ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (15/2)

πόστολος τς μέρας, Πέμπτης Τυροφάγου (ούδα 11-25)

11 οα ατος, τι τ δ το Κάϊν πορεύθησαν, κα τ πλάν το Βαλαμ μισθο ξεχύθησαν, κα τ ντιλογί το Κορ πώλοντο. 12 Οτοί εσιν ν τας γά­­παις μν σπιλάδες, συνευ­ωχούμενοι φόβως, αυτος ποιμαίνοντες, νεφέλαι νυδροι π νέμων παραφερόμεναι, δένδρα φθι­­νοπωρινά, καρπα, δς ποθανόντα, κριζωθέντα, 13 κύματα γρια θαλάσσης παφρίζοντα τς αυ­τν ασχύνας, στέρες πλα­νται, ος ζόφος το σκότους ες τν αἰῶνα τετήρηται. 14 προεφήτευσε δ κα τούτοις βδομος π δμ νχ λέγων· δο λθε Κύριος ν γίαις μυριάσιν ατο, 15 ποισαι κρίσιν κατ πάντων κα λέγξαι πά­ντας τος σεβες α­τν περ πάντων τν ργων σεβείας α­­τν ν σέβησαν κα περ πάντων τν σκλη­­ρν ν λάλησαν κατ᾿ ατο μαρτωλο σε­βες. 16 Οτοί εσι γογγυσταί, μεμ­ψίμοιροι, κατ τς πι­θυμίας ατν πορευόμε­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­νοι, κα τ στόμα ατν λαλε πέρογκα, θαυμάζοντες πρό­­­σωπα φελείας χάριν. 17 μες δέ, γαπητοί, μνήσθητε τν ρημάτων τν προειρημένων π τν ποστόλων το Κυρίου μν ησο Χριστο, 18 τι λεγον μν τι ν σχάτ χρόν σονται μπακται κατ τς αυτν πιθυμίας πορευόμενοι τν σεβειν. 19 Οτοί εσιν ο ποδιορί­ζοντες, ψυχικοί, Πνεμα μ χοντες. 20 μες δέ, γαπητοί, τ γιωτάτ μν πίστει ποι­κοδομοντες αυτούς, ν Πνεύματι γί προσευχόμενοι, 21 αυτος ν γάπ Θεο τηρήσατε, προσδεχόμενοι τ λεος το Κυρίου μν η­σο Χριστο, ες ζων α­­­­­­­­­­­­ώ­νιον. 22 κα ος μν λεετε διακρινόμενοι, 23 ος δ ν φόβ σζετε, κ το πυρς ρπάζοντες, μισοντες κα τν π τς σαρκς σπιλωμένον χιτνα. 24 Τ δ δυναμέν φυλάξαι μς πταίστους κα στσαι κατενώπιον τς δόξης ατο μώμους ν γαλλιάσει, 25 μόν σοφ Θε σωτρι μν, δόξα κα μεγαλωσύνη, κράτος κα ξουσία κα νν κα ες πάντας τος αἰῶνας· μήν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

11 Ἀλίμονό τους, διότι ἀκολούθησαν τό δρόμο τοῦ Κάιν καί φονεύουν πνευματικά τούς ἀδελφούς τους μέ τίς ψευ­δοδιδασκαλίες τους. Ἀλίμονό τους, διότι ρίχτηκαν ἀσυ­γ­κράτητοι στήν πλάνη τοῦ Βαλαάμ ἐπιδιώκοντας τό ὑλι­κό κέρδος, καί χάθηκαν στόν ὄλεθρο τῆς ἀντιλογίας καί τῆς ἀνταρσίας τοῦ Κορέ. 12 Αὐτοί εἶναι τά μιάσματα στά κοινά σας δεῖπνα πού συνδέονται μέ τή θεία Εὐχαριστία. Τρῶνε μαζί σας ἐκεῖ χωρίς κανένα φόβο. Αὐτοί δέν ποιμαίνουν τό χριστια­νικό ποίμνιο, ἀλλά ποιμαίνουν τούς ἑαυτούς τους καί παχαίνουν εἰς βάρος τοῦ ποιμνίου τρώγοντας καί πίνοντας μέ δαπάνες τῶν πιστῶν. Εἶναι σύννεφα χωρίς νερό πού σπρώχνονται μέ βία ἀπό τούς ἀνέμους τῆς πλανεμένης διδασκαλίας καί τῶν ἀσυγκράτητων παθῶν τους. Εἶναι δέντρα τοῦ φθινοπώρου πού δέν ἔχουν ἐπάνω τους οὔτε φύλλα. Δέν­τρα πού εἶναι ἀδύ­­νατον νά παραγάγουν καρπό, καθώς νε­κρώθηκαν καί ξεράθηκαν δύο φορές: μία πρίν νά πιστέψουν καί ἄλλη μία μετά τήν ἐπιστροφή τους στό Χριστό. Δέντρα πού ξεριζώθηκαν ἐπειδή ἀπο­κόπη­καν ἀπό τόν Χριστό. 13 Εἶναι ἄγρια κύματα τῆς θάλασσας· οἱ καρδιές τους συνταράσσονται ἀπό πάθη ἁμαρτωλά, γι’ αὐτό καί ξεβράζουν ἀπό μέσα τους ὡς ἀφρό ἀηδιαστικό τίς αἰσ­­­χρές τους πράξεις πού προκαλοῦν ντροπή. Εἶναι ἀστέρια πού ξέφυγαν ἀπό τήν τροχιά τους καί κινοῦνται ἀκανόνιστα ἐδῶ κι ἐκεῖ, ἐξαπατώντας τούς ταξιδιῶτες πού ζητοῦν νά ὁδηγηθοῦν ἀπ’ αὐτά. Σ’ αὐτούς ἔχει ἐπιφυλαχθεῖ ὡς αἰώνια τιμωρία τό πυκνό σκοτάδι τοῦ Ἅδη. 14 Γι’ αὐτούς προφήτευσε ὁ Ἐνώχ, ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται στούς γενεαλογικούς καταλόγους ἕβδομος ἀπό τόν Ἀδάμ, καί εἶπε: Ἰδού, θά ἔλθει ὁπωσδήποτε ὁ Κύριος συνοδευμένος ἀπό τίς ἀμέτρητες καί πολυπληθεῖς στρατιές τῶν ἁγίων ἀγγέλων του, 15 γιά νά κρίνει καί καταδικάσει ὅλους τούς ἁμαρτω-λούς καί γιά νά ἐλέγξει ὅλους τούς ἀσεβεῖς γιά ὅλες τίς ἀνί­ε­ρες πράξεις πού ἔκαναν περιφρονώντας τόν Θεό, καί γιά ὅλα τά βλάσφημα λόγια καί τίς διδασκαλίες πού εἶ­παν ἐναντίον του ὅσοι ἁμαρτάνουν μέ ἀσέβεια καί χωρίς φόβο Θεοῦ. 16 Αὐτοί γογγύζουν καί μεμψιμοιροῦν ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καί τῆς προνοίας του, καί συμπεριφέρονται σύμφωνα μέ τίς πονηρές καί ἀχόρταστες ἐπιθυμίες τους. Τό στόμα τους λέει λόγια ὑπερήφανα καί ἀλαζονικά, καί κολακεύουν μέ ὑποκριτικό θαυμασμό ἀνθρώπους πλούσιους καί ἰσχυρούς, ἐπιδιώκοντας νά καρπωθοῦν ἀπ’ αὐτούς κάποιο ὑλικό ὄφελος. 17 Ἐσεῖς ὅμως, ἀγαπητοί, θυμηθεῖτε τά προφητικά λόγια πού σᾶς εἶχαν προαναγγείλει οἱ ἀπόστολοι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. 18 Θυμηθεῖτε αὐτό πού σᾶς ἔλεγαν οἱ ἀπόστολοι, ὅτι δηλαδή στά χρόνια πρίν ἀπό τή δευτέρα παρουσία θά ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού θά ἐμπαίζουν τά πιό ἱερά πράγματα καί θά πορεύονται σύμφωνα μέ τίς αἰσχρές τους ἐπιθυμίες. Καί οἱ ἐπιθυμίες τους αὐτές θά τούς παρασύρουν σέ ἀσέβειες. 19 Αὐτοί εἶναι πού δημιουργοῦν τά σχίσματα καί τίς διαιρέσεις στήν Ἐκκλησία· ἄνθρωποι φυσικοί πού σύ­ρο­­νται ἀπό τή ζωώδη φύση τους καί δέν ἔχουν ἀναγεν­­νη­μένες ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα τίς ἀνώτερες ψυχικές τους δυνάμεις. 20 Ἐσεῖς ὅμως, ἀγαπητοί, ἀντίθετα μ’ ἐκείνους, οἰκο­δο­μώντας τούς ἑαυτούς σας πάνω στό θεμέλιο τῆς ἁγιό­τατης πίστεώς σας καί ἀναπέμποντας τίς προσευχές σας μέ τήν ἔμπνευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, 21 φυλάξτε καί διατηρῆστε τούς ἑαυτούς σας στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, περιμένοντας μέ ἀκλόνητη βεβαιότητα καί ἐμπιστοσύνη τό ἔλεος τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού θά μᾶς χαρίσει τήν αἰώνια ζωή. 22 Καί σέ ἄλλους νά δείχνετε εὐσπλαχνία καί συμπάθεια συζητώντας μαζί τους καί πείθοντάς τους γιά τίς κακοδοξίες τους, 23 κι ἄλλους πάλι νά προσπαθεῖτε νά τούς σώσετε μέ μεγάλη προσοχή καί φόβο μήπως βλαβεῖτε ἀπό τή συναναστροφή τους. Νά τούς ἁρπάζετε μέσα ἀπό τή φωτιά τοῦ ἔσχατου κινδύνου, μισώντας σάν βρωμερό ἔνδυμα τή μολυσμένη ἀπό τά πάθη τῆς σαρκός ζωή τους. 24 Σ’ αὐτόν τώρα ὁ ὁποῖος μπορεῖ νά σᾶς φυλάξει χωρίς νά σκοντάψετε, καί νά σᾶς κάνει νά σταθεῖτε χωρίς ψεγάδι τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως μπροστά στή δόξα του, γεμάτοι χαρά καί ἀγαλλίαση γιά τήν αἰώνια σωτηρία σας, 25 στό μόνο σοφό Θεό, τό Σωτήρα μας, ἄς ἀνήκει ἡ δόξα καί ἡ εὐλαβική ἀναγνώριση τοῦ μεγαλείου του, τό κράτος καί ἡ ἐξουσία καί τώρα καί σ’ ὅλους τούς αἰῶνες. Ἀμήν.