ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (22/6)

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. δ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ια΄ 25-36)

25 Οὐ γὰρ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, τὸ μυστήριον τοῦτο, ἵνα μὴ ἦτε παρ᾿ ἑαυτοῖς φρόνιμοι, ὅτι πώρωσις ἀπὸ μέρους τῷ Ἰσραὴλ γέγονεν ἄχρις οὗ τὸ πλήρωμα τῶν ἐθνῶν εἰσέλθῃ, 26 καὶ οὕτω πᾶς Ἰσραὴλ σωθήσεται, καθὼς γέγραπται· ἥξει ἐκ Σιὼν ὁ ρυόμενος καὶ ἀποστρέψει ἀσεβείας ἀπὸ Ἰακώβ· 27 καὶ αὕτη αὐτοῖς ἡ παρ᾿ ἐμοῦ διαθήκη, ὅταν ἀφέλω­μαι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. 28 κατὰ μὲν τὸ εὐαγγέλιον ἐχθροὶ δι᾿ ὑμᾶς, κατὰ δὲ τὴν ἐκλογὴν ἀγαπητοὶ διὰ τοὺς πατέρας· 29 ἀμεταμέλητα γὰρ τὰ χαρίσματα καὶ ἡ κλῆσις τοῦ Θεοῦ. 30 ὥσπερ γὰρ καὶ ὑμεῖς ποτε ἠπειθήσατε τῷ Θεῷ, νῦν δὲ ἠλεήθητε τῇ τούτων ἀπειθείᾳ, 31 οὕτω καὶ οὗτοι νῦν ἠπεί­θησαν, τῷ ὑμετέρῳ ἐλέει ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐλεηθῶσι· 32 συνέκλεισε γὰρ ὁ Θεὸς τοὺς πάντας εἰς ἀπείθειαν, ἵνα τοὺς πάντας ἐλεήσῃ. 33 Ὦ βάθος πλούτου καὶ σοφίας καὶ γνώσεως Θεοῦ! ὡς ἀνεξερεύνητα τὰ κρίματα αὐτοῦ καὶ ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ! 34 τίς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου; ἢ τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο; 35 ἢ τίς προέδωκεν αὐτῷ, καὶ ἀνταποδοθήσεται αὐ­τῷ; 36 ὅτι ἐξ αὐτοῦ καὶ δι᾿ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν τὰ πάντα. αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

25 Διότι δέν θέλω νά ἀγνοεῖτε, ἀδελφοί, τό μυστήριο αὐ­τό, τήν ἀλήθεια δηλαδή πού μέχρι τώρα ἦταν κρυμμέ­νη καί μᾶς φανερώθηκε ἀπό τόν Θεό. Εἶναι ὠφέλιμο νά μά­θετε τό μυστήριο αὐτό, γιά νά μή θεωρεῖτε οἱ ἴδιοι τούς ἑαυτούς σας φρόνιμους καί περιφρονεῖτε ἀγέ­ρω­χα τούς Ἰσραηλίτες. Καί ἡ ἀλήθεια αὐτή εἶναι ὅτι ἔχει γί­νει σκλήρυνση σέ μέ­­ρος τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ἕως ὅ­του εἰσέλθει στή βα­­σιλεία τοῦ Χριστοῦ ὁ πλήρης ἀριθ­μός τῶν ἐθνικῶν πού ἔχει ὁρίσει ὁ Θεός. 26 Καί ἔτσι, ὅταν ἐκπληρωθεῖ ὁ ὅρος αὐτός, ὁλόκληρος ὁ ἰσραηλιτικός λαός ὡς σύνολο θά σωθεῖ, ὅπως ἔχει γρα­φεῖ στίς προφητεῖες τοῦ Ἡσαΐα: Θά ἔλθει ἀπό τή Σι­ών ὁ ἐλευθερωτής καί θά ἀποδιώξει τίς ἀσέβειες ἀπό τούς ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ. 27 Καί αὐτή εἶναι ἡ διαθήκη πού θά συνάψω μ’ αὐτούς, ὅταν σηκώσω καί ἐξαλείψω τίς ἁμαρτίες τους. 28 Κι ὅσον ἀφορᾶ τό εὐαγγέλιο, οἱ Ἰουδαῖοι πού ἀπί­στη­σαν ἔγιναν ἐχθροί τοῦ Θεοῦ γιά σᾶς, γιά νά δι­ευ­κολυνθεῖ δη­λαδή ἡ εἴσοδός σας στή βασιλεία τοῦ Μεσσία, τήν ὁποί­α αὐτοί θεωροῦν ὡς ἀποκλειστικό προνόμιο δικό τους καί γι’ αὐτό ἐπιμένουν νά ἀπο­κλεί­ο­νται ἀπ’ αὐτήν οἱ ἐθνικοί. Ὅσον ἀφορᾶ ὅμως τήν ἐκλογή πού τούς ἔκα­­νε πρίν ἀπό πολύ καιρό ὁ Θεός, εἶ­ναι ἀγαπητοί στό Θε­ό γιά τούς πατέρες ἀπό τούς ὁποί­ους κατάγονται. 29 Καί εἶναι ἀγαπητοί στό Θεό, διότι ὁ Θεός δέν ὑπό­κει­ται σέ πλάνη ὅταν ἐκλέγει καί καλεῖ, καί συνεπῶς δέν με­ταμελεῖται γιά τά χαρίσματα πού δίνει καί δέν ἀνα­κα­λεῖ τήν κλήση πού ἔκανε. 30 Καί μή σᾶς φαίνεται παράδοξο καί ἀντιφατικό τό ὅτι ἀπο­δοκιμάστηκαν πρός τό παρόν οἱ Ἰουδαῖοι, ἐνῶ τά χαρίσματα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀμεταμέλητα καί ἀμετάκλητα. Διότι κι ἐσεῖς οἱ ἐθνικοί εἴχατε κληθεῖ ἄλλοτε ἀπό τόν Θεό, προτοῦ κληθεῖ ὁ Ἀβραάμ. Ἀλλά ὅπως ἐσεῖς τότε ἀπει­θαρ­χήσατε στό Θεό καί λατρεύσατε τά εἴδωλα, τώ­ρα ὅμως ἐλε­ηθήκατε μέ τήν ἀπειθαρχία τῶν Ἰου­δαίων, 31 ἔτσι κι αὐτοί τώρα ἀπειθάρχησαν καί ἀπίστησαν στό Εὐαγγέλιο, γιά νά ἐλεηθοῦν ἔπειτα κι αὐτοί παρακι­νού­μενοι ἀπό τό ἔλεος πού λάβατε ἐσεῖς. 32 Κι ἔγινε ἡ ἀπειθαρχία καί ἀπιστία αὐτή τῶν ἐθνικῶν πρωτύτερα, καί τῶν Ἰουδαίων τώρα, διότι ὁ Θεός ἐπέ­τρε­ψε νά κλειστοῦν ὅλοι μαζί στήν ἀπειθαρχία, γιά νά δείξει σ’ ὅλους τό ἔλεός του. 33 Ὤ ἀκατάληπτο βάθος πλούσιας ἀγαθότητας καί σοφίας τοῦ Θεοῦ, μέσα ἀπό τήν ὁποία ὅλα ὁδηγοῦνται στό ἄριστο τέλος τους! Ὤ πλοῦτος γνώσεως Θεοῦ, μέσα ἀπό τήν ὁποία προγνωρίζει τό τέλος ὅλων! Πόσο ὑπερβαί­νουν τήν ἀνθρώπινη ἔρευνα οἱ κρίσεις καί οἱ ἀποφάσεις του, καί πόσο εἶναι ἀδύνατο στό νοῦ τοῦ ἀνθρώπου νά παρακολουθήσει τά ἴχνη τῶν σοφῶν καί ἀγαθῶν του μεθόδων, μέ τίς ὁποῖες σώζει τούς ἀνθρώπους! 34 Διότι ποιός γνώρισε τή σκέψη καί τίς βουλές τοῦ Κυρίου; Ἤ ποιός ἔγινε σύμβουλός του; 35 Ἤ ποιός τοῦ ἔδωσε ἤ τοῦ δάνεισε κάτι πρῶτος, ὥ­στε νά δικαιοῦται νά ἀπαιτήσει ἀνταπόδοση καί χρεω­στι­­κή ἀμοιβή ἀπ’ αὐτόν; 36 Κανείς. Διότι ἀπ’ αὐτόν δημιουργήθηκαν ὅλα, καί μέ τήν πανσοφία του κυβερνῶνται καί στή δόξα του ἀπο­βλέ­πουν ὅλα τά δημιουργήματά του, κι αὐτήν ἔχουν ὡς ὕψιστο σκοπό τους. Σ’ αὐτόν ἀνήκει ἡ δόξα στούς αἰ­­ῶ­νες. Ἀμήν.