Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ε΄ ἑβδ. Ἰωάννου (Ἰω. ι΄ 27-38)
27 τὰ πρόβατα τὰ ἐμὰ τῆς φωνῆς μου ἀκούει, κἀγὼ γινώσκω αὐτά, καὶ ἀκολουθοῦσί μοι, 28 κἀγὼ ζωὴν αἰώνιον δίδωμι αὐτοῖς, καὶ οὐ μὴ ἀπόλωνται εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ οὐχ ἁρπάσει τις αὐτὰ ἐκ τῆς χειρός μου. 29 ὁ πατήρ μου, ὃς δέδωκέ μοι, μείζων πάντων ἐστί, καὶ οὐδεὶς δύναται ἁρπάζειν ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ πατρός μου. 30 ἐγὼ καὶ ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν. 31 Ἐβάστασαν οὖν πάλιν λίθους οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα λιθάσωσιν αὐτόν. 32 ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· πολλὰ καλὰ ἔργα ἔδειξα ὑμῖν ἐκ τοῦ πατρός μου· διὰ ποῖον αὐτῶν ἔργον λιθάζετέ με; 33 ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες· περὶ καλοῦ ἔργου οὐ λιθάζομέν σε, ἀλλὰ περὶ βλασφημίας, καὶ ὅτι σὺ ἄνθρωπος ὢν ποιεῖς σεαυτὸν Θεόν. 34 ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· οὐκ ἔστι γεγραμμένον ἐν τῷ νόμῳ ὑμῶν, ἐγὼ εἶπα, θεοί ἐστε; 35 εἰ ἐκείνους εἶπε θεούς, πρὸς οὓς ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐγένετο, καὶ οὐ δύναται λυθῆναι ἡ γραφή, 36 ὃν ὁ πατὴρ ἡγίασε καὶ ἀπέστειλεν εἰς τὸν κόσμον, ὑμεῖς λέγετε ὅτι βλασφημεῖς, ὅτι εἶπον, υἱὸς τοῦ Θεοῦ εἰμι; 37 εἰ οὐ ποιῶ τὰ ἔργα τοῦ πατρός μου, μὴ πιστεύετέ μοι· 38 εἰ δὲ ποιῶ, κἂν ἐμοὶ μὴ πιστεύητε, τοῖς ἔργοις πιστεύσατε, ἵνα γνῶτε καὶ πιστεύσητε ὅτι ἐν ἐμοὶ ὁ πατὴρ κἀγὼ ἐν αὐτῷ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
27 Τά πρόβατα τά δικά μου ἀκοῦν μέ καλή διάθεση καί πρόθυμη ὑπακοή τή φωνή μου καί τή διδασκαλία μου. Κι ἐγώ τά γνωρίζω ὡς δικά μου καί ἐνδιαφέρομαι καί πονῶ καί φροντίζω γι’ αὐτά. Ἀλλά κι ἐκεῖνα μέ γνωρίζουν καί μέ ἀκολουθοῦν ὑπακούοντας σ’ ὅλες τίς ἐντολές μου. 28 Κι ἐγώ, γιά νά ἀνταμείψω τήν ὑπακοή πού μοῦ δείχνουν, τούς δίνω αἰώνια ζωή, καί δέν θά χαθοῦν ποτέ στόν αἰώνα. Οὔτε λύκος, οὔτε κλέφτης, οὔτε κανένας ἄλλος κακοποιός δέν θά μπορέσει ποτέ νά τά ἀποσπάσει μέ τή βία καί νά τά ἁρπάξει ἀπό τό δυνατό καί προστατευτικό χέρι μου. 29 Ὁ Πατέρας μου, πού μοῦ ἔχει δώσει τά πρόβατα αὐτά, εἶναι ἀνώτερος καί δυνατότερος ἀπ’ ὅλους. Κανείς λοιπόν δέν μπορεῖ νά ἁρπάξει τά πρόβατά μου αὐτά μέ τή βία ἀπό τό παντοδύναμο χέρι τοῦ Πατέρα μου. 30 Τά πρόβατα αὐτά ἀνήκουν καί στόν Πατέρα μου καί σέ μένα, καί κρατοῦνται συγχρόνως καί ἀπό τό δικό μου προστατευτικό χέρι καί ἀπό τό χέρι τοῦ Πατέρα μου. Διότι ἐγώ καί ὁ Πατέρας μου εἴμαστε ἕνα κι ἔχουμε τήν ἴδια φύση καί τήν ἴδια δύναμη καί θέληση καί ἐξουσία· ὅλα τά ἔχουμε κοινά. 31 Ὅταν λοιπόν ἄκουσαν οἱ Ἰουδαῖοι ὅτι ἐξίσωνε καί ταύτιζε τόν ἑαυτό του μέ τόν Θεό, πῆραν καί πάλι στά χέρια τους πέτρες γιά νά τόν λιθοβολήσουν. 32 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως τούς εἶπε: Πολλά εὐεργετικά ἔργα σᾶς ἔκανα· ἔργα ἀπό κάθε ἄποψη θαυμαστά καί ἀξιέπαινα. Αὐτά ἀπό τόν Πατέρα μου προέρχονται καί μόνο μέ τή δύναμη τοῦ Πατέρα μου εἶναι δυνατόν νά συντελεσθοῦν. Γιά ποιό λοιπόν ἔργο ἀπό αὐτά θέλετε νά μέ λιθοβολήσετε; 33 Τοῦ ἀποκρίθηκαν οἱ Ἰουδαῖοι καί εἶπαν: Δέν θέλουμε νά σέ λιθοβολήσουμε γιά κάποιο καλό ἔργο ἀπό ἐκεῖνα πού λές ὅτι ἔκανες. Ἀλλά θέλουμε νά σέ λιθοβολήσουμε γιά τή βλασφημία πού ξεστόμισες, καί ἐπειδή ἐσύ, ἐνῶ εἶσαι ἄνθρωπος, παρουσιάζεις τόν ἑαυτό σου γιά Θεό καί λές ὅτι εἶσαι ἕνα μέ τόν Θεό. 34 Τούς ἀποκρίθηκε τότε ὁ Ἰησοῦς: Δέν εἶναι γραμμένο στό νόμο σας γιά τούς ἀνθρώπους πού ἀσκοῦν τή δικαστική ἐξουσία: Ἐγώ εἶπα· εἶστε θεοί; 35 Ἐάν ἡ Ἁγία Γραφή ὀνόμασε θεούς ἐκείνους πού μέ κλήση Θεοῦ καί θεϊκή ἀνάδειξη ἀνέλαβαν νά διαχειρίζονται πάνω στή γῆ τή δικαστική ἐξουσία (καί δέν εἶναι δυνατόν νά χάσει τό κύρος της ἡ Ἁγία Γραφή, ὥστε ὅ,τι λέει νά μήν ἔχει πλέον καμία ἀξία), 36 ἐμένα πού ὅταν ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου γιά νά γίνω ἄνθρωπος ὁ Πατέρας μου μέ ξεχώρισε καί μέ ἐξέλεξε καί μέ καθιέρωσε γιά τό ὑψηλό ἔργο τοῦ Μεσσία, καί μέ ἀπέστειλε στόν κόσμο γιά νά τό ἐπιτελέσω καί νά τό ὁλοκληρώσω, ἐσεῖς μοῦ λέτε ὅτι βλασφημῶ, ἐπειδή εἶπα ὅτι εἶμαι Υἱός τοῦ Θεοῦ; 37 Ἐάν δέν κάνω τά ὑπερφυσικά ἔργα πού μοῦ ζητᾶ ὁ Πατέρας μου καί ἐκτελῶ μέ τή δική του συνέργεια, καί οὐσιαστικά αὐτά εἶναι τά ἴδια τά ἔργα τοῦ Πατέρα μου, μήν πιστεύετε στή μαρτυρία τοῦ στόματός μου καί στίς δικές μου διαβεβαιώσεις. 38 Ἐφόσον ὅμως ἐνεργῶ τά ἔργα τοῦ Πατέρα μου, κι ἄν ἀκόμη δέν πιστεύετε σ’ ὅ,τι λέω ἐγώ, πιστέψτε τουλάχιστον στά ἔργα αὐτά, γιά νά μάθετε καί νά ὁδηγηθεῖτε ἀπ’ αὐτά στήν τέλεια πίστη. Κι ἔτσι θά βεβαιωθεῖτε ὅτι μέσα μου εἶναι καί μένει ὁ Πατέρας μου, κι ἐγώ εἶμαι καί μένω μέσα στόν Πατέρα. Ἔχω δηλαδή ὡς Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ τήν ἴδια φύση μέ τόν Πατέρα, καί εἶμαι ἄπειρος κι ἐγώ, ὥστε νά χωράει μέσα μου ὁ Πατέρας. Εἴμαστε ἀχώριστοι ὁ ἕνας ἀπό τόν ἄλλο, διότι κι ἐγώ εἶμαι καί μένω μέσα στόν Πατέρα μου.
