Εὐαγγέλιον: Κυρ. ιβ΄ Ματθαίου (Ματθ. ιθ΄ 16-26)
16 Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον; 17 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς. 18 λέγει αὐτῷ· ποίας; ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε· τὸ οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις, 19 τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 20 λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος· πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου· τί ἔτι ὑστερῶ; 21 ἔφη αὐτῷ ὁ Ἱησοῦς· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 22 ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά. 23 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. 24 πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ραφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 25 ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες· τίς ἄρα δύναται σωθῆναι; 26 ἐμβλέψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
16 Καί ἰδού, κάποιος τόν πλησίασε καί τοῦ εἶπε: Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί καλό νά κάνω γιά νά ἀποκτήσω τήν αἰώνια ζωή; 17 Κι ὁ Κύριος τοῦ εἶπε: Ἀφοῦ ἀπευθύνεσαι σέ μένα θεωρώντας ὅτι εἶμαι ἕνας ἁπλός ἄνθρωπος, γιατί μέ ὀνομάζεις ἀγαθό; Κανείς δέν εἶναι ἀπό τόν ἑαυτό του πραγματικά ἀγαθός παρά μόνο ἕνας, ὁ Θεός. Ἐάν ὅμως θέλεις νά μπεῖς στήν αἰώνια καί μακάρια ζωή, τήρησε σ’ ὅλη τή ζωή σου τίς ἐντολές. 18 Τοῦ λέει ὁ νέος: Ποιές ἐντολές; Κι ὁ Ἰησοῦς τοῦ εἶπε: Τό νά μή σκοτώσεις, νά μή μοιχεύσεις, νά μήν κλέψεις, νά μήν ψευδομαρτυρήσεις, 19 τίμα τόν πατέρα καί τή μητέρα, καί νά ἀγαπήσεις τό συνάνθρωπό σου σάν τόν ἑαυτό σου. 20 Τοῦ λέει ὁ νέος, ὁ ὁποῖος δέν εἶχε διδαχθεῖ ποιά εἶναι καί πῶς ἐφαρμόζεται ἡ ἀγάπη πρός τόν συνάνθρωπο: Ὅλα αὐτά τά φύλαξα ἀπό τότε πού ἤμουν νέος. Τί ἄλλο μοῦ λείπει ἀκόμη; 21 Κι ὁ Ἰησοῦς τοῦ εἶπε: Ἐάν θέλεις νά εἶσαι τέλειος, πήγαινε, πούλησε τά ὑπάρχοντά σου καί μοίρασέ τα στούς φτωχούς, καί θά ἔχεις θησαυρό στούς οὐρανούς. Κι ἔλα νά μέ ἀκολουθήσεις. 22 Μόλις ὅμως ὁ νέος ἄκουσε τό λόγο αὐτό, ἔφυγε λυπημένος· διότι εἶχε πολλά κτήματα, καί ἡ καρδιά του ἦταν κολλημένη σ’ αὐτά. 23 Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε στούς μαθητές του: Ἀληθινά σᾶς λέω ὅτι δύσκολα ἕνας πλούσιος ἄνθρωπος θά μπεῖ στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 24 Πάλι σᾶς λέω, εὐκολότερο εἶναι νά περάσει μιά καμήλα ἀπό τήν τρύπα πού ἀνοίγει ἡ βελόνα, παρά ὁ πλούσιος νά μπεῖ στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 25 Ἀλλά ὅταν οἱ μαθητές του τό ἄκουσαν αὐτό, ἔνιωσαν πολύ μεγάλη ἔκπληξη καί εἶπαν: Ποιός τάχα μπορεῖ νά σωθεῖ; 26 Ὁ Ἰησοῦς τότε τούς κοίταξε ἐκφραστικά καί τούς εἶπε: Στούς ἀνθρώπους αὐτό εἶναι ἀδύνατο, στό Θεό ὅμως ὅλα εἶναι δυνατά. Μπορεῖ λοιπόν ὁ Θεός μέ τή χάρη του νά λύσει τούς δεσμούς τῆς καρδιᾶς κάθε καλοπροαίρετου πλουσίου μέ τό χρῆμα καί νά τόν καταστήσει ἄξιο τῆς σωτηρίας.
