Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. β΄ ἑβδ. Ἰωάννου (Ἰω. ε΄ 24-30)
24 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν. 25 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ νεκροὶ ἀκούσονται τῆς φωνῆς τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, καὶ οἱ ἀκούσαντες ζήσονται. 26 ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἔχει ζωὴν ἐν ἑαυτῷ, οὕτως ἔδωκε καὶ τῷ υἱῷ ζωὴν ἔχειν ἐν ἑαυτῷ· 27 καὶ ἐξουσίαν ἔδωκεν αὐτῷ καὶ κρίσιν ποιεῖν, ὅτι υἱὸς ἀνθρώπου ἐστί. 28 μὴ θαυμάζετε τοῦτο· ὅτι ἔρχεται ὥρα ἐν ᾗ πάντες οἱ ἐν τοῖς μνημείοις ἀκούσονται τῆς φωνῆς αὐτοῦ, 29 καὶ ἐκπορεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως. 30 οὐ δύναμαι ἐγὼ ποιεῖν ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐδέν. καθὼς ἀκούω κρίνω, καὶ ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ δικαία ἐστίν· ὅτι οὐ ζητῶ τὸ θέλημα τὸ ἐμόν, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με πατρός.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
24 Ὁ Πατήρ λοιπόν παραχώρησε στόν Υἱό του τήν ἐξουσία νά δίνει ζωή. Ἀληθινά, ἀληθινά σᾶς λέω ὅτι ἐκεῖνος πού ἀκούει καί ἐγκολπώνεται τή διδασκαλία μου καί πιστεύει στόν Πατέρα μου, πού μέ ἔστειλε στόν κόσμο, ἔχει ἀπ’ αὐτή τή στιγμή πού πίστεψε ζωή αἰώνια. Καί δέν θά ὑποβληθεῖ σέ δίκη καί σέ κρίση, ἀλλά ἔχει ἤδη περάσει ἀπό τόν πνευματικό θάνατο τῆς ἁμαρτίας στήν ἀθάνατη καί αἰώνια ζωή. 25 Ἀληθινά, ἀληθινά σᾶς λέω ὅτι ἔρχεται ὥρα, καί ἡ ὥρα αὐτή ἦλθε τώρα, ὁπότε οἱ ἄνθρωποι πού εἶναι νεκροί πνευματικῶς ἐξαιτίας τῆς ἁμαρτίας θά ἀκούσουν τή φωνή τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ νά τούς προσκαλεῖ ν’ ἀκούσουν τή διδασκαλία του. Κι ὅσοι ἀκούσουν τή φωνή του αὐτή μέ προθυμία, ἔχοντας ἀνοιχτά τά πνευματικά τους αἰσθητήρια, καί ἐγκολπωθοῦν ὅσα διδάσκει καί ζητᾶ, θά ζήσουν τήν αἰώνια ζωή. 26 Θά ζήσουν ὑπακούοντας στή φωνή καί τή διδασκαλία τοῦ Υἱοῦ, διότι ὁ Υἱός εἶναι πηγή ζωῆς. Πράγματι. Ὅπως ὁ Πατήρ ἔχει μέσα του ζωή καί εἶναι ὁ ἴδιος ζωή ἀπό μόνος του, ἔτσι ἔδωσε καί στόν ἐνανθρωπήσαντα Υἱό του νά ἔχει μέσα του ζωή καί νά τή μεταδίδει καί στούς ἄλλους. 27 Τοῦ ἔδωσε ἀκόμη τήν ἐξουσία νά δικάζει καί νά ἐνεργεῖ ὡς Κριτής, διότι εἶναι ὁ Μεσσίας πού ἔγινε ἄνθρωπος καί ἐξομοιώθηκε μ’ ἐκείνους πού θά κρίνει. 28 Μήν ἀπορεῖτε γι’ αὐτό πού σᾶς εἶπα. Θά συμβοῦν πολύ πιό θαυμαστά ἀπ’ αὐτό. Διότι ἔρχεται ὥρα πού ὅλοι οἱ νεκροί, ὅσοι θά βρίσκονται ἕως τότε στά μνήματα, θά ἀκούσουν τή φωνή τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, πού θά τούς διατάζει νά ἀναστηθοῦν. 29 Θά βγοῦν ὅλοι ἀπό τά μνήματα, καί ὅσοι στήν ἐπίγεια ζωή τους ἔπραξαν τά ἀγαθά, θά ἀναστηθοῦν γιά νά ἀπολαύσουν ζωή αἰώνια καί εὐτυχισμένη· ἐκεῖνοι ὅμως πού ἔκαναν τά κακά, θά ἀναστηθοῦν γιά νά δικαστοῦν καί νά κατακριθοῦν. 30 Αὐτοί θά δικαστοῦν ἀπό ἐμένα μέ κάθε δικαιοσύνη. Διότι ἐγώ καί τώρα καί πάντοτε δέν μπορῶ νά κάνω τίποτε ἀπό μόνος μου, πού νά μήν τό θέλει καί ὁ Πατέρας μου. Κρίνω σύμφωνα μέ ὅσα ἀκούω ἀπό τόν Πατέρα μου νά λέει σέ μένα, τόν Υἱό του, πού ἔγινα καί ἄνθρωπος. Καί ἡ κρίση μου αὐτή εἶναι δίκαιη. Διότι δέν ζητῶ νά στήσω τό θέλημά μου, ἀλλά τό θέλημα τοῦ Πατρός μου πού μέ ἔστειλε στόν κόσμο καί πού εἶναι σ’ ὅλα δίκαιος.
