ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (29/8)

Ἀπόστολος: τοῦ Προδρόμου, 29 Αὐγ. (Πράξ. ιγ΄ 25-32)

25 ὡς δὲ ἐπλήρου ὁ Ἰωάν­νης τὸν δρόμον, ἔλεγε· τίνα με ὑπονοεῖτε εἶναι; οὐκ εἰμὶ ἐγώ, ἀλλ᾿ ἰδοὺ ἔρχεται μετ᾿ ἐμὲ οὗ οὐκ εἰμὶ ἄξιος τὸ ὑπόδημα τῶν ποδῶν λῦ­σαι. 26 Ἄνδρες ἀδελφοί, υἱοὶ γένους Ἀβραὰμ καὶ οἱ ἐν ὑμῖν φοβούμενοι τὸν Θεόν, ὑμῖν ὁ λόγος τῆς σωτηρίας ταύτης ἀπεστάλη. 27 οἱ γὰρ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ οἱ ἄρχον­­τες αὐτῶν τοῦτον ἀγνο­ήσαντες, καὶ τὰς φωνὰς τῶν ­προφητῶν τὰς κατὰ πᾶν σάββατον ἀναγι­νω­σκο­­­μένας κρίναντες ἐπλή­ρωσαν, 28 καὶ μηδεμίαν αἰτίαν θανάτου εὑρόντες ᾐτήσαντο Πιλᾶτον ἀναιρεθῆναι αὐ­τόν. 29 ὡς δὲ ἐτέλεσαν πάντα τὰ περὶ αὐτοῦ γεγραμμένα, καθελόντες ἀπὸ τοῦ ξύλου ἔθηκαν εἰς μνημεῖον. 30 ὁ δὲ Θεὸς ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν· 31 ὃς ὤφθη ἐπὶ ἡμέρας πλείους τοῖς συναναβᾶσιν αὐτῷ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας εἰς Ἱερουσαλήμ, οἵτινές εἰσι μάρτυρες αὐτοῦ πρὸς τὸν λαόν. 32 καὶ ἡμεῖς ὑμᾶς εὐαγ­γελιζόμεθα τὴν πρὸς τοὺς πατέρας ἐπαγγελίαν γενομένην, ὅτι ταύτην ὁ Θεὸς ἐκπεπλήρωκε τοῖς τέκνοις αὐτῶν, ἡμῖν, ἀναστήσας Ἰη­σοῦν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

25 Κι ὅσο ὁ Ἰωάννης ἐξακολουθοῦσε νά κηρύττει γιά νά ὁλοκληρώσει τήν ἀποστολή του, ἔλε­γε: Ποιός νομίζετε ὅτι εἶμαι; Δέν εἶμαι ἐγώ αὐτός πού πε­ριμένετε γιά Μεσσία· ἀλλά ἰδού, ὕστερα ἀπό μένα ἔρ­χε­ται κάποιος ἄλλος. Μπροστά του ἐγώ δέν εἶμαι ἄξι­ος οὔτε νά λύσω ὡς ταπεινός του ὑπηρέτης τά ὑπο­δή­μα­τα ἀπό τά πόδια του. 26 Ἄνδρες ἀδελφοί, παιδιά τοῦ γένους Ἀβραάμ κι ὅσοι ἀπό σᾶς ἤσασταν κάποτε ἐθνικοί καί τώρα λατρεύ­ε­τε μέ εὐ­λά­βεια τόν ἀληθινό Θεό· σέ σᾶς στάλθηκε τό κή­­­ρυγ­μα τῆς σωτηρίας αὐτῆς, τήν ὁποία προσφέρει ὁ Ἰησοῦς Χριστός. 27 Σέ σᾶς πού κατοικεῖτε μακριά ἀπό τήν Παλαιστί­νη στάλθηκε τό κήρυγμα αὐτό· διότι οἱ κάτοικοι τῆς Ἱε­ρου­σα­λήμ καί οἱ ἄρχοντές τους δέν μπόρεσαν νά καταλάβουν ποιός ἦταν ὁ Ἰησοῦς, καθώς καί τίς διακη­ρύ­­ξεις τῶν προφητῶν πού ἀναγι­νώ­σκο­­νται κάθε Σάββατο στίς συναγωγές. Κι ἀντί νά τόν ἀνα­­γνω­­­­ρί­σουν ὡς Μεσ­­­­σί­α, τόν καταδίκασαν· κι ἔτσι ἀσυ­ναί­σθητα καί χωρίς νά τό κα­­­­ταλαβαίνουν ἐκπλή­ρωσαν καί πραγματοποίησαν τίς προ­φητεῖες αὐτές. 28 Κι ἐνῶ δέν βρῆκαν σ’ αὐτόν κανένα ἔγκλημα ἤ ἐνο­χή πού νά δικαιολογεῖ τήν καταδίκη του σέ θάνατο, ζήτησαν ἀπό τόν Πιλάτο νά θανατωθεῖ. 29 Κι ὅταν ἐπιτέλεσαν ὅλα ὅσα εἶχαν γράψει καί προ­φητεύσει γι’ αὐτόν οἱ προφῆτες, κατέβασαν ἀπό τό ξύ­­­λο τοῦ σταυροῦ τό σῶμα του καί τό ἔβαλαν σ’ ἕνα μνῆ­μα. 30 Ὁ Θεός ὅμως τόν ἀνέστησε ἀπό τούς νεκρούς. 31 Αὐτός μετά τήν Ἀνάστασή του ἐμφανιζόταν συνεχῶς γιά πολλές ἡμέρες σ’ ἐκείνους πού ἀνέβηκαν μαζί του ἀπό τή Γαλιλαία στήν Ἱερουσαλήμ. Αὐτοί τόν εἶδαν μέ τά μάτια τους καί εἶναι μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεώς του στό λαό. 32 Κι ὅπως ἐκεῖνοι δίνουν τή μαρτυρία τους στούς κα­­­­τοί­­κους τῆς Ἰουδαίας, ἔτσι κι ἐμεῖς ἀναγγέλλουμε σέ σᾶς τό χαρμόσυνο μήνυμα, ὅτι τήν ἐπαγγελία καί ὑπό­σχε­­­­ση πού ὁ Θε­ός εἶχε δώσει στούς προγόνους μας, αὐ­τήν τήν ἔχει τελείως πραγματοποιήσει γιά μᾶς, τούς ἀπο­γόνους ἐκείνων. Καί τήν πραγματοποίησε ἀνα­σταί­νο­­ντας τόν Ἰησοῦ ἀπό τούς νεκρούς καί ἀνυ­ψώ­­νοντάς τον.