ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (9/6)

Εαγγέλιον: μέρας, Σαβ. β΄ βδ. Ματθαίου (Ματθ. ζ΄ 1-8)

Μ κρίνετε, να μ κρι­θτε· 2 ν γρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, κα ν μέτρ μετρετε μετρηθήσεται μν. 3 τί δ βλέπεις τ κάρφος τ ν τ φθαλμ το ­­­δελ­φο σου, τν δ ν τ σ φθαλμ δοκν ο κα­τανοες; 4 πς ρες τ δελφ σου, φες κβάλω τ κάρφος π το φθαλμο σου, κα δο δοκς ν τ φθαλμ σου; 5 ποκριτά, κβαλε πρτον τν δοκν κ το φθαλμο σου, κα τότε διαβλέψεις κβαλεν τ κάρφος κ το φθαλμο το δελφο σου. 6 Μ δτε τ γιον τος κυσ μηδ βάλητε τος μαργαρίτας μν μπροσθεν τν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν ατος ν τος ποσν ατν κα στραφέντες ρήξωσιν μς. 7 Ατετε, κα δοθήσεται ­­­μν, ζητετε, κα ερήσετε, κρού­ετε, κα νοιγήσεται ­­­­­μν· 8 πς γρ ατν λαμβάνει κα ζητν ερίσκει κα τ κρούοντι νοιγήσεται.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Μήν κατακρίνετε μέ ἀσπλαχνία, γιά νά μήν κατα­κρι­­θεῖτε ἀπό τόν Θεό. 2 Διότι μέ τήν ἴδια αὐστηρή καί ἄσπλαχνη κρίση μέ τήν ὁποία κατακρίνετε, θά κατακριθεῖτε. Καί μέ τό ἴδιο μέτρο μέ τό ὁποῖο ἐξετάζετε καί καταδικάζετε τίς πράξεις τοῦ ἄλλου, θά μετρήσει ὁ Θεός καί τή δική σας ζωή καί συμπεριφορά. 3 Γιατί λοιπόν βλέπεις τό σκουπιδάκι πού εἶναι στό μά­τι τοῦ ἀδελφοῦ σου, ἐνῶ τό δοκάρι πού εἶναι στό μά­τι σου δέν τό αἰσθάνεσαι καί δέν τό καταλαβαίνεις; Γι­ατί τό μικρό σφάλμα τοῦ ἀδελφοῦ σου τό βλέπεις, ἐνῶ μένεις ἀναίσθητος μπροστά στό δικό σου βαρύτατο σφάλμα; 4 Ἤ πῶς θά πεῖς στόν ἀδελφό σου, ἄφησέ με νά σοῦ βγάλω τό σκουπιδάκι ἀπ’ τό μάτι σου· ἐπίτρεψέ μου νά διορθώσω τό μικρό σφάλμα σου. Καί νά, στό μάτι σου εἶναι τό δοκάρι. Τήν ἴδια δηλαδή στιγμή ἐσύ εἶσαι ἔνοχος σέ βαρύτατο παράπτωμα. 5 Ὑποκριτή, πού προσποιεῖσαι ὅτι ἀπό ζῆλο γιά τήν ἀρετή κι ἀπό ἀγάπη θέλεις νά διορθώσεις τούς ἄλλους! Ἄν πράγματι τό κάνεις ἀπό ζῆλο, βγάλε πρῶτα τό δοκάρι ἀπ’ τό μάτι σου, καί τότε θά δεῖς καθαρά γιά νά βγάλεις καί τό σκουπιδάκι ἀπ’ τό μάτι τοῦ ἀδελφοῦ σου. 6 Ἡ συμπάθεια ὅμως καί ἡ ἀποφυγή τῆς κατακρίσεως τῶν ἐλαττωμάτων καί τῶν κακιῶν τοῦ ἄλλου δέν πρέπει νά φθάνει μέχρι τήν ἀδιακρισία. Ὑπάρχουν καί περι­­­­πτώσεις πού πρέπει μέ πολλή προσοχή νά ἐξετάζετε τόν χα­ρα­κτή­ρα τοῦ ἄλλου. Προσέχετε νά μή δώσετε τό ἅγιο μυ­στήριο τῆς πίστεως σέ ἀνθρώπους πού σάν σκυ­­λιά ζοῦν ζωή ἀσεβή καί ἀναίσχυντη· οὔτε νά ρίξετε τά πολύτιμα μαργαριτάρια τῆς χριστιανικῆς πίστεως μπρο­στά σέ ἀνθρώπους πού σάν χοῖροι ζοῦν στό βόρβο­ρο τῶν παθῶν. Ὑπάρχει μεγάλος κίνδυνος μήπως τά κα­­τα­πατήσουν μέ τά πόδια τους καί στραφοῦν νά σᾶς κα­­τα­σπαράξουν ἤ νά σᾶς βλάψουν μέ ὁποιονδήποτε τρόπο. 7 Ὅσον ὅμως ἀφορᾶ στίς δικές σας ἐλλείψεις καί ἐλατ­τώματα, νά ζητᾶτε ἀπό τόν Θεό, καί θά σᾶς δοθεῖ αὐτό πού ζητᾶτε, ἀρκεῖ νά μήν εἶναι παράλογο ἤ βλαβερό σέ σᾶς. Νά γυρεύετε νά βρεῖτε αὐτό πού ζητᾶτε, καί θά τό βρεῖτε, ἐφόσον σᾶς εἶναι ὠφέλιμο. Νά χτυπᾶτε τήν πόρτα τῆς θείας προστασίας, καί θά σᾶς ἀνοιχθεῖ. 8 Διότι καθένας πού ζητᾶ ἀπό τόν Θεό, παίρνει. Καί ὅποιος γυρεύει, βρίσκει. Καί σ’ ὅποιον χτυπᾶ τήν πόρ­τα τῆς θείας προστασίας, θά τοῦ ἀνοιχθεῖ αὐτή.