Ἁπόστολος: ἀποστ. Τίτου, 25 Αὐγ. (Τίτ. α΄ 1-5, β΄ 15-γ΄ 2, 12-15)
Παῦλος, δοῦλος Θεοῦ, ἀπόστολος δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ κατὰ πίστιν ἐκλεκτῶν Θεοῦ καὶ ἐπίγνωσιν ἀληθείας τῆς κατ’ εὐσέβειαν 2 ἐπ’ ἐλπίδι ζωῆς αἰωνίου, ἣν ἐπηγγείλατο ὁ ἀψευδὴς Θεὸς πρὸ χρόνων αἰωνίων, 3 ἐφανέρωσε δὲ καιροῖς ἰδίοις τὸν λόγον αὐτοῦ ἐν κηρύγματι ὃ ἐπιστεύθην ἐ-γὼ κατ’ ἐπιταγὴν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, 4 Τίτῳ γνησίῳ τέκνῳ κατὰ κοινὴν πίστιν· χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν. 5 Τούτου χάριν κατέλιπόν σε ἐν Κρήτῃ, ἵνα τὰ λείποντα ἐπιδιορθώσῃ, καὶ καταστήσῃς κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους, ὡς ἐγώ σοι διεταξάμην,
β΄ 15 Ταῦτα λάλει καὶ παρακάλει καὶ ἔλεγχε μετὰ πάσης ἐπιταγῆς· μηδείς σου περιφρονείτω.
γ΄ 1 Υπομίμνησκε αὐτοὺς ἀρχαῖς καὶ ἐξουσίαις ὑποτάσσεσθαι, πειθαρχεῖν, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἑτοίμους εἶναι, 2 μηδένα βλασφημεῖν, ἀμάχους εἶναι, ἐπιεικεῖς, πᾶσαν ἐνδεικνυμένους πρᾳότητα πρὸς πάντας ἀνθρώπους.
12 Ὅταν πέμψω Ἀρτεμᾶν πρός σε ἢ Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν πρός με εἰς Νικόπολιν· ἐκεῖ γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι. 13 Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ Ἀπολλὼ σπουδαίως πρόπεμψον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ. 14 μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι. 15 Ἀσπάζονταί σε οἱ μετ’ ἐμοῦ πάντες. ἄσπασαι τοὺς φιλοῦντας ἡμᾶς ἐν πίστει. Ἡ χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
Ἐγώ ὁ Παῦλος, ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ καί ἀπόστολος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ γιά νά διακηρύττω σ’ ἐκείνους πού ἐξέλεξε ὁ Θεός τήν πίστη καί τήν ἐπίγνωση τῆς ἀλήθειας πού ὁδηγεῖ στήν εὐσέβεια 2 καί μᾶς στηρίζει στήν ἐλπίδα τῆς αἰώνιας ζωῆς πού μᾶς ὑποσχέθηκε ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος δέν ψεύδεται ποτέ· τήν αἰώνια αὐτή ζωή μᾶς τήν ὑποσχέθηκε ὁ Θεός πρίν ἀπό πολλούς αἰῶνες, γιά πρώτη φορά στόν Παράδεισο, ὅταν ἐκδιώκονταν οἱ πρωτόπλαστοι, 3 καί μᾶς τή φανέρωσε ὅταν ἦλθε ὁ κατάλληλος καιρός πού αὐτός καθόρισε· φανέρωσε δηλαδή τό λόγο του, τό Εὐαγγέλιό του, μέ τό κήρυγμα πού τό ἐμπιστεύθηκε ὡς πολύτιμο καί ἱερό θησαυρό καί τό ἀνέθεσε σέ μένα μέ τήν ἐντολή τοῦ σωτῆρος μας Θεοῦ· 4 ἐγώ λοιπόν ὁ Παῦλος γράφω τήν ἐπιστολή αὐτή στόν Τίτο, τό γνήσιο πνευματικό μου παιδί πού ἀναγεννήθηκε ἀπό μένα μέ τήν κοινή πίστη πού μᾶς ἑνώνει. Σοῦ εὔχομαι νά εἶναι μαζί σου ἡ χάρις, τό ἔλεος καί ἡ εἰρήνη ἀπό τόν Θεό Πατέρα καί τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, τόν σωτήρα μας. 5 Γι’ αὐτό σέ ἄφησα στήν Κρήτη, γιά νά συμπληρώσεις ὅσα ἐγώ παρέλειψα καί νά ἐγκαταστήσεις σέ κά-θε πόλη πρεσβυτέρους, σύμφωνα μέ τίς προφορικές ἐντολές πού σοῦ ἔδωσα.
β΄ 15 Αὐτά λέγε καί πρότρεπε καί ἔλεγχε μέ κάθε ἐξουσία. Κανείς νά μή σέ περιφρονεῖ.
γ΄ 1 Ὑπενθύμιζε στούς πιστούς νά ὑποτάσσονται στούς ἄρχοντες καί σ’ ὅσους ἀσκοῦν κάποια ἐξουσία, νά πειθαρχοῦν καί νά εἶναι πρόθυμοι καί ἕτοιμοι γιά κάθε καλό ἔργο. 2 Νά μήν κακολογοῦν κανέναν, νά μήν προκαλοῦν διαμάχες καί φιλονικίες, νά εἶναι ἐπιεικεῖς καί ὑποχωρητικοί, νά ἐπιδεικνύουν κάθε πραότητα σ’ ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς ἀνθρώπους.
12 Ὅταν σοῦ στείλω τόν Ἀρτεμᾶ ἤ τόν Τυχικό, φρόντισε γρήγορα νά ἔλθεις στή Νικόπολη, διότι ἐκεῖ ἀποφάσισα νά περάσω τό χειμώνα. 13 Τόν Ζηνᾶ τό νομοδιδάσκαλο καί τόν Ἀπολλώ κατευόδωσέ τους, ἑτοιμάζοντας μέ ἐπιμέλεια ὅ,τι τούς χρειαστεῖ, γιά νά μήν τούς λείπει τίποτε στό ταξίδι τους. 14 Μέ τήν εὐκαιρία μάλιστα τῆς προετοιμασίας αὐτῆς ἄς παίρνουν μάθημα καί οἱ δικοί μας νά πρωτοστατοῦν καί νά ἐργάζονται καλά ἔργα καί νά συντρέχουν τούς ἀδελφούς στίς ἀπαραίτητες ὑλικές τους ἀνάγκες, γιά νά μή στεροῦνται ἀπό πνευματικούς καρπούς. 15 Σέ χαιρετοῦν ἐγκάρδια ὅλοι ὅσοι εἶναι μαζί μου. Χαιρέτησε ὅσους μᾶς ἀγαποῦν, ἐπειδή ἔχουν κοινή πίστη μέ μᾶς. Σᾶς εὔχομαι ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ νά εἶναι μέ ὅλους σας. Ἀμήν.
