Εὐαγγέλιον Δευτέρας β΄ ἑβδ. Ἰωάννου (Ἰω. β΄ 11)
Καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ γάμος ἐγένετο ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἦν ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ ἐκεῖ· 2 ἐκλήθη δὲ καὶ ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸν γάμον. 3 καὶ ὑστερήσαντος οἴνου λέγει ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ πρὸς αὐτόν· οἶνον οὐκ ἔχουσι. 4 λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· τί ἐμοὶ καὶ σοί, γύναι; οὔπω ἥκει ἡ ὥρα μου. 5 λέγει ἡ μήτηρ αὐτοῦ τοῖς διακόνοις· ὅ,τι ἂν λέγῃ ὑμῖν, ποιήσατε. 6 ἦσαν δὲ ἐκεῖ ὑδρίαι λίθιναι ἓξ κείμεναι κατὰ τὸν καθαρισμὸν τῶν Ἰουδαίων, χωροῦσαι ἀνὰ μετρητὰς δύο ἢ τρεῖς. 7 λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· γεμίσατε τὰς ὑδρίας ὕδατος. καὶ ἐγέμισαν αὐτὰς ἕως ἄνω. 8 καὶ λέγει αὐτοῖς· ἀντλήσατε νῦν καὶ φέρετε τῷ ἀρχιτρικλίνῳ. καὶ ἤνεγκαν. 9 ὡς δὲ ἐγεύσατο ὁ ἀρχιτρίκλινος τὸ ὕδωρ οἶνον γεγενημένον – καὶ οὐκ ᾔδει πόθεν ἐστίν· οἱ δὲ διάκονοι ᾔδεισαν οἱ ἠντληκότες τὸ ὕδωρ – φωνεῖ τὸν νυμφίον ὁ ἀρχιτρίκλινος 10 καὶ λέγει αὐτῷ· πᾶς ἄνθρωπος πρῶτον τὸν καλὸν οἶνον τίθησι, καὶ ὅταν μεθυσθῶσι, τότε τὸν ἐλάσσω· σὺ τετήρηκας τὸν καλὸν οἶνον ἕως ἄρτι. 11 Ταύτην ἐποίησε τὴν ἀρχὴν τῶν σημείων ὁ Ἰησοῦς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐφανέρωσε τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
Τήν τρίτη ἡμέρα μετά τήν ἀναχώρησή τους ἀπό τήν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνη ἔγινε ἕνας γάμος στήν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, καί ἦταν ἐκεῖ ἡ μητέρα τοῦ Ἰησοῦ. 2 Προσκάλεσαν μάλιστα καί τόν Ἰησοῦ καί τούς μαθητές του στό γάμο. 3 Κι ἐπειδή στό μεταξύ τελείωσε τό κρασί, ἡ μητέρα τοῦ Ἰησοῦ τοῦ λέει: Δέν ἔχουν κρασί. 4 Τῆς λέει ὁ Ἰησοῦς: Τί κοινό ὑπάρχει, γυναίκα, ἀνάμεσα σέ μένα πού ὡς Μεσσίας καί Υἱός τοῦ Θεοῦ ἐνεργῶ τώρα μέ τή θεϊκή μου δύναμη, καί σέ σένα πού μέ γέννησες ὡς ἄνθρωπο; Δέν ἦλθε ἀκόμη ἡ ὥρα νά κάνω θαύματα καί νά ἀποκαλύψω δημοσίως ὅτι εἶμαι ὁ Μεσσίας. 5 Τά λόγια αὐτά ὅμως τά εἶπε ὁ Ἰησοῦς μέ τέτοιο τόνο, ὥστε ἡ Παναγία κατάλαβε ὅτι ὁ Ἰησοῦς θά ἐκπλήρωνε τό αἴτημά της. Λέει λοιπόν στούς ὑπηρέτες: Ὑπακοῦστε στίς ὁδηγίες του καί κάντε ὅ,τι σᾶς πεῖ. 6 Ἐκεῖ λοιπόν ὑπῆρχαν ἕξι πέτρινες στάμνες, οἱ ὁποῖες ἦταν τοποθετημένες ἐκεῖ σύμφωνα μέ τή συνήθεια πού εἶχαν οἱ Ἰουδαῖοι νά πλένονται καί νά καθαρίζονται προτοῦ φᾶνε. Ἡ καθεμιά ἀπ’ αὐτές χωροῦσε δύο ἤ τρεῖς μετρητές, δηλαδή περίπου ἑκατό κιλά. 7 Τότε ὁ Ἰησοῦς λέει στούς ὑπηρέτες: Γεμίστε τίς στάμνες μέ νερό. Κι ἐκεῖνοι τίς γέμισαν μέχρι ἐπάνω, ὥστε νά μή μείνει σ’ αὐτές χῶρος γιά νά προστεθεῖ στό νερό τίποτε ἄλλο. 8 Ὕστερα τούς λέει ὁ Ἰησοῦς: Βγάλτε τώρα ἀπό τίς στάμνες καί φέρτε στόν ὑπεύθυνο τοῦ τραπεζιοῦ πού φροντίζει γιά τό συμπόσιο. Κι ἐκεῖνοι ἀμέσως τοῦ ἔφεραν. 9 Μόλις λοιπόν ὁ ὑπεύθυνος τοῦ τραπεζιοῦ γεύτηκε τό νερό πού εἶχε γίνει κρασί – καί δέν γνώριζε ἀπό ποῦ εἶναι καί ποιός τό ἔφερε αὐτό, οἱ ὑπηρέτες ὅμως πού εἶχαν βγάλει τό νερό καί γέμισαν μ’ αὐτό τίς στάμνες τό γνώριζαν – φωνάζει ὁ ὑπεύθυνος τοῦ τραπεζιοῦ τόν γαμπρό 10 καί τοῦ λέει: Κάθε ἄνθρωπος πού καλεῖ σέ τραπέζι, προσφέρει στούς καλεσμένους πρῶτα τό καλό κρασί, κι ὅταν αὐτοί ἔλθουν σέ εὐθυμία, τότε παρουσιάζει τό κατώτερο· διότι τότε αὐτοί ζητοῦν κυρίως ποσότητα κρασιοῦ καί ὄχι τόσο ποιότητα. Ἐσύ ὅμως φύλαξες τό καλό καί ἐκλεκτό κρασί μέχρι αὐτή τή στιγμή. 11 Αὐτό τό θαῦμα πού ἔκανε ὁ Ἰησοῦς στήν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας ἦταν ἡ ἔναρξη τῶν ἀποδεικτικῶν θαυμάτων του. Ἔτσι φανέρωσε τή δόξα καί τό μεγαλεῖο τῆς θεϊκῆς δυνάμεως καί ἐξουσίας του, καί μ’ αὐτό στηρίχτηκαν οἱ μαθητές του στήν πίστη τους πρός αὐτόν.
