Ἀπόστολος: Τρ. β΄ ἑβδ. Πράξεων (Πραξ. δ΄ 1-10)
Λαλούντων δὲ αὐτῶν πρὸς τὸν λαὸν ἐπέστησαν αὐτοῖς οἱ ἱερεῖς καὶ ὁ στρατηγὸς τοῦ ἱεροῦ καὶ οἱ Σαδδουκαῖοι, 2 διαπονούμενοι διὰ τὸ διδάσκειν αὐτοὺς τὸν λαὸν καὶ καταγγέλλειν ἐν τῷ Ἰησοῦ τὴν ἀνάστασιν τῶν νεκρῶν· 3 καὶ ἐπέβαλον αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ ἔθεντο εἰς τήρησιν εἰς τὴν αὔριον· ἦν γὰρ ἑσπέρα ἤδη. 4 πολλοὶ δὲ τῶν ἀκουσάντων τὸν λόγον ἐπίστευσαν, καὶ ἐγενήθη ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀνδρῶν ὡσεὶ χιλιάδες πέντε. 5 Ἐγένετο δὲ ἐπὶ τὴν αὔριον συναχθῆναι αὐτῶν τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς πρεσβυτέρους καὶ γραμματεῖς εἰς Ἱερουσαλήμ, 6 καὶ Ἄνναν τὸν ἀρχιερέα καὶ Καϊάφαν καὶ Ἰωάννην καὶ Ἀλέξανδρον καὶ ὅσοι ἦσαν ἐκ γένους ἀρχιερατικοῦ, 7 καὶ στήσαντες αὐτοὺς ἐν τῷ μέσῳ ἐπυνθάνοντο· ἐν ποίᾳ δυνάμει ἢ ἐν ποίῳ ὀνόματι ἐποιήσατε τοῦτο ὑμεῖς; 8 τότε Πέτρος πλησθεὶς Πνεύματος Ἁγίου εἶπε πρὸς αὐτούς· ἄρχοντες τοῦ λαοῦ καὶ πρεσβύτεροι τοῦ Ἰσραήλ, 9 εἰ ἡμεῖς σήμερον ἀνακρινόμεθα ἐπὶ εὐεργεσίᾳ ἀνθρώπου ἀσθενοῦς, ἐν τίνι οὗτος σέσωσται, 10 γνωστὸν ἔστω πᾶσιν ὑμῖν καὶ παντὶ τῷ λαῷ Ἰσραὴλ ὅτι ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου, ὃν ὑμεῖς ἐσταυρώσατε, ὃν ὁ Θεὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, ἐν τούτῳ οὗτος παρέστηκεν ἐνώπιον ὑμῶν ὑγιής.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
Κι ἐνῶ οἱ δύο ἀπόστολοι μιλοῦσαν στό λαό, ξαφνικά τούς πλησίασαν οἱ ἱερεῖς πού ἦταν τήν ἑβδομάδα ἐκείνη ἐφημέριοι στό ναό, καί ὁ ἱερεύς πού ἦταν ἐπικεφαλῆς τῆς φρουρᾶς τοῦ ναοῦ, ὁ ὁποῖος ὡς προϊστάμενος τῶν λευϊτῶν καί φρουρῶν τοῦ ναοῦ εἶχε τόν τίτλο «στρατηγός τοῦ ἱεροῦ». Καί μαζί μ’ αὐτόν ἦλθαν καί οἱ Σαδδουκαῖοι.
2 Αὐτοί ὅλοι δυσφοροῦσαν καί ἀγανακτοῦσαν πού οἱ ἀπόστολοι δίδασκαν τό λαό καί κήρυτταν τήν ἀνάσταση ἀπό τούς νεκρούς, κι ἔλεγαν ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, πού εἶχε πρόσφατα ἀναστηθεῖ, ἀποδεικνύει μέ τή δική του ἀνάσταση τήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. 3 Κι ἅπλωσαν τά χέρια ἐπάνω τους, τούς συνέλαβαν καί τούς ἔθεσαν ὑπό ἐπιτήρηση στή φυλακή, γιά νά τούς δικάσουν τήν ἑπόμενη ἡμέρα. Διότι ἦταν ἤδη ἀπόγευμα καί δέν ἔμενε καιρός γιά νά συγκληθεῖ τό συνέδριο. 4 Παρόλα αὐτά, πολλοί ἀπ’ αὐτούς πού ἄκουσαν τό λόγο τοῦ Πέτρου πίστεψαν, καί ὁ ἀριθμός τῶν πιστῶν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πού βρίσκονταν στά Ἱεροσόλυμα ἔφθασε περίπου στούς πέντε χιλιάδες ἄνδρες, ἐκτός ἀπό τίς γυναῖκες καί τά παιδιά. 5 Τήν ἄλλη μέρα συνάχθηκαν οἱ ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων καί οἱ πρεσβύτεροι καί οἱ γραμματεῖς πού κατοικοῦσαν στήν Ἱερουσαλήμ, 6 καθώς καί ὁ Ἄννας ὁ ἀρχιερέας καί ὁ Καϊάφας καί ὁ Ἰωάννης καί ὁ Ἀλέξανδρος καί ὅσοι ἄλλοι κατάγονταν ἀπό οἰκογένεια ἀρχιερατική. 7 Κι ἀφοῦ διέταξαν τούς ἀποστόλους νά σταθοῦν στή μέση ὄρθιοι, σάν κατηγορούμενοι πού ἦταν, ἄρχισαν νά τούς ρωτοῦν: Μέ ποιά δύναμη ἤ μέ τήν ἐπίκληση ποιοῦ ὀνόματος κάνατε ἐσεῖς αὐτό τό πράγμα στό χωλό; 8 Τότε ὁ Πέτρος, ἀφοῦ ἡ ψυχή του πλημμύρισε ἀπό τήν ἔμπνευση καί τό φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τούς εἶπε: Ἄρχοντες τοῦ λαοῦ καί πρεσβύτεροι τοῦ Ἰσραήλ, 9 ἀφοῦ δέν τό βρήκατε ἄδικο καί ἀνάρμοστο νά μᾶς ὑποβάλετε σήμερα σέ ἀνάκριση καί σέ δίκη ἐπειδή εὐεργετήσαμε ἕναν ἄρρωστο ἀνθρώπο καί εἰδικότερα νά μᾶς ἀνακρίνετε γιά τόν τρόπο πού θεραπεύθηκε, 10 μάθετε λοιπόν ὅλοι σας κι ὅλος ὁ λαός τοῦ Ἰσραήλ ὅτι μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου, πού ἐσεῖς σταυρώσατε, ἀλλά ὁ Θεός τόν ἀνέστησε ἀπό τούς νεκρούς, μέ τό ὄνομα αὐτό ὁ χωλός αὐτός στέκεται μπροστά σας ὑγιής.
