Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. δ΄ ἑβδ. Ματθαίου (Ματθ. ια΄ 20-26)
20 Τότε ἤρξατο ὀνειδίζειν τὰς πόλεις ἐν αἷς ἐγένοντο αἱ πλεῖσται δυνάμεις αὐτοῦ, ὅτι οὐ μετενόησαν· 21 οὐαί σοι, Χοραζίν, οὐαί σοι, Βηθσαϊδά· ὅτι εἰ ἐν Τύρῳ καὶ Σιδῶνι ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν ὑμῖν, πάλαι ἂν ἐν σάκκῳ καὶ σποδῷ καθήμεναι μετενόησαν. 22 πλὴν λέγω ὑμῖν,Τύρῳ καὶ Σιδῶνι ἀνεκτότερον ἔσται ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἢ ὑμῖν. 23 καὶ σὺ Καπερναούμ, ἡ ἕως τοῦ οὐρανοῦ ὑψωθεῖσα, ἕως ᾅδου καταβιβασθήσῃ· ὅτι εἰ ἐν Σοδόμοις ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν σοί, ἔμειναν ἂν μέχρι τῆς σήμερον. 24 πλὴν λέγω ὑμῖν ὅτι γῇ Σοδόμων ἀνεκτότερον ἔσται ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἢ σοί. 25 Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις· 26 ναί, ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ἐγένετο εὐδοκία ἔμπροσθέν σου.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
20 Τότε ἄρχισε ὁ Ἰησοῦς νά μέμφεται καί νά κατηγορεῖ τίς πόλεις στίς ὁποῖες εἶχαν γίνει τά περισσότερα θαύματά του, διότι δέν μετανόησαν. 21 Ἀλίμονό σου, Χοραζίν, ἀλίμονό σου, Βηθσαϊδά· διότι ἄν στήν Τύρο καί τή Σιδώνα, πού ἦταν εἰδωλολατρικές πόλεις φημισμένες γιά τήν κακία τους, εἶχαν γίνει τά μεγάλα θαύματα πού ἔγιναν σέ σᾶς, ἀπό καιρό οἱ κάτοικοί τους θά εἶχαν μετανοήσει. Καί θά ἐξωτερίκευαν τή συντριβή γιά τίς ἁμαρτίες τους φορώντας σάκο γιά ἔνδυμα καί ρίχνοντας στάχτη πάνω στά κεφάλια τους. 22 Σᾶς φαίνεται ὑπερβολικό αὐτό. Ἀλλά σᾶς λέω ὅτι τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως οἱ κάτοικοι τῆς Τύρου καί Σιδώνας θά ὑποστοῦν ἐλαφρότερη τιμωρία ἀπό σᾶς. 23 Καί σύ, Καπερναούμ, πού ἔγινες κατοικία τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Κυρίου καί γι’ αὐτό ὑψώθηκες δοξασμένη μέχρι τόν οὐρανό, θά κατεβεῖς ντροπιασμένη μέχρι τόν Ἅδη. Διότι ἐάν εἶχαν γίνει στά Σόδομα τά μεγάλα θαύματα πού ἔγιναν σέ σένα, δέν θά καταστρέφονταν, ἀλλά οἱ κάτοικοί τους θά μετανοοῦσαν, καί τά Σόδομα θά ἔμεναν μέχρι τή σημερινή ἡμέρα. 24 Κι αὐτό θά φανεῖ παράδοξο στούς κατοίκους σου. Σᾶς διαβεβαιώνω ὅμως ὅτι θά εἶναι περισσότερο ὑποφερτή ἡ τιμωρία στούς κατοίκους τῆς χώρας τῶν Σοδόμων τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως παρά σέ σένα. 25 Ἐκεῖνο τόν καιρό πῆρε τό λόγο ὁ Ἰησοῦς καί εἶπε: Σέ εὐχαριστῶ, Πατέρα μου, ὡς κύριο καί ἐξουσιαστή καί κυβερνήτη πάνσοφο καί δίκαιο τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς. Σέ εὐχαριστῶ, διότι ἐνεργώντας πάνσοφα καί δίκαια ἀπέκρυψες τίς μυστηριώδεις καί οὐράνιες αὐτές ἀλήθειες ἀπό ἀνθρώπους πού νομίζουν ὅτι εἶναι σοφοί καί συνετοί, καί φανέρωσες τά σωτηριώδη αὐτά μυστήρια σέ ἁπλούς, ἀθώους καί ταπεινούς. Κι ἔτσι τώρα ἡ γνώση τῆς σωτηριώδους ἀλήθειας ἐξαρτᾶται ὄχι ἀπό ἐξυπνάδα διανοητική, πού λίγοι μόνο τήν ἔχουν, ἀλλά ἀπό τήν ταπεινή διάθεση, πού ὅλοι ὅσοι θέλουν μποροῦν νά τήν ἀποκτήσουν. 26 Ναί· σέ εὐχαριστῶ, Πατέρα μου, διότι ἔτσι ἄρεσε σέ σένα, καί τέτοια ὑπῆρξε ἡ ἀγαθή καί δίκαιη θέλησή σου.
