Εὐαγγέλιον: Κυρ. γ΄ Ματθαίου (Ματθ. ς΄ 22-33)
22 Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται· 23 ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; 24 Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. 25 Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; 26 ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; 27 τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; 28 καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει· 29 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. 30 Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; 31 μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; 32 πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. 33 ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
22 Καί δέν εἶναι μικρή συμφορά νά κολλήσει ὁ νοῦς καί ἡ καρδιά σας στά γήινα καί μάταια. Γιά νά τό καταλάβετε αὐτο, σᾶς φέρνω μιά εἰκόνα: Τό λυχνάρι πού δίνει φῶς στό σῶμα εἶναι τό μάτι· καί τό λυχνάρι πού φωτίζει τήν ψυχή εἶναι ὁ νοῦς. Ἐάν λοιπόν τό μάτι σου εἶναι ὑγιές, ὅλο τό σῶμα σου θά εἶναι γεμάτο φῶς, σάν νά ἦταν ὁλόκληρο τό σῶμα σου μάτι. Ἔτσι θά φωτίζεται καί ἡ ψυχή σου, ἐάν ὁ νοῦς σου καί ἡ καρδιά σου δέν ἔχουν τυφλωθεῖ ἀπ’ τή φιλαργυρία καί τήν προσκόλληση στά μάταια. 23 Ἐάν ὅμως τό μάτι σου εἶναι βλαμμένο καί τυφλωμένο, ὅλο τό σῶμα σου θά εἶναι βυθισμένο στό σκοτάδι. Ἐάν λοιπόν ἐκεῖνο πού σοῦ δόθηκε γιά νά σοῦ μεταδίδει φῶς γίνει σκοτάδι, σέ πόσο σκοτάδι θά βυθισθεῖς; Κάτι ἀνάλογο θά συμβεῖ, ἐάν καί ὁ νοῦς σκοτισθεῖ ἀπό τήν προσκόλληση στόν πλοῦτο. Σέ πόσο ἠθικό σκοτάδι θά βυθισθεῖ τότε ἡ ψυχή σου! 24 Μήν ἀπατᾶτε τόν ἑαυτό σας μέ τήν ἰδέα ὅτι εἶναι δυνατόν νά θησαυρίζει κανείς καί στή γῆ καί ταυτόχρονα νά εἶναι προσκολλημένος καί στό Θεό. Κανείς δέν μπορεῖ νά εἶναι συγχρόνως δοῦλος σέ δύο κυρίους. Διότι ἤ θά μισήσει τόν ἕνα καί θά ἀγαπήσει τόν ἄλλο, ἤ θά προσκολληθεῖ στόν ἕνα καί θά περιφρονήσει τόν ἄλλο. Δέν μπορεῖτε νά εἶστε συγχρόνως δοῦλοι καί τοῦ Θεοῦ καί τοῦ μαμωνᾶ, δηλαδή τοῦ πλούτου. Ἤ θά μισήσετε τόν πλοῦτο γιά νά ἀγαπήσετε τόν Θεό, ἤ θά προσκολληθεῖτε στόν πλοῦτο καί θά περιφρονήσετε τότε τόν Θεό. 25 Ἡ καρδιά σας λοιπόν πρέπει νά ἀνήκει ἀποκλειστικά στό Θεό. Γι’ αὐτό σᾶς λέω, κόψτε τή ρίζα τῆς πλεονεξίας· καί μή φροντίζετε μέ ἀγωνία καί στενοχώρια γιά τή ζωή σας τί θά φᾶτε καί τί θά πιεῖτε, οὔτε γιά τό σῶμα σας τί ἔνδυμα θά φορέσετε. Δέν ἀξίζει ἡ ζωή περισσότερο ἀπό τήν τροφή, καί τό σῶμα πιό πολύ ἀπό τό ἔνδυμα; Ὁ Θεός λοιπόν πού σᾶς ἔδωσε αὐτά τά ἀνώτερα, θά σᾶς δώσει καί τά κατώτερα, τήν τροφή δηλαδή καί τό ἔνδυμα. 26 Κοιτάξτε τά πουλιά πού πετοῦν στόν ἀέρα καί δεῖτε ὅτι αὐτά δέν σπέρνουν οὔτε θερίζουν οὔτε μαζεύουν τροφές σέ ἀποθῆκες γιά τό χειμώνα ἤ τόν καιρό τῆς στερήσεως. Κι ὅμως ὁ ἐπουράνιος Πατέρας σας τά τρέφει. Ἐσεῖς δέν ἀξίζετε πολύ περισσότερο ἀπό αὐτά; 27 Καί γιά νά καταλάβετε πόσο ἀνόητη καί ἀνίσχυρη εἶναι αὐτή σας ἡ μέριμνα, σᾶς ρωτῶ: Ποιός ἀπό σᾶς, ὁσοδήποτε κι ἄν φροντίσει, μπορεῖ νά προσθέσει στό ἀνάστημά του ἕναν πήχη; Κανένας. Τί κατορθώνετε λοιπόν μέ τή μέριμνά σας; 28 Ἀλλά καί γιά τό ἔνδυμα γιατί κυριεύεσθε ἀπό ἀνήσυχη καί ἀγωνιώδη φροντίδα; Παρατηρῆστε τά ἀγριο-λούλουδα, πού φυτρώνουν μόνα τους στόν ἀγρό, μέ ποιό τρόπο αὐξάνουν. Δέν κοπιάζουν οὔτε γνέθουν· 29 κι ὅμως σᾶς λέω ὅτι οὔτε ὁ σοφός σέ ἐπινοήσεις Σολομών, μέ ὅλη τήν ξακουσμένη βασιλική του μεγαλοπρέπεια καί τή λαμπρή καί ἔνδοξη περιβολή καί ἐμφάνισή του, δέν ντύθηκε μέ ἔνδυμα τόσο ὡραῖο καί θαυμάσιο, ὅπως περιβάλλεται ἕνα ἀπό τά ἀγριολούλουδα αὐτά. 30 Κι ἄν ὁ Θεός ντύνει μέ τόση μεγαλοπρέπεια τά ἀγριόχορτα, πού φυτρώνουν μόνα τους στόν ἀγρό καί δέν ἔχουν προορισμό νά ζήσουν αἰώνια, ὅπως ἐσεῖς, ἀλλά σήμερα ὑπάρχουν καί αὔριο ρίχνονται στό φοῦρνο ὡς καύσιμη ὕλη, δέν θά φροντίσει πολύ περισσότερο γιά σᾶς καί δέν θά σᾶς δώσει ἔνδυμα, ὀλιγόπιστοι; 31 Μήν κυριευθεῖτε λοιπόν ποτέ ἀπό ἀγωνιώδη φροντίδα λέγοντας: τί θά φᾶμε, ἤ τί θά πιοῦμε, ἤ μέ ποιό ἔνδυμα θά ντυθοῦμε; 32 Διότι οἱ ἐθνικοί καί εἰδωλολάτρες, οἱ ὁποῖοι ἀγνοοῦν ἐντελῶς τά οὐράνια ἀγαθά πού ἔχουν ἀσυγκρίτως ἀνώτερη ἀξία, ζητοῦν ὅλα αὐτά τά μάταια καί φθαρτά ὡς τά μόνα σοβαρά καί ἀπαραίτητα. Ἐσεῖς ὅμως μήν ἀνησυχεῖτε γι’ αὐτά, διότι ὁ οὐράνιος Πατέρας σας γνωρίζει ὅτι ἔχετε ἀνάγκη ἀπ’ ὅλα αὐτά καί συνεπῶς θά σᾶς τά δώσει. 33 Νά ζητᾶτε πρῶτα ἀπ’ ὅλα καί πάνω ἀπ’ ὅλα τά πνευματικά ἀγαθά τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν πού ὁ Θεός σᾶς ζητᾶ ὡς ὅρο γιά νά σᾶς χαρίσει τά ἀγαθά αὐτά. Καί τότε ὅλα αὐτά τά ἐπίγεια θά σᾶς δοθοῦν μαζί μ’ ἐκεῖνα.
