Κατάπληξη δημιούργησε ἡ ἀπάντηση τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας, Ἔρευνας καὶ Θρησκευμάτων κ. Γαβρόγλου σὲ ἐρώτηση δημοσιογράφου τῆς τηλεοράσεως ΕΡΤ1 μετὰ καὶ τὴ δεύτερη ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, μὲ τὴν ὁποία κρίνεται ἀντισυνταγματικὴ ἡ διδασκαλία τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στὸ Λύκειο μὲ βάση τὸ λεγόμενο Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν.
Δημοσιογράφος: «Μία πρώτη ἀντίδραση γιὰ τὴν ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν».
Ὑπουργός: «Μία πρώτη ἀντίδραση εἶναι ὅτι προφανῶς τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας τὸ κάνει ἐπίτηδες γιὰ νὰ μὴν βαριόμαστε».
Λόγια Ὑπουργοῦ γιὰ ἀπόφαση τοῦ κορυφαίου δικαστηρίου τῆς χώρας: «Τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας τὸ κάνει ἐπίτηδες γιὰ νὰ μὴν βαριόμαστε»!
Ἀπορεῖ κανεὶς πῶς μπόρεσαν νὰ προέλθουν τέτοια λόγια ἀπὸ τὸ στόμα Ὑπουργοῦ Παιδείας τῆς Ἑλλάδος, τῆς χώρας ποὺ δίδαξε πολιτισμὸ σὲ ὅλο τὸν κόσμο· ὁ ὁποῖος μάλιστα Ὑπουργὸς μέχρι πρότινος ἦταν ἐν ἐνεργείᾳ Καθηγητὴς στὸ Πανεπιστήμιο τῶν Ἀθηνῶν.
Ἂς ὑποθέσουμε ὡστόσο πρὸς στιγμὴν ὅτι ὁ κ. Ὑπουργὸς ἔχει δίκαιο καὶ ὅτι τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας ἐξέδωσε μία λανθασμένη ἀπόφαση. Ἀπὸ ποῦ μέχρι ποῦ ὅμως ἐκεῖνος δικαιοῦται νὰ ἐκφράζεται μὲ τέτοιο ἀπαξιωτικὸ τρόπο γιὰ ἕναν ἀπὸ τοὺς κορυφαίους θεσμοὺς τοῦ δημοκρατικοῦ μας πολιτεύματος;
Φυσικὰ τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας δὲν ἔκανε λάθος. Ἡ ἀπόφασή του εἶναι πλήρως κατοχυρωμένη μὲ βάση τὰ ἄρθρα τοῦ Συντάγματος καὶ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Σύμβαση προστασίας τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ κ. Γαβρόγλου τὸ ξέρει αὐτὸ πολὺ καλὰ καὶ γι᾿ αὐτὸ καταφεύγει σὲ τέτοια τακτική. Μὴ ἔχοντας ἐπιχειρήματα μεταχειρίζεται τὸ τελευταῖο ὅπλο τῶν ἐνόχων, τὴν προσπάθεια ἐξευτελισμοῦ τῶν ἀντιπάλων, ἐν προκειμένῳ τῶν δικαστῶν, μὴ ἀντιλαμβανόμενος ὅτι ἔτσι ἐκτίθεται μόνο ὁ ἴδιος.
Εἶπε ὅμως καὶ κάτι ἀκόμη ὁ κ. Ὑπουργός. Πρόσθεσε πὼς ἡ προσωπική του γνώμη εἶναι «ὅτι αὐτὰ τὰ πράγματα θὰ πρέπει νὰ ἀφεθοῦν νὰ τὰ χειρίζεται ἡ Πολιτεία συντεταγμένα μὲ τοὺς θεσμούς της»!
Καλά, τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας δὲν εἶναι θεσμὸς τῆς Πολιτείας, κ. Ὑπουργέ;
Εἶναι, θὰ πεῖ καθένας ἀπὸ μᾶς.
Ἀλλὰ ὁ κ. Γαβρόγλου ξέρει τί λέει. Ἐκεῖνος ἐννοεῖ θεσμούς, τοὺς ὁποίους νομίζει ὅτι μπορεῖ νὰ ἐξαπατᾶ μὲ εὐκολία, χρησιμοποιώντας ὑποκριτικὰ χαμόγελα καὶ φιλοφρονήσεις.
Κι αὐτὸ εἶναι τὸ πιὸ μεγάλο κρίμα!
