Ὀχετὸ ὕβρεων ἐναντίον τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης ἐξαπέλυσαν οἱ νεολαῖοι τοῦ ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ἀπαιτώντας τὴν ἀνάκληση τῆς ἀποφάσεως τοῦ Τμήματος Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου γιὰ ἀναγόρευσή του σὲ ἐπίτιμο διδάκτορα, χαρακτηρίζοντάς τον ἐκπρόσωπο τοῦ σκοταδισμοῦ. «Κανένα πανεπιστημιακὸ ἵδρυμα ποὺ καλεῖται νὰ ὑπηρετεῖ καὶ νὰ δρᾶ μὲ γνώμονα τὶς ἀξίες τῆς γνώσης, τῆς προόδου καὶ τῆς ἔρευνας, δὲν μπορεῖ νὰ ἀναγορεύει ἐπίτιμους διδάκτορες ἐκπροσώπους τοῦ σκοταδισμοῦ καὶ τῆς μισαλλοδοξίας», τονίζουν στὴν ἀνακοίνωσή τους.
Μάλιστα τὶς θέσεις τους ἀνέλαβε νὰ ἀναπτύξει ὁ Διευθυντὴς Συντάξεως τῆς ἐφημερίδας «Ἔθνος» Βαγγέλης Δεληπέτρος, ὁ ὁποῖος μὲ χυδαία γλώσσα καταφέρθηκε σὲ ἄρθρο του ἐναντίον τοῦ πολυσεβάστου γέροντος πλέον μητροπολίτου. Ὁ Σεβασμιώτατος χαρακτηρίζεται «ὑπερσυντηρητικός, μὲ ἀπόψεις καὶ συμπεριφορὲς ποὺ ὠθοῦν στὴ βία, τὴ μισαλλοδοξία καὶ τὸν ρατσισμό». Ποῦ τὰ θεμελιώνει ὅμως αὐτά; Μεταξὺ ἄλλων στὸ ὅτι «στηρίζει ἐκδηλώσεις ποὺ ἀντιδροῦν στὴν ἰσλαμοποίηση τῆς Ἑλλάδας» καὶ στὸ ὅτι «θεώρησε ποιμαντικὴ ὑποχρέωσή του νὰ ὀργανώσει… ἀγρυπνία κατὰ τοῦ Thessaloniki Pride» (σ.σ. παρέλαση ὁμοφυλοφίλων).
Ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ τί ἄλλο ἀποτελοῦν παρὰ εὔσημα γιὰ τὸν Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης; Μισαλλοδοξία, λοιπόν, τὸ νὰ μὴ θέλουμε νὰ καταντήσει ἡ πατρίδα μας ἰσλαμοκρατούμενη χώρα; Καὶ ρατσισμὸς τὸ νὰ τελοῦμε ἀγρυπνίες προκειμένου νὰ ἀποτραπεῖ ἡ σοδομοποίηση τῶν ἁγίων αὐτῶν χωμάτων; Μᾶλλον ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς χαρακτηρισμοὺς οἱ ἴδιοι, ποὺ τὰ λένε αὐτά, φανερώνουν τὸ πρόσωπό τους καὶ τὶς βλέψεις τους γιὰ τὸν τόπο αὐτό. Ὅλο καὶ ἐμφανέστερα δίνουν στὸν ἑλληνικὸ λαὸ νὰ ἐννοήσει τὰ σχέδια ποὺ ὑπηρετοῦν.
Ὅσο γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ πολιοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης, ἡ ἐπιστολὴ ποὺ ἀπέστειλε ὁ καθηγητὴς τοῦ Τμήματος Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας κ. Μιχαὴλ Τρίτος πρὸς τὴν τοπικὴ ἐπιτροπὴ ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Θεσσαλονίκης εἶναι πολὺ εὔγλωττη σχετικὰ μὲ τὸ ποιὸς ὑπῆρξε ὁ κ. Ἄνθιμος. Τονίζει σχετικὰ ὁ ἐν λόγῳ καθηγητής: «Ἀδικεῖτε κατάφωρα τὸν Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, ὅταν ἐκφράζεσθε γι᾿ αὐτὸν μὲ τόσο βαρεῖς χαρακτηρισμούς. Τὸ ἔργο του τόσο στὴν Ἀλεξανδρούπολη ὅσο καὶ στὴ Θεσσαλονίκη εἶναι μοναδικό. Ἕνα ἔργο βαθύτατα ἀνθρωπιστικό, κοινωνικὸ καὶ πολιτιστικό», παραθέτοντας στὴ συνέχεια λεπτομερὴ στοιχεῖα γιὰ τὴν πολυσχιδή του ποιμαντικὴ δράση ἀδιακρίτως πρὸς χριστιανοὺς καὶ μουσουλμάνους καὶ μὲ γνώμονα πάντα τὴν ἀληθινὴ χριστιανικὴ ἀγάπη πρὸς ὅλους.
Ταυτιζόμαστε πλήρως μὲ τὶς θέσεις τοῦ κ. Καθηγητῆ καὶ λυπούμαστε γιὰ τὸ ὅτι ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ ἀνακάλεσε τὴν ἀρχικὴ ἀπόφασή της. Μαζὶ μὲ τὸν νῦν Μητροπολίτη Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμο θεωροῦμε πὼς «ἡ παλινωδία αὐτὴ εὐτελίζει ἀνεπανόρθωτα τὰ Ἀνώτατα Ἱδρύματά μας». Ὅσο γιὰ τὸν γηραιὸ Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, ἡ κατασυκοφάντησή του τὸν ανεβάζει πολὺ ψηλὰ στὶς καρδιὲς ὅλου τοῦ χριστιανικοῦ πληρώματος. Δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ἄλλου εἴδους ἀναγορεύσεις, ἀνθρώπινες καὶ τόσο ἀσταθεῖς σὰν τὴν ἀπόφαση ἀνακλήσεως τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς.
