της Αγίας Αργυρής στην Παναγιούδα Λέσβου
Ἀνακομιδὴ τοῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου
Τὸ γεγονὸς αὐτὸ συνέβη στὰ χρόνια ποὺ οἱ μεγάλοι διωγμοὶ τῶν πρώτων χριστιανῶν εἶχαν κοπάσει καὶ αὐτοκράτωρ ἦταν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος. Τότε, ὁ Ἅγιος Στέφανος φανερώθηκε τρεῖς φορὲς σὲ κάποιον εὐσεβῆ γέροντα ἱερέα, τὸ Λουκιανό, καὶ τοῦ ἀποκάλυψε τὸν τόπο, ὅπου ἦταν κρυμμένο τὸ λείψανό του. Αὐτὸς ἀμέσως τὸ ἀνέφερεστὸν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Ἰωάννη, ποὺ μὲ τὴν σειρά του πῆγε στὸν ὑποδεικνυόμενο τόπο καὶ πράγματι βρῆκε τὸ Ἱερὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Στεφάνου. Κατὰ τὴν εὕρεση ἔγινε μεγάλος σεισμός, καὶ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου πλημμύρισε εὐωδιὰ τοὺς παρευρισκόμενους στὸν τόπο ἐκεῖνο. Λέγεται ὅτι ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἀκούστηκαν ἀγγελικὲς φωνές, ποὺ ἔλεγαν «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Δηλαδή, δόξα ἂς εἶναι στὸ Θεό, στὰ ὕψιστα μέρη τοῦ οὐρανοῦ καὶ στὴν ταραγμένη ἀπὸ τὴν ἁμαρτία γῆ ἂς βασιλεύσει ἡ θεία εἰρήνη, διότι ὁ Θεὸς φανέρωσε τὴν εὐαρέσκειά Του στοὺς ἀνθρώπους, μὲ τὴν ἐνανθρώπιση τοῦ Υἱοῦ Του. Φανέρωναν, ἔτσι, οἱ ἄγγελοι περίτρανα ὅτι ὁ πρωτομάρτυρας Στέφανος μαρτύρησε γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν δόξα τοῦ Θεοῦ. Ἀργότερα, τὰ λείψανα τοῦ Ἁγίου μεταφέρθηκαν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ ἐναποτέθησαν στὸν – ἐπ΄ ὀνόματι αὐτοῦ – ἀνεγερθέντα Ναὸ ὑπὸ τοῦ Μ. Κωνσταντίνου.
Εὕρεσις τῶν Λειψάνων τῶν Ἁγ. Μαρτύρων Μαξίμου, Δάδα καὶ Κυντιλλιανοῦ
Οἱ ἅγιοι αὐτοὶ ἔζησαν στὰ χρόνια τῶν βασιλέων Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ (296 μ.Χ.), στὴν πόλη Δωρόστολο στὴ χώρα τῆς δεύτερης Μυσίας, ὅπως ἀναφέρει ὁ Ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης. Ὅταν τοὺς συνέλαβε ὁ Ὑπατος Ταρκίνιος, διέταξε νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα. Ἐπειδὴ ὅμως οἱ Ἅγιοι ἀρνήθηκαν νὰ ἐκτελέσουν τὴν διαταγή, μαστιγώθηκαν ἀλύπητα. Ἔπειτα τοὺς ὁδήγησαν σ΄ ἕνα τόπο, ποὺ εἶχε τὴν ὀνομασία Ὀζοβίας καὶ ἐκεῖ -13 Ἀπριλίου- τοὺς ἀποκεφάλισαν. Σ΄ αὐτὴ τὴν τοποθεσία λοιπόν, ἔμειναν γιὰ πολλὰ χρόνια κρυμμένα τὰ λείψανά τους. Ἀλλὰ τὴν 2α Αὐγούστου, ἄγγελος Κυρίου φανέρωσε τὸν τόπο ὅπου ἦταν κρυμμένα τὰ ἅγια λείψανα τῶν τριῶν Μαρτύρων, καὶ μεταφέρθηκαν στὸ ναὸ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου (στὴν Κωνσταντινούπολη), στὸν τόπο Βιγλεντίου λεγόμενο, ὅπου καὶ πανηγυρίζουν στὴ μνήμη τους.
Ἡ Κοίμησις τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Ἰουστινιανοῦ Β΄ ποὺ τάφηκε στοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους
Πρόκειται γιὰ τὸν Ἰουστινιανὸ Β΄ τὸν νέο τὸν Ρινότμητο, ποὺ βασίλευσε ἀπὸ τὸ ἔτος 685 ἕως τὸ ἔτος 695.
Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Νεομάρτυρας ποὺ μαρτύρησε στὰ Δαρδανέλλια
Ἀσυμβίβαστος μέχρι θανάτου ἀπέναντι στὶς Τουρκικὲς προκλήσεις γιὰ τὴν πίστη του. Ὁ νεομάρτυρας Θεόδωρος γεννήθηκε σ΄ ἕνα χωριὸ τῆς ἐπαρχίας Ἑλλησπόντου καὶ Τρωάδος, ποὺ Τούρκικα ὀνομαζόταν Ἐρένκιοϊ. Ἀνατράφηκε δὲ ἀπὸ εὐσεβεῖς γονεῖς, τὸν Γεώργιο καὶ τὴν Κυριακή. Σὲ νεαρὴ ἡλικία πῆγε στὴν πόλη Τανὰκ Καλὲ (Δαρδανέλλια), ὅπου ἔμαθε καὶ ἐξασκοῦσε τὴν τέχνη ἐπεξεργασίας σουσαμιοῦ. Ἂν καὶ ἦταν μόλις 20 χρονῶν, ὁ Θεὸς τὸν εἶχε προικίσει μὲ πλούσια ἀρετή. Αὐτὸ ὅμως τὸ πρόσεξε καὶ κάποιος πλούσιος Τοῦρκος τῆς πόλης, ποὺ θέλησε νὰ τὸν ἐξισλαμίσει καὶ νὰ τὸν κάνει γαμπρό του καὶ κληρονόμο του. Γι΄ αὐτὸ καὶ χρησιμοποίησε πολλὰ δόλια μέσα. Ἀλλ΄ ὁ Θεόδωρος ἀπέρριψε ὅλες τὶς προτάσεις του. Τότε ὁ Τοῦρκος τὸν συκοφάντησε στὸν κριτὴ τῆς πόλης, ὅτι δῆθεν ὁ Θεόδωρος -μετὰ ἀπὸ μία ἀρρώστια του – εἶπε ὅτι θὰ γίνει μωαμεθανός, ἂν γίνει ὑγιής. Ὁ Κριτὴς ρώτησε τὸν Θεόδωρο ἂν ἀληθεύουν ὅλα αὐτά. Τότε ὁ μάρτυρας ἀπάντησε: «Ἐγὼ εἶμαι χριστιανὸς ἀπ΄ τοὺς γονεῖς μου καὶ χριστιανὸς θέλω νὰ πεθάνω. Τὸν Ἰησοῦ μου δὲν ἀρνοῦμαι καὶ τὴν μιαρὴ θρησκεία σας ἀπεχθάνομαι». Ἀμέσως τότε τὸν ἅρπαξαν καὶ ὑπέστη πολλὰ καὶ φρικτὰ βασανιστήρια. Τελικὰ στὶς 2 Αὐγούστου 1690, στὶς 3.00΄ μ.μ. τὸν ἀποκεφάλισαν. Τὸ 1922 ἡ τίμια κάρα τοῦ Ἁγίου μεταφέρθηκε στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ὁσίας Ξένης στὴ Νίκαια Πειραιῶς.
