Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ἑβρ. ε΄ 11-ς΄ 8)
11 Περὶ οὗ πολὺς ἡμῖν ὁ λόγος καὶ δυσερμήνευτος λέγειν, ἐπεὶ νωθροὶ γεγόνατε ταῖς ἀκοαῖς. 12 καὶ γὰρ ὀφείλοντες εἶναι διδάσκαλοι διὰ τὸν χρόνον, πάλιν χρείαν ἔχετε τοῦ διδάσκειν ὑμᾶς τίνα τὰ στοιχεῖα τῆς ἀρχῆς τῶν λογίων τοῦ Θεοῦ, καὶ γεγόνατε χρείαν ἔχοντες γάλακτος καὶ οὐ στερεᾶς τροφῆς. 13 πᾶς γὰρ ὁ μετέχων γάλακτος ἄπειρος λόγου δικαιοσύνης· νήπιος γάρ ἐστι· 14 τελείων δέ ἐστιν ἡ στερεὰ τροφή, τῶν διὰ τὴν ἕξιν τὰ αἰσθητήρια γεγυμνασμένα ἐχόντων πρὸς διάκρισιν καλοῦ τε καὶ κακοῦ.
ς΄ 1 Διὸ ἀφέντες τὸν τῆς ἀρχῆς τοῦ Χριστοῦ λόγον ἐπὶ τὴν τελειότητα φερώμεθα, μὴ πάλιν θεμέλιον καταβαλλόμενοι μετανοίας ἀπὸ νεκρῶν ἔργων, καὶ πίστεως ἐπὶ Θεόν, 2 βαπτισμῶν διδαχῆς, ἐπιθέσεώς τε χειρῶν, ἀναστάσεώς τε νεκρῶν καὶ κρίματος αἰωνίου. 3 καὶ τοῦτο ποιήσομεν, ἐάνπερ ἐπιτρέπῃ ὁ Θεός. 4 ἀδύνατον γὰρ τοὺς ἅπαξ φωτισθέντας γευσαμένους τε τῆς δωρεᾶς τῆς ἐπουρανίου καὶ μετόχους γενηθέντας Πνεύματος Ἁγίου 5 καὶ καλὸν γευσαμένους Θεοῦ ρῆμα δυνάμεις τε μέλλοντος αἰῶνος, 6 καὶ παραπεσόντας, πάλιν ἀνακαινίζειν εἰς μετάνοιαν, ἀνασταυροῦντας ἑαυτοῖς τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ καὶ παραδειγματίζοντας. 7 γῆ γὰρ ἡ πιοῦσα τὸν ἐπ’ αὐτῆς πολλάκις ἐρχόμενον ὑετὸν καὶ τίκτουσα βοτάνην εὔθετον ἐκείνοις δι’ οὓς καὶ γεωργεῖται, μεταλαμβάνει εὐλογίας ἀπὸ τοῦ Θεοῦ· 8 ἐκφέρουσα δὲ ἀκάνθας καὶ τριβόλους, ἀδόκιμος καὶ κατάρας ἐγγύς, ἧς τὸ τέλος εἰς καῦσιν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
11 Ἔχουμε νά ποῦμε πολλά γιά τόν Μελχισεδέκ ὡς τύπο τῆς ἀρχιερωσύνης τοῦ Χριστοῦ. Ὅλα αὐτά ὅμως δύσκολα ἑρμηνεύονται καί ἐξηγοῦνται. Κι αὐτό, διότι ἔχετε γίνει δυσκίνητοι καί ἀπρόθυμοι ν’ ἀκοῦτε μέ τά αὐτιά τῆς ψυχῆς σας, ὥστε νά κατανοεῖτε τίς ὑψηλές ἀλήθειες. 12 Εἶστε ὀκνηροί καί βαρήκοοι. Διότι ἔπρεπε ἐσεῖς νά εἶστε διδάσκαλοι, μετά ἀπό τόσο καιρό μάλιστα πού πέρασε ἀπό τότε πού γίνατε Χριστιανοί. Κι ὅμως ἔχετε πάλι ἀνάγκη νά διδαχθεῖτε ποιές εἶναι οἱ στοιχειώδεις ἀλήθειες τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ πού τίς διδάσκουν πρῶτα-πρῶτα στούς ἀρχαρίους. Κι ἔτσι καταντήσατε νά ἔχετε ἀνάγκη νά τραφεῖτε μέ γάλα, δηλαδή μέ πνευματική τροφή κατάλληλη γιά ἀρχαρίους. Δέν εἶστε προοδευμένοι, ὥστε νά χρειάζεστε στερεά καί ὑψηλότερη πνευματική τροφή καί διδασκαλία. 13 Κάθε ἄνθρωπος ὅμως πού τρέφεται μόνο μέ πνευματικό γάλα καί διδάσκεται στοιχειώδεις μόνο ἀλήθειες, δέν ἔχει πείρα καί δέν γνωρίζει τή διδασκαλία πού ὁδηγεῖ στή δικαιοσύνη καί στήν τέλεια καί ἐνάρετη ζωή. Δέν γνωρίζει τή διδασκαλία αὐτή, διότι πνευματικῶς βρίσκεται σέ νηπιακή κατάσταση καί δέν μπορεῖ νά κατανοήσει τήν ὑψηλή καί ἀνώτερη διδασκαλία. 14 Ἡ στερεά ὅμως καί ὑψηλότερη πνευματική τροφή εἶναι γιά τούς τέλειους Χριστιανούς. Αὐτοί ἀπό τήν ἄσκηση καί τήν ἐμπειρία ἔχουν τά πνευματικά τους αἰσθητήρια γυμνασμένα, προκειμένου νά διακρίνουν εὔκολα τό καλό καί τό κακό, τήν ἀλήθεια καί τήν πλάνη.
ς΄ 1 Εἶστε λοιπόν μαθητές τοῦ Χριστοῦ ἐδῶ καί πολύ καιρό. Γι’ αὐτό ἄς ἀφήσουμε τίς στοιχειώδεις διδασκαλίες γιά τόν Χριστό, πού εἶναι γιά τούς ἀρχαρίους, κι ἄς προχωροῦμε πρός τήν τελειότερη διδασκαλία. Κι ἄς μή βάζουμε πάλι θεμέλιο ἀρχίζοντας ἀπό τή μετάνοια γιά τά ἔργα τῆς ἁμαρτίας πού νεκρώνουν τήν ψυχή, καί ἀπό τήν πίστη στό Θεό, 2 καί ἀπό τή διδασκαλία πού μᾶς διαφωτίζει νά διακρίνουμε τούς ἰουδαϊκούς βαπτισμούς καί πλύσεις ἀπό τό χριστιανικό βάπτισμα· καί ἀπό τή διδασκαλία γιά τή χειροθεσία, μέ τήν ὁποία μεταδίδονται τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί γιά τήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν καί τή μέλλουσα κρίση, στήν ὁποία θά κριθεῖ τό αἰώνιο μέλλον μας. 3 Καί θά κατορθώσουμε τήν πρόοδο αὐτή πρός τήν τελειότερη διδασκαλία μέ τή βοήθεια καί τήν ἐνίσχυση τοῦ Θεοῦ. 4 Εἶναι ἀπαραίτητο νά προοδεύουμε πάντοτε καί νά μήν ὀπισθοχωροῦμε. Διότι εἶναι ἀδύνατον, ἐκεῖνοι πού ἔλαβαν μιά γιά πάντα τό φωτισμό τῆς χριστιανικῆς ἀλήθειας καί δοκίμασαν μέ τήν προσωπική τους πείρα τή γλυκύτητα καί τό ὕψος τῆς δωρεᾶς πού χαρίζει ὁ ἐπουράνιος Θεός συγχωρώντας τίς ἁμαρτίες μας καί ἔγιναν μέτοχοι τῶν χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, 5 καί δοκίμασαν ἐπίσης πόσο γλυκύς εἶναι καί πόσο εἰρηνεύει καί χαροποιεῖ τήν ψυχή ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ πού βρίσκεται στό Εὐαγγέλιο, καί ἀκόμα εἶχαν ἐμπειρία τῶν ὑπερφυσικῶν δυνάμεων καί θαυμάτων πού ἄρχισαν τώρα στήν ἐποχή τοῦ Μεσσία καί πρόκειται νά ἐκδηλωθοῦν μέ τελειότητα στήν ἄλλη ζωή, 6 καί ὕστερα ἀπ’ ὅλα αὐτά ξέπεσαν, εἶναι ἀδύνατον νά τούς ἐπαναφέρει κανείς πάλι σέ μετάνοια. Καί εἶναι ἀδύνατον, διότι μέ τήν ἀποστασία τους ξανασταυρώνουν τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ καί τόν διαπομπεύουν καί ἀπέναντι στόν κόσμο, κι ἔτσι καταστρέφουν τόν ἑαυτό τους. 7 Ἄς μήν κάνουμε λοιπόν κατάχρηση τῶν θείων δωρεῶν, διότι θά συμβεῖ καί μέ μᾶς ὅ,τι συμβαίνει μέ τή γῆ. Ἡ γῆ δηλαδή ἡ ὁποία ἤπιε τή βροχή πού πέφτει συχνά πάνω της, καί γεννᾶ χορτάρι καί λαχανικά ὠφέλιμα καί χρήσιμα σέ ὅσους τήν καλλιεργοῦν, παίρνει εὐλογία ἀπό τόν Θεό. 8 Ὅταν ὅμως βλαστάνει ἀγκάθια καί τριβόλια, τότε γίνεται ἄχρηστη καί πλησιάζει νά πέσει πάνω της ἡ κατάρα· καί τό τέλος της θά εἶναι νά παραδοθεῖ στή φωτιά, γιά νά καοῦν τά ἀγκάθια καί τά τριβόλια πού φύτρωσαν σ’ αὐτή. Ἔτσι καί οἱ ψυχές τῶν ἀνθρώπων σάν χωράφια καλλιεργοῦνται ἀπό τόν Θεό καί δέχονται σάν βροχή τίς θεῖες δωρεές, γιά νά καρποφορήσουν ἀρετές. Ἀλίμονο ὅμως σ’ ἐκείνους πού ἐπιμένουν νά παράγουν τά ἀγκάθια καί τά τριβόλια τῶν κακιῶν.
