Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. δ΄ ἑβδ. Πράξεων (Πραξ. ι΄ 21-33)
21 καταβὰς δὲ Πέτρος πρὸς τοὺς ἄνδρας εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ εἰμι ὃν ζητεῖτε· τίς ἡ αἰτία δι᾿ ἣν πάρεστε; 22 οἱ δὲ εἶπον· Κορνήλιος ἑκατοντάρχης, ἀνὴρ δίκαιος καὶ φοβούμενος τὸν Θεόν, μαρτυρούμενός τε ὑπὸ ὅλου τοῦ ἔθνους τῶν Ἰουδαίων, ἐχρηματίσθη ὑπὸ ἀγγέλου ἁγίου μεταπέμψασθαί σε εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ ἀκοῦσαι ρήματα παρὰ σοῦ. 23 εἰσκαλεσάμενος οὖν αὐτοὺς ἐξένισε. Τῇ δὲ ἐπαύριον ἀναστὰς ἐξῆλθε σὺν αὐτοῖς, καί τινες τῶν ἀδελφῶν τῶν ἀπὸ τῆς Ἰόππης συνῆλθον αὐτῷ, 24 καὶ τῇ ἐπαύριον εἰσῆλθον εἰς τὴν Καισάρειαν. ὁ δὲ Κορνήλιος ἦν προσδοκῶν αὐτοὺς συγκαλεσάμενος τοὺς συγγενεῖς αὐτοῦ καὶ τοὺς ἀναγκαίους φίλους. 25 Ὡς δὲ ἐγένετο τοῦ εἰσελθεῖν τὸν Πέτρον, συναντήσας αὐτῷ ὁ Κορνήλιος πεσὼν ἐπὶ τοὺς πόδας προσεκύνησεν. 26 ὁ δὲ Πέτρος αὐτὸν ἤγειρε λέγων· ἀνάστηθι· κἀγὼ αὐτὸς ἄνθρωπός εἰμι. 27 καὶ συνομιλῶν αὐτῷ εἰσῆλθε, καὶ εὑρίσκει συνεληλυθότας πολλούς, 28 ἔφη τε πρὸς αὐτούς· ὑμεῖς ἐπίστασθε ὡς ἀθέμιτόν ἐστιν ἀνδρὶ Ἰουδαίῳ κολλᾶσθαι ἢ προσέρχεσθαι ἀλλοφύλῳ· καὶ ἐμοὶ ὁ Θεὸς ἔδειξε μηδένα κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον λέγειν ἄνθρωπον· 29 διὸ καὶ ἀναντιρρήτως ἦλθον μεταπεμφθείς. πυνθάνομαι οὖν τίνι λόγῳ μετεπέμψασθέ με; 30 καὶ ὁ Κορνήλιος ἔφη· ἀπὸ τετάρτης ἡμέρας μέχρι ταύτης τῆς ὥρας ἤμην νηστεύων, καὶ τὴν ἐνάτην ὥραν προσευχόμενος ἐν τῷ οἴκῳ μου· καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἔστη ἐνώπιόν μου ἐν ἐσθῆτι λαμπρᾷ, 31 καί φησι· Κορνήλιε, εἰσηκούσθη σου ἡ προσευχὴ καὶ αἱ ἐλεημοσύναι σου ἐμνήσθησαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. 32 πέμψον οὖν εἰς Ἰόππην καὶ μετακάλεσαι Σίμωνα ὃς ἐπικαλεῖται Πέτρος· οὗτος ξενίζεται ἐν οἰκίᾳ Σίμωνος βυρσέως παρὰ θάλασσαν· ὃς παραγενόμενος λαλήσει σοι. 33 ἐξαυτῆς οὖν ἔπεμψα πρός σε, σύ τε καλῶς ἐποίησας παραγενόμενος. νῦν οὖν πάντες ἡμεῖς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ πάρεσμεν ἀκοῦσαι πάντα τὰ προστεταγμένα σοι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
21 Τότε ὁ Πέτρος κατέβηκε στούς ἄνδρες καί τούς εἶπε: Ἰδού, ἐγώ εἶμαι ἐκεῖνος πού ζητᾶτε. Γιά ποιό λόγο ἤλθατε ἐδῶ; 22 Κι αὐτοί ἀπάντησαν: Ὁ Κορνήλιος ὁ ἑκατόνταρχος, ἄνθρωπος δίκαιος καί θεοφοβούμενος – καί τό ὁμολογοῦν αὐτό ὅλοι ὅσοι τόν γνωρίζουν ἀπό τό ἰουδαϊκό ἔθνος – πῆρε ἐντολή καί ὁδηγία ἀπό ἕναν ἅγιο ἄγγελο νά στείλει ἀνθρώπους καί νά σέ καλέσει στό σπίτι του καί νά ἀκούσει ἀπό σένα λόγια πού θά τόν ὁδηγήσουν στή σωτηρία. 23 Μετά λοιπόν ἀπό τήν εἴδηση αὐτή πού πῆρε ὁ Πέτρος, τούς κάλεσε νά μποῦν στό σπίτι καί τούς φιλοξένησε. Καί τήν ἄλλη μέρα σηκώθηκε καί ἀναχώρησε μαζί τους. Μαζί τους ἐπίσης πῆγαν καί μερικοί ἀπ’ τούς ἀδελφούς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἰόππης. 24 Καί τήν ἄλλη μέρα μπῆκαν στήν Καισάρεια. Ὁ Κορνήλιος στό μεταξύ τούς περίμενε, καί γιά νά τούς ὑποδεχθεῖ εἶχε καλέσει καί εἶχε μαζέψει στό σπίτι του τούς συγγενεῖς καί τούς στενότερους φίλους του. 25 Τήν ὥρα λοιπόν πού ὁ Πέτρος σκόπευε νά μπεῖ στό σπίτι, βγῆκε ὁ Κορνήλιος νά τόν προϋπαντήσει, καί ἀφοῦ ἔπεσε στά πόδια του, τόν προσκύνησε. 26 Ὁ Πέτρος ὅμως τόν σήκωσε καί τοῦ εἶπε: Σήκω ἐπάνω καί μή μέ προσκυνᾶς. Διότι κι ἐγώ ἄνθρωπος εἶμαι, ὅπως κι ἐσύ. 27 Καί συνομιλώντας μαζί του προχώρησε καί μπῆκε στό σπίτι, ὅπου βρῆκε πολλούς ἀνθρώπους νά εἶναι μαζεμένοι. 28 Τούς εἶπε τότε ὁ Πέτρος: Ἐσεῖς ξέρετε καλά πόσο ἀπαγορεύεται ἀπό τό Μωσαϊκό νόμο σ’ ἕναν ἄνθρωπο Ἰουδαῖο νά ἔχει στενές σχέσεις ἤ ἔστω νά πλησιάζει κάποιον ἀλλοεθνή. Σέ μένα ὅμως ὁ Θεός μέ ὅραμα μοῦ φανέρωσε νά μή θεωρῶ μολυσμένο ἤ ἀκάθαρτο κανέναν ἄνθρωπο. 29 Γι’ αὐτό καί ἦλθα χωρίς νά προβάλω καμία ἀντίρρηση, ὅταν μέ κάλεσαν οἱ ἀπεσταλμένοι σας. Ρωτῶ λοιπόν νά μάθω, γιά ποιό λόγο μέ καλέσατε ἐδῶ; 30 Τότε ὁ Κορνήλιος τοῦ ἀποκρίθηκε: Πρίν τέσσερις μέρες νήστευα ὅλη τήν ἡμέρα, ἀπό τό πρωί μέχρι τήν ὥρα αὐτή. Καί στίς τρεῖς τό ἀπόγευμα προσευχόμουν στό σπίτι μου, ὅταν ξαφνικά εἶδα νά στέκεται μπροστά μου ἕνας ἄνθρωπος μέ λαμπρή ἐνδυμασία 31 καί νά μοῦ λέει: Κορνήλιε, ὁ Θεός ἄκουσε τήν προσευχή σου καί θυμήθηκε τίς ἐλεημοσύνες σου. Γι’ αὐτό καί εὐδοκεῖ τώρα νά πραγματοποιήσει τούς πόθους σου. 32 Στεῖλε λοιπόν στήν Ἰόππη καί κάλεσε τόν Σίμωνα πού ὀνομάζεται καί Πέτρος νά ἔλθει ἐδῶ. Αὐτός φιλοξενεῖται στό σπίτι τοῦ Σίμωνος τοῦ ἐπεξεργαστῆ δερμάτων, τό ὁποῖο εἶναι κοντά στή θάλασσα. Αὐτός θά ἔλθει ἐδῶ καί θά σοῦ πεῖ πῶς θά ἀποκτήσεις τή σωτηρία σου. 33 Ἀμέσως λοιπόν μετά τό ὅραμα αὐτό, τήν ἴδια ἀκριβῶς στιγμή ἔστειλα καί σέ κάλεσα, καί σύ καλά ἔκανες πού ἦλθες. Τώρα λοιπόν ὅλοι μας εἴμαστε συγκεντρωμένοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πρόθυμοι νά ἀκούσουμε ὅλα ὅσα σέ ἔχει διατάξει ὁ Θεός νά μᾶς πεῖς.
