ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (20/5)

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ζ΄ ἀπό τοῦ Πάσχα (Ἰω. ιζ΄ 1-13)

Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ Ἰη­σοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐ­ρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε, 2 καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξ­ουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. 3 αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν. 4 ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω· 5 καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί. 6 Ἐφανέρωσά σου τὸ ὄνο­μα τοῖς ἀνθρώποις οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου. σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας, καὶ τὸν λόγον σου τετηρήκασι. 7 νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν· 8 ὅτι τὰ ρήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλ­θον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας. 9 Ἐγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι, 10 καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς. 11 καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς. 12 ὅτε ἤμην μετ’ αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου· οὓς δέδωκάς μοι ἐφύλαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώ­λε­το εἰ μὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπω­λεί­ας, ἵνα ἡ γραφὴ πληρω­θῇ. 13 νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι, καὶ ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κό­σμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Αὐτά εἶπε ὁ Ἰησοῦς στούς μαθητές του κι ἔπειτα σήκωσε τά μάτια του στόν οὐρανό καί εἶπε: Πά­τερ, ἦλθε ἡ ὥρα πού ἡ σοφία σου ὅρισε γιά νά πάθω καί νά θυσιασθῶ. Δέξου τή θυσία τοῦ Πάθους μου καί δόξασε τόν Υἱό σου καί ὡς πρός τήν ἀνθρώπινη φύση του· γιά νά σέ δοξάσει καί ὁ Υἱός σου μέ τήν ἀπο­λύ­τρω­ση καί τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, ἡ ὁποία θά ὁλο­­­κληρωθεῖ μέ τή θυσία του αὐτή καί μέ τήν αἰώνια ἀρ­χι­­ε­­ρατική μεσιτεία του πού θά ἀκολουθήσει μετά ἀπ’ αὐτή. 2 Δόξασε τόν Υἱό σου σύμφωνα μέ τήν ἐξουσία πού τοῦ ἔδωσες πάνω σ’ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, γιά νά δώσει ζωή αἰώνια ὡς αἰώνιος ἀρχιερέας καθισμένος στά δεξιά σου σ’ ὅλο τό πλῆθος ἐκεῖνο πού τοῦ ἔδωσες καί οἱ ὁποῖοι πίστεψαν σ’ αὐτόν. 3 Αὐτή εἶναι ἡ αἰώνια ζωή, τό νά γνωρίζουν οἱ ἄν­θρωποι συ­νεχῶς ὅλο καί περισσότερο ἐσένα, τόν μό­­νο ἀληθινό Θεό, καί τόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν ὁποῖο ἀπέ­στειλες στόν κόσμο, ἔχοντας ζωντανή ἐπικοινωνία μέ σένα καί ἀπο­­λαμ­βάνοντας τίς ἄπειρες τελειότητές σου. 4 Ἐγώ γνωστοποίησα τό ὄνομά σου στούς ἀνθρώ­πους καί ὑπάκουσα τελείως στό θέλημά σου, κι ἔτσι σέ δόξα­σα πάνω στή γῆ. Καί μέ τή θυσία μου, τήν ὁποία θά προ­σφέρω σέ λίγο πάνω στό σταυ­ρό, ὁλο­κλήρωσα τε­λεί­ως τό ἔργο πού μοῦ ἔδωσες νά ἐπι­τελέσω. 5 Καί τώρα πού ἡ ἐπίγεια ἀποστολή μου τελείωσε, ἀνά­δει­ξέ με μέ τήν Ἀνάσταση καί τήν Ἀνάληψή μου αἰώνιο ἀρχιερέα καί δόξασέ με καί ὡς ἄνθρωπο ἐσύ, Πάτερ, δίπλα σου, μέ τή δόξα πού εἶχα κοντά σου προτοῦ νά δη­μιουργηθεῖ ὁ κόσμος. 6 Φανέρωσα τό ὄνομά σου κι ἔκανα γνωστές τίς ἄπει­ρες τελειότητές σου στούς ἀνθρώπους πού ἀπέ­σπα­σες ἀπό τούς κόλπους τοῦ κόσμου καί τούς ἔδω­σες σέ μένα. Ἡ πρόθεσή τους ἦταν ἀγαθή καί γι’ αὐτό ἦταν δι­­κοί σου. Ἐσύ τούς ἔδωσες σέ μένα, κι αὐτοί τή­ρησαν τό λόγο σου, τόν ὁποῖο τούς ἀποκάλυψα. 7 Τώρα ἔμαθαν τελειότερα καί πείσθηκαν ὅτι ἡ διδασκα­λία μου καί τά ἔργα μου καί ὅλα γενικότερα ὅσα μοῦ ἔδω­σες προέρχονται ἀπό σένα. 8 Καί ἀπόδειξη ὅτι ἔλαβαν τήν πληροφορία καί τή γνώση αὐτή εἶναι: ὅτι τούς λόγους πού μοῦ ἔδω­­σες γιά νά τούς ἀποκαλύψω στούς ἀνθρώπους, ἐγώ τούς παρέδωσα σ’ αὐτούς μέ τή δι­­­­δα­­­­σκαλία μου, καί αὐ­τοί τούς πα­­ρέ­­­­­­λαβαν καί τούς ἀποδέχθηκαν. Καί ἀπέ­κτη­σαν πράγματι τή βεβαιότητα καί τήν πεποίθηση ὅτι γεννήθηκα καί βγῆ­κα ἀπό τούς κόλπους σου, καί πίστεψαν ὅτι ἐσύ μέ ἀπέ­­­στει­λες στόν κόσμο. 9 Ἐγώ, πού τόσο ἐργάστηκα γιά νά τούς ὁδηγήσω στήν ἀληθινή αὐτή γνώση καί πίστη, σέ παρακαλῶ γι’ αὐ­τούς ὡς μέγας ἀρχιερέας καί μεσίτης. Δέν σέ πα­ρα­­κα­­λῶ τή στιγμή αὐτή γιά τόν κόσμο τῆς ἀπιστίας καί τῆς ἁμαρτίας, ἀλλά σέ παρακαλῶ γιά κείνους πού μοῦ ἔδω­­­­­σες· διότι, ἐνῶ μοῦ τούς ἔδωσες, δέν παύουν νά εἶ­­ναι δικοί σου. 10 Καί ὅλα ὅσα ἀνήκουν σέ μένα δικά σου εἶναι, ὅπως καί τά δικά σου εἶναι δικά μου. Κι αὐτοί λοιπόν δικοί σου ἦταν καί ἔγιναν δικοί μου· ἀλλά καί ὡς δικοί μου ἐξα­κολουθοῦν νά εἶναι δικοί σου. Κι ἐγώ ἔχω δοξασθεῖ ἀπό αὐτούς, διότι ἀναγνώρισαν τή θεϊκή μου φύση καί πίστεψαν σέ μένα. 11 Ἐγώ βέβαια δέν θά εἶμαι πλέον στόν κόσμο, ὅπως μέχρι τώ­ρα, μέ τή σωματική μου παρουσία, γιά νά τούς ἐν­θαρ­­­­­ρύνω καί νά τούς ἐνισχύω μ’ αὐτή. Αὐτοί ὅμως θά εἶναι στόν κόσμο, διότι δέν ἐπιτέλεσαν ἀκόμη τήν ἀπο­­­στολή τους. Ἐγώ ἔρχομαι σέ σένα. Πάτερ ἅγιε, φύ­­­λαξέ τους μέ τήν πατρική σου προστασία καί δύνα­μη, τήν ὁποία ἔδωσες καί σέ μένα· ἔτσι ὥστε νά πα­ρα­­­μείνουν ἑνωμένοι μαζί μου καί μεταξύ τους καί νά εἶ­­­­­ναι μέ τήν ἀγάπη καί τήν ὁμοφροσύνη ἕνα πνευματικό σῶμα, ὅπως εἴμαστε ἕνα κι ἐμεῖς πού ἔχουμε τήν ἴδια οὐ­­­σία καί φύση. 12 Ὅταν ἤμουν μαζί τους στόν κόσμο, ἐγώ τούς φύλαγα μέ τήν πατρική καί ἰσχυρή προστασία σου. Αὐτούς πού μοῦ ἔδωσες τούς φύλαξα, καί κανείς ἀπ’ αὐτούς δέν χάθηκε παρά μόνο ὁ υἱός τῆς ἀπωλείας, ὁ προδότης Ἰούδας, ὁ ὁποῖος χάθηκε κι ἔτσι ἐκπληρώθηκαν καί ἐπαληθεύθηκαν οἱ προφητεῖες τῆς Ἁγίας Γραφῆς. 13 Τώρα ὅμως ἔρχομαι σέ σένα. Καί τά λέω αὐτά μπροστά τους, ἐνῶ βρίσκομαι ἀκό­μη στόν κόσμο αὐτόν, γιά νά τʼ ἀκούσουν κι αὐτοί, ὥστε, ἔχοντας τή βε­βαιότητα ὅτι ἐσύ πλέον θά τούς προστατεύεις, νά ἔχουν μέσα τους τέλεια τή χαρά πού αἰσθάνομαι τώρα κι ἐγώ διότι ἐπανέρχομαι κοντά σου.