Ἱστορικῆς σημασίας θὰ μποροῦσε νὰ χαρακτηρισθεῖ ἡ συνέντευξη ποὺ ἔδωσε ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Πάφου κ. Γεώργιος σὲ ἐφημερίδα εὐρείας κυκλοφορίας στὴν Κύπρο («Σημερινὴ» τῆς Κυριακῆς 18-2-2018). Σ᾿ αὐτὴν ἀναφέρθηκε μὲ πολὺ θαρραλέα καὶ ξεκάθαρη γλώσσα – καὶ παρὰ τὶς ἐπανειλημμένες προσωπικὲς ἐπιθέσεις ποὺ συνεχίζει νὰ δέχεται γιὰ τὶς θέσεις του – τόσο στὸ ἐθνικὸ πρόβλημα τῆς Κύπρου, ὅσο καὶ στὸ εὐαίσθητο θέμα τῆς Παιδείας καὶ τοῦ λόγου ποὺ δικαιοῦται καὶ ὀφείλει νὰ ἔχει ἡ Ἐκκλησία σ᾿ αὐτό.
Σχετικὰ μὲ τὸ δεύτερο θέμα ὁ Πανιερώτατος, ἀφοῦ πρῶτα ἀναφέρθηκε στὸν πρωτεύοντα ρόλο ποὺ ἔπαιξε ἡ Ἐκκλησία διαχρονικὰ στὴν Παιδεία τοῦ Γένους, στὴ συνέχεια τόνισε πὼς οὔτε καὶ σήμερα μπορεῖ ἡ Ἐκκλησία νὰ ἀδιαφορήσει γιὰ τὴν προσφερόμενη στὸν λαό μας Παιδεία. «Ἀπὸ τὴ φύση της ἡ Ἐκκλησία εἶναι προασπιστὴς τῶν χριστιανικῶν καὶ ἑλληνικῶν μας ἀξιῶν, ποὺ εἶναι ταυτόχρονα καὶ πανανθρώπινες ἀξίες. Ἔχουμε ὅλοι εὐθύνη νὰ μὴ χάσουμε αὐτὰ ποὺ δὲν παραδώσαμε στὰ ὀκτακόσια χρόνια τῆς σκλαβιᾶς (σ.σ. τῆς Κύπρου): τὴ γλώσσα μας, τὴ θρησκεία μας, τὶς παραδόσεις μας». Καὶ συνέχισε: «Τρία κυρίως μαθήματα “διώκονται” σήμερα: τὰ Θρησκευτικά, τὰ ὁποῖα παιδαγωγοῦν εἰς Χριστόν, ἡ Ἱστορία, ἡ ὁποία συντηρεῖ τὴν ἐθνικὴ μνήμη, καὶ ἡ Γλώσσα, ἡ ὁποία ἐνισχύει τὴν ἐθνικὴ αὐτοσυνειδησία (…). Κατηγορούμαστε σήμερα ὅτι ὅταν διδάσκουμε Θρησκευτικά, κάνουμε προσηλυτισμὸ καὶ καταργοῦμε τὴν ἐλευθερία τοῦ ἄλλου. Μὰ σ᾿ ἕναν ὀρθόδοξο λαὸ καὶ σὲ μιὰ Παιδεία ποὺ ἀπευθύνεται πρὸς αὐτόν, κατοχυρωμένη ἀπὸ τὸ Σύνταγμα, κάνουμε προσηλυτισμὸ διδάσκοντας τὴν πίστη μας; Ἔχουμε ὁδηγηθεῖ σὲ παρανοϊκὲς καταστάσεις, τὶς ὁποῖες ἔχουμε συνηθίσει νὰ ἀνεχόμαστε, καὶ κάπου βρισκόμαστε νὰ ἀπολογούμαστε κιόλας, πράγμα ἀπαράδεκτο».
Ἀναφορικὰ μὲ τὴν προσπάθεια ἀλλοιώσεως τῶν ἱστορικῶν γεγονότων ἀπὸ τὰ σχολικὰ ἐγχειρίδια Ἱστορίας ὁ Πανιερώτατος εἶπε: «Στὸ σύγχρονο σχολεῖο παραμελεῖται ἡ διαμόρφωση τῆς ἱστορικῆς συνείδησης, ποὺ εἶναι ἀπαραίτητη γιὰ τὴν ἐπιβίωση τοῦ ἔθνους. Πολλὲς φορὲς ἐπιχειρεῖται διαστρέβλωση τῆς Ἱστορίας (…). Μπορεῖ ἡ Ἐκκλησία νὰ σιωπήσει μπροστὰ στὴ μεθοδευμένη αὐτὴ προσπάθεια παραποίησης τῶν γεγονότων;»
Καὶ ἀναφορικὰ μὲ τὴ γλώσσα δήλωσε: «Γλώσσα καὶ σκέψη συνάπτονται ἀρρήκτως. Παραμελώντας τὴ Γλώσσα στὸ σχολεῖο προάγουμε μιὰ χρησιμοθηρικὴ παιδεία. “Παράγουμε” ἐργάτες καὶ τεχνίτες ποὺ χρειάζεται ἡ βιομηχανία, παραμελώντας τὸν ἄνθρωπο».
Τὰ ἴδια ἀκριβῶς ποὺ ἰσχύουν γιὰ τὴν Κύπρο, ἰσχύουν καὶ γιὰ τὴν ἐδῶ ἐκπαιδευτικὴ πραγματικότητα. Ἡ θέση τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου ὅτι ἔχουμε ὁδηγηθεῖ σὲ παρανοϊκὲς καταστάσεις καὶ ὅτι πρέπει νὰ ἀπολογούμαστε γιὰ τὰ αὐτονόητα, ἀποδίδει τὸ κοινὸ πλέον αἴσθημα κάθε ἐχέφρονος καὶ σκεπτόμενου ἀνθρώπου. Εὐτυχῶς ὅμως τελευταῖα ὑπάρχουν κάποια δείγματα ἀνανήψεως ἀπὸ τὸν ἐθνικὸ λήθαργο ποὺ μᾶς ἔχει καταλάβει. Ἂς γίνει καθολικὴ συνείδηση. Δὲν θὰ ἀφήσουμε ἄλλο νὰ περιφρονοῦνται καὶ νὰ ὑβρίζονται τὰ ὅσια καὶ ἱερὰ τῆς φυλῆς μας. Μὲ ὅποιο κόστος, μὲ ὅποιο τίμημα θὰ τὰ ὑπερασπισθοῦμε μέχρι τελευταίας ἰκμάδος τῆς ὑπάρξεώς μας.
