Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ι΄ ἑβδ. Ματθαίου (Ματθ. κα΄ 18-22)
18 Πρωΐας δὲ ἐπανάγων εἰς τὴν πόλιν ἐπείνασε· 19 καὶ ἰδὼν συκῆν μίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτήν, καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ εἰ μὴ φύλλα μόνον, καὶ λέγει αὐτῇ· μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ. 20 καὶ ἰδόντες οἱ μαθηταὶ ἐθαύμασαν λέγοντες· πῶς παραχρῆμα ἐξηράνθη ἡ συκῆ; 21 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε, ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ἄρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται· 22 καὶ πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
18 Κι ὅταν τό πρωί ἐπέστρεφε στήν πόλη, πείνασε. 19 Καί μόλις εἶδε κάποια συκιά στό δρόμο, ἦλθε κοντά της, ἀλλά δέν βρῆκε τίποτε ἐπάνω της παρά μόνο φύλλα, ἀκριβῶς ὅπως καί ἡ συναγωγή τῶν Ἰουδαίων τότε εἶχε νά ἐπιδείξει μόνο φύλλα καί ἐξωτερικούς τύπους, ὄχι ὅμως καί καρπούς ἀρετῆς. Καί γιά νά δώσει μάθημα γιά τό ποιά θά εἶναι ἡ κατάληξη κάθε ἀνθρώπου ἄκαρπου σάν τή συκιά, λέει σ’ αὐτήν: Νά μήν ξαναβγάλεις ποτέ πιά καρπό. Κι ἀμέσως ξεράθηκε ἡ συκιά. 20 Κι ὅταν τό εἶδαν αὐτό οἱ μαθητές, θαύμασαν καί εἶπαν: Πῶς ἀμέσως, τήν ἴδια στιγμή ξεράθηκε ἡ συκιά; 21 Τότε ὁ Ἰησοῦς τούς ἀποκρίθηκε: Ἀληθινά σᾶς διαβεβαιώνω, ἐάν ἔχετε πίστη στή δύναμη τοῦ Θεοῦ καί δέν ἀμφιβάλλετε ὅτι θά λάβετε καί σεῖς θαυματουργική δύναμη, ὄχι μόνο τό θαῦμα τῆς συκιᾶς θά κάνετε, ἀλλά ἀκόμη κι ἄν στό βουνό αὐτό πεῖτε «σήκω καί πέσε στή θάλασσα», θά γίνει. 22 Κι ὅλα ὅσα ζητήσετε στήν προσευχή σας μέ πίστη στή δύναμη τοῦ Θεοῦ, θά τά λάβετε.
