Ποιὰ σκοτεινὰ κέντρα ἐξουσίας μετακινοῦν βίαια τὶς τεκτονικὲς πλάκες τοῦ κόσμου, δημιουργώντας τὸ πελώριο παλιρροϊκὸ κύμα (τσουνάμι) τῆς ὁμοφυλοφιλίας ποὺ καλύπτει μανιωδῶς τὸν πλανήτη, δὲν γνωρίζουμε. Πακτωλὸς ἑκατομμυρίων δολαρίων διατίθεται καὶ πλῆθος μηχανισμῶν ἐνεργοποιεῖται γιὰ τὴν προώθηση τοῦ θεομίσητου πάθους.
Ἕνα τέτοιο θέμα τὸ ἀνέδειξε ὁ δημοσιογράφος Ἀνδρέας Κατσιάπης – Γαλανός (ἱστολόγια «aktines» καὶ «stalagmaties») κοινοποιώντας τὴν ὑγιὴ ἀντίδραση τῆς Ὀργάνωσης CitizenGo στὴν πίεση ποὺ τὸ ὁμοφυλοφιλικὸ κίνημα ἀσκεῖ στὴ Διεθνὴ Ὀλυμπιακὴ Ἐπιτροπή (ΔΟΕ) νὰ ἀλλάξει τὰ κριτήρια μὲ τὰ ὁποῖα ἕνας ἄνδρας «τρὰνς» μπορεῖ νὰ ἀγωνισθεῖ στὴ γυναικεία κατηγορία.
Ὕστερα ἀπὸ αὐτὴ τὴν πίεση «ἡ ΔΟΕ σταμάτησε νὰ ἀπαιτεῖ πλέον ἐξωτερικὰ γνωρίσματα γιὰ τὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ φύλου, ὅπως ἴσχυε μέχρι τὸ 2015, καὶ υἱοθέτησε τὴ δήλωση ταυτότητας φύλου. Ἁπλῶς εἰσήγαγε ἕνα πρόσθετο χαρακτηριστικὸ ποὺ δὲν φαίνεται ἐξωτερικά, τὸ ποσοστὸ τεστοστερόνης, παραδεχόμενη ὅμως ἔτσι ἔμμεσα ὅτι ἡ ἐλεύθερη δήλωση ταυτότητας φύλου, ὅπως ἐπιθετικὰ ἀπαιτεῖ τὸ ὁμοφυλοφιλικὸ κίνημα νὰ ἐπιβάλει, ὁδηγεῖ σὲ κοινωνικὲς ἀνισότητες, καθὼς δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ μετέχει ἕνας ἄντρας στὴ γυναικεία κατηγορία ἁπλῶς καὶ μόνο μὲ μία δήλωση ἀλλαγῆς ταυτότητας φύλου».
«Γιὰ τὸ λόγο αὐτό, ἡ Ὀργάνωση CitizenGo ὑποστηρίζει ὅτι θὰ πρέπει νὰ ὑπάρχουν διαμαρτυρίες κάθε φορὰ ποὺ υἱοθετοῦνται τέτοιες παράλογες ἀπαιτήσεις τοῦ ὁμοφυλοφιλικοῦ κινήματος, οἱ ὁποῖες δυστυχῶς προτείνονται τόσο ἀπὸ ὀργανώσεις ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ὅσο καὶ ἀπὸ πολιτικοὺς φορεῖς», ποὺ νομίζουν «ὅτι εἶναι θέμα ὑπεράσπισης μίας εὐάλωτης κοινωνικῆς ὁμάδας, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα ἐπιβάλλεται στὴν κοινωνία ἕνας νέος διαχωρισμὸς» ποὺ ἀδικεῖ κατάφωρα ἄλλες κοινωνικὲς ὁμάδες, τὶς γυναῖκες ἀθλήτριες ἐν προκειμένῳ.
Εἶναι φανερὸ ὅτι ὁ κόσμος μας γίνεται θύμα μιᾶς παγκόσμιας συνωμοσίας ποὺ ἐπιβάλλει δυναστικὰ τὴν ἀποδοχὴ τῆς ὁμοφυλοφιλικῆς διαστροφῆς ὡς φυσιολογικῆς. Τὸ ὑφιστάμεθα καὶ στὴν πατρίδα μας.
Ἀλλά, ὅπως γράψαμε καὶ ἄλλοτε, «τὰ κάστρα πέφτουν πάντα ἀπὸ μέσα». Καὶ ἐμᾶς μᾶς ἀνησυχεῖ πρωτίστως ἡ θεολογικὴ ἀπενοχοποίηση τῆς διαστροφῆς ποὺ ἐπιχειρεῖται ἀπὸ ἐκκλησιαστικὰ πρόσωπα. Πρὸ μηνῶν ἑβδομαδιαία ἐφημερίδα, πραγματευόμενη τὸ θέμα, εἶχε ὡς ἐπίτιτλο τὰ λόγια κληρικοῦ ποὺ ἔλεγε: «Ξέρω ἀρκετοὺς ὁμοφυλοφίλους ποὺ βιώνουν τὸν Παράδεισο».
Ἐδῶ βρίσκεται τὸ πρόβλημα. Καὶ εἶναι ἀφάνταστα λυπηρὸ νὰ βλέπει κανεὶς ἱστολόγια διευθυνόμενα ἀπὸ πρόσωπα ποὺ παρουσιάζονται ὅτι εἶναι τῆς Ἐκκλησίας νὰ προβάλλουν μονομερῶς τὶς ἀπόψεις αὐτῶν ποὺ ἀπενοχοποιοῦν τὴν ὁμοφυλοφιλία, ἀποκλείοντας τὶς ἀντίθετες. Ἔχουμε λοιπὸν μιὰ ἀνεπίτρεπτη λογοκρισία. Ἀνεπίγνωστη – θέλουμε νὰ πιστεύουμε – συμπόρευση μὲ τὴν παγκόσμια ὁμοφυλοφιλικὴ συνωμοσία, ποὺ ἔχει ἤδη ἐπιβάλει ἀόρατη δικτατορία στὸν κόσμο.
