Ἀπαράδεκτα τὰ νέα βιβλία Θρησκευτικῶν

Τὸν τελευταῖο καιρό, ἔπειτα ἀπὸ ἕναν καμουφλαρισμένο διάλογο μὲ τὴ Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας – παρὰ τὶς θεμελιωμένες ἔντονες ἀντιδράσεις σοβαρῶν ἐπιστημόνων – ἐπιβάλλει πλέον τὴν πανθρησκειακὴ νοοτροπία στὴ διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν τόσο στὰ Δημοτικὰ Σχολεῖα ὅσο καὶ στὰ Γυμνάσια – Λύκεια τῆς χώρας μας. Οἱ συντονισμένες προσπάθειες γιὰ ἄμεση ἐφαρμογὴ τοῦ αὐθαίρετου αὐτοῦ μέτρου μὲ τὴ διανομὴ νέων βιβλίων («Φακέλων Μαθητῆ») σὲ ὅλα τὰ σχολεῖα βρίσκει εὐτυχῶς ὡς ἑστίες ἀντιστάσεως τοὺς γονεῖς πολλῶν μαθητῶν. Οἱ γονεῖς αὐτοὶ ὡς Ἕλληνες πολίτες διεκδικοῦν τὰ νόμιμα δικαιώματά τους μὲ βάση τὸ Σύντα­γμα τῆς Ἑλλάδος, τὴν Εὐρωπαϊκὴ Σύμβαση γιὰ τὰ δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου καὶ τὸν βασικὸ νόμο 1566/1985, ὁ ὁποῖος ἐπιτάσσει νὰ διδάσκονται οἱ μαθητὲς «τὰ γνήσια στοιχεῖα τῆς Ὀρθόδοξης χριστιανικῆς παράδοσης». Καὶ ἐπειδὴ θέλουν νὰ ἀκολουθοῦν τὶς αἰωνόβιες ἑλληνορθόδοξες παραδόσεις, δραστηριοποιοῦνται μὲ κύρια ἐκδήλωση τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ βιβλίου – «Φακέλου» κάθε παιδιοῦ τους στὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας μὲ τὴν ἔνδειξη «ἀπαράδεκτο» γιὰ τοὺς ἑξῆς «νόμιμους καὶ ἀληθινοὺς λόγους»:

«1. Ὁ ἄνω “Φάκελος Μαθητῆ” περιέχει ὑ­λι­κὸ ἀπὸ διδασκαλίες πολλῶν θρησκειῶν καὶ ἐπιφέρει σύγχυση στὴν Ὀρθόδοξη θρησκευτικὴ διαπαιδαγώγηση τοῦ παιδιοῦ μου, τὴν ὁποία ἐπιθυμῶ νὰ τοῦ παρέχεται.

2. Ὁ ἀντιπαιδαγωγικὸς τρόπος ποὺ παρουσιάζεται τὸ ἄνω ὑλικὸ ἐπιφέρει παιδαγωγικὴ καὶ γνωσιολογικὴ σύγχυση στὸ παιδί, διότι δὲν ἐμβαθύνει καὶ δὲν ἐμπνέει πρὸς τὴν Ὀρθόδοξη πίστη κατὰ τὴ διάρκεια τῆς φοίτησής του. Ἐπιπλέον δὲν παρέχει στὸ παιδί μου οὔτε τὰ στοιχειώδη ποὺ χρειάζεται νὰ γνωρίζει γιὰ τὴν πίστη του ἕνας Ὀρθόδοξος Χριστιανός.

3. Ὁ “Φάκελος Μαθητῆ” παρουσιάζει μονόπλευρα ἄλλες θρησκεῖες ἢ θρησκευτικὲς ὁμάδες, ἀποκρύπτοντας ἐπιμελημένα διδασκαλίες τους ποὺ ὠθοῦν σὲ φανατισμό, ρατσισμὸ καὶ μίσος καὶ ἔρχονται σὲ ἀντίθεση μὲ τὰ χρηστὰ ἤθη καὶ τὸν πολιτισμό. Ἐπομένως δὲν εἶναι ἀληθής.

4. Σὲ κάθε περίπτωση δὲν ἀνέχομαι τὴν ἄνιση μεταχείρισή μου ὡς Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ σὲ σχέση μὲ ἄλλες θρησκευτικὲς κοινότητες στὴν Ἑλλάδα ὅπως τῶν Μουσουλμάνων, Καθολικῶν καὶ Ἰουδαίων Ἑλλήνων Πολιτῶν, ποὺ ἔχουν τὴν εὐχέρεια βάσει τοῦ ἄρθ. 68 τοῦ Ν. 4235/2014 καὶ τοῦ ἄρθ. 55 Ν. 4386/2016 νὰ ἐπιλέγουν τὰ διδα­κτικά τους ἐγχειρίδια γιὰ τὴν κατηχητική – ὁμολογιακὴ διδασκαλία τῆς θρησκείας τους στὰ Ἑλληνικὰ Δημόσια Σχολεῖα, ἐνῶ ἐγώ, ποὺ ἀνήκω στὴ θρησκευτικὴ πλειοψηφία τοῦ ἑλ­ληνικοῦ λαοῦ, νὰ μὴν ἔχω τέτοια ἐπιλογὴ γιὰ ὁμολογιακὸ μάθημα Θρησκευτικῶν. Ἡ ἄδικη αὐτὴ μεταχείρισή μου καταφανῶς ἀντίκειται στὴ Συνταγματικὴ Ἀρχὴ τῆς Ἰσότητας καὶ τῆς Ἀνεξιθρησκίας, ποὺ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ παραβιάζεται. Ἐξάλλου ἡ Εὐρωπαϊκὴ Σύμβαση γιὰ τὰ Δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου ρητὰ ὁρίζει ὅτι κάθε κράτος ὀφείλει νὰ παρέχει στοὺς μαθητές του Παιδεία σύμφωνη μὲ τὶς θρησκευτικὲς καὶ φιλοσοφικὲς πεποιθήσεις τῶν γονέων τους, καὶ βάσει αὐτῆς ἀσκῶ τὴν παρούσα Δήλωση».

Συγχαίρουμε ὁλόθερμα τοὺς θαρραλέους γονεῖς γιὰ τὴν πρωτοβουλία τους αὐτή, ἡ ὁ­ποία πρόσκαιρα ἴσως νὰ δημιουργήσει δυσ­μενὴ σχόλια σὲ βάρος τους, ὅμως εἶναι ἀξιέπαινη ὁμολογία πίστεως, ἡ ὁποία εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θὰ ἔχει μεγάλο ἀντίκτυπο στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία.

Περιοδικό “Ὁ Σωτήρ”