Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ιε΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Γαλ. β΄ 11-16)
11 Ὅτε δὲ ἦλθε Πέτρος εἰς Ἀντιόχειαν, κατὰ πρόσωπον αὐτῷ ἀντέστην, ὅτι κατεγνωσμένος ἦν. 12 πρὸ τοῦ γὰρ ἐλθεῖν τινας ἀπὸ Ἰακώβου μετὰ τῶν ἐθνῶν συνήσθιεν· ὅτε δὲ ἦλθον, ὑπέστελλε καὶ ἀφώριζεν ἑαυτόν, φοβούμενος τοὺς ἐκ περιτομῆς. 13 καὶ συνυπεκρίθησαν αὐτῷ καὶ οἱ λοιποὶ Ἰουδαῖοι, ὥστε καὶ Βαρνάβας συναπήχθη αὐτῶν τῇ ὑποκρίσει. 14 ἀλλ’ ὅτε εἶδον ὅτι οὐκ ὀρθοποδοῦσι πρὸς τὴν ἀλήθειαν τοῦ εὐαγγελίου, εἶπον τῷ Πέτρῳ ἔμπροσθεν πάντων· εἰ σὺ Ἰουδαῖος ὑπάρχων ἐθνικῶς ζῇς καὶ οὐκ ἰουδαϊκῶς, τί τὰ ἔθνη ἀναγκάζεις ἰουδαΐζειν; 15 Ἡμεῖς φύσει Ἰουδαῖοι καὶ οὐκ ἐξ ἐθνῶν ἁμαρτωλοί, 16 εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
11 Ὅταν ὅμως ἦλθε ὁ Πέτρος στήν Ἀντιόχεια, ἀντιστάθηκα μπροστά του καί διαφώνησα μαζί του, διότι ἦταν ἀξιοκατάκριτος. 12 Καί ἦταν ἀξιοκατάκριτος, διότι πρίν ἔλθουν μερικοί ἀπ’ τούς Χριστιανούς τῶν Ἱεροσολύμων, ὅπου ὁ Ἰάκωβος ἦταν ἐπίσκοπος, ἔτρωγε μαζί μέ τούς ἐθνικούς Χριστιανούς. Ὅταν ὅμως ἦλθαν αὐτοί, ξέφευγε καί ἀπομακρυνόταν, ἐπειδή φοβόταν μήπως σκανδαλίσει τούς Ἰουδαίους Χριστιανούς. 13 Καί μαζί του ἄρχισαν νά ὑποκρίνονται καί οἱ ὑπόλοιποι Ἰουδαῖοι Χριστιανοί στήν Ἀντιόχεια, ὥστε ἀκόμη κι ὁ ἴδιος ὁ Βαρνάβας συμπαρασύρθηκε στήν ὑποκρισία τους ἐκείνη. 14 Ἐγώ ὅμως ὅταν εἶδα ὅτι δέν βαδίζουν σωστά, σύμφωνα μέ τήν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου, εἶπα στόν Πέτρο μπροστά σέ ὅλους: Ἐάν ἐσύ, ἐνῶ εἶσαι γεννημένος Ἰουδαῖος, τώρα πού ἔγινες μαθητής τοῦ Χριστοῦ ζεῖς καί συμπεριφέρεσαι ὅπως οἱ ἐθνικοί Χριστιανοί καί ὄχι ὅπως οἱ Ἰουδαῖοι, γιατί μ’ αὐτό πού κάνεις τώρα ἀναγκάζεις τούς ἐθνικούς Χριστιανούς νά ἀκολουθοῦν τά ἔθιμα καί τίς παραδόσεις τῶν Ἰουδαίων; 15 Ἐμεῖς εἴμαστε γεννημένοι Ἰουδαῖοι καί δέν εἴμαστε ἐθνικοί πού ἀγνοοῦν τόν ἀληθινό Θεό καί ὑπηρετοῦν τήν ἁμαρτία. 16 Ἐπειδή ὅμως μάθαμε ἀπό τήν προσωπική μας πείρα ὅτι δέν γίνεται δίκαιος ὁ ἄνθρωπος καί δέν σώζεται μέ τήν τήρηση τῶν τυπικῶν διατάξεων τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου ἀλλά μόνο μέ τήν πίστη στόν Ἰησοῦ Χριστό, γι’ αὐτό λοιπόν κι ἐμεῖς πιστέψαμε στόν Ἰησοῦ Χριστό, γιά νά γίνουμε δίκαιοι καί νά σωθοῦμε ἀπό τήν πίστη στό Χριστό καί ὄχι ἀπό τά ἔργα τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου. Διότι, ὅπως ἀναφέρεται καί στούς ψαλμούς, μέ τά ἔργα τοῦ νόμου δέν θά δικαιωθεῖ καί δέν θά σωθεῖ κανένας ἄνθρωπος.
