ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (12/9)

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. ις΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Γαλ. ε΄ 11-21)

11 ἐγὼ δέ, ἀδελφοί, εἰ περιτομὴν ἔτι κηρύσσω, τί ἔτι διώκομαι; ἄρα κατήργηται τὸ σκάνδαλον τοῦ σταυροῦ. 12 ὄφελον καὶ ἀποκόψονται οἱ ἀναστατοῦντες ὑμᾶς. 13 Ὑμεῖς γὰρ ἐπ’ ἐλευθερίᾳ ἐκλήθητε, ἀδελφοί· μόνον μὴ τὴν ἐλευθερίαν εἰς ἀφορμὴν τῇ σαρκί, ἀλλὰ διὰ τῆς ἀγάπης δουλεύετε ἀλλήλοις. 14 ὁ γὰρ πᾶς νόμος ἐν ἑνὶ λόγῳ πληροῦται, ἐν τῷ, ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 15 εἰ δὲ ἀλλήλους δάκνετε καὶ κατεσθίετε, βλέπετε μὴ ὑπ’ ἀλλήλων ἀναλωθῆτε. 16 Λέγω δέ, πνεύματι περιπατεῖτε καὶ ἐπιθυμίαν σαρκὸς οὐ μὴ τελέσητε. 17 ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματος, τὸ δὲ πνεῦμα κατὰ τῆς σαρκός· ταῦτα δὲ ἀντίκειται ἀλλήλοις, ἵνα μὴ ἃ ἂν θέλητε ταῦτα ποιῆτε. 18 εἰ δὲ Πνεύματι ἄγεσθε, οὐκ ἐστὲ ὑπὸ νόμον. 19 φανερὰ δέ ἐστι τὰ ἔργα τῆς σαρκός, ἅτινά ἐστι μοιχεία, πορνεία, ἀκαθαρσία, ἀσέλγεια, 20 εἰδωλολατρία, φαρμακεία, ἔχθραι, ἔρεις, ζῆλοι, θυμοί, ἐριθεῖαι, διχοστασίαι, αἱρέσεις, 21 φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κῶμοι καὶ τὰ ὅμοια τούτοις, ἃ προλέγω ὑμῖν καθὼς καὶ προεῖπον, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντες βασιλείαν Θε­οῦ οὐ κληρονομήσουσιν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

11 Ἀλλά ἐάν ἐγώ, ἀδελφοί, κηρύττω καί τώρα ὅτι εἶναι ἀνα­γκαία ἡ περιτομή, ὅπως κήρυττα γι’ αὐτήν πρίν νά κλη­θῶ στό ἀποστολικό ἀξίωμα, γιατί νά καταδιώκομαι ἀκό­μη ἀπ’ τούς Ἰουδαίους; Δέν ὑπάρχει πλέον λόγος φι­λο­νικίας ἀνάμεσα σέ μένα καί τούς Ἰουδαίους. Καί ἄρα ἔχει καταργηθεῖ τό σκάνδαλο πού προκαλεῖται στούς Ἰουδαίους ἀπό τό κήρυγμα γιά τό σταυρικό θά­να­το τοῦ Χριστοῦ, τό ὁποῖο (κήρυγμα) καταργεῖ τό νόμο. 12 Ἀλλά ὄχι. Ἐγώ δέν κηρύττω τήν περιτομή. Ἄς λένε κι ἄς κά­νουν ὅ,τι θέλουν αὐτοί πού συκοφαντοῦν κι ἐμέ­να καί τό Εὐαγγέλιο. Ἐάν θέλουν, ὄχι μόνο ἄς πε­ρι­τμη­θοῦν, ἀλλά κι ἄς ἀκρωτηριασθοῦν μέ εὐνουχισμό ὅσοι σᾶς ἀναστατώνουν. 13 Ἀγανακτῶ ἐναντίον τους, διότι ἐσεῖς, ἀδελφοί, κλη­­­­θήκατε ἀπό τόν Κύριο γιά νά εἶστε ἐλεύθεροι ἀπό κά­­­­θε δουλεία. Μόνο προσέξτε μήπως ἐκλάβετε τήν ἐλευ­­­­­­­­θε­ρία ὡς πρόφαση γιά νά ζεῖτε σύμφωνα μέ τίς ἐπι­­­­­­θυ­μί­ες τῆς σάρκας. Ἀντίθετα, πρέπει νά ὑπηρετεῖτε ὁ ἕνας τόν ἄλλο μέ τήν ἄσκηση τῆς ἀνιδιοτελοῦς χρι­στι­α­­­­­­­νι­κῆς ἀγά­πης. 14 Διότι, μήν τό ξεχνᾶτε, ὅλος ὁ νόμος ἐφαρμόζεται καί τηρεῖται πλήρως μ’ ἕνα λόγο, δηλαδή μέ τό παράγγελμα: Νά ἀγαπᾶς τό συνάνθρωπό σου ὅπως ἀγαπᾶς τόν ἑαυτό σου. 15 Ἐάν ὅμως, ἀντί νά ἀγαπιέστε, δαγκώνετε καί κατα­σπαράζετε ὁ ἕνας τόν ἄλλο, προσέχετε μήπως ἀλλη­λο­ε­ξοντωθεῖτε καί ἐξαφανισθεῖτε μεταξύ σας, ὁ ἕνας ἀπ’ τόν ἄλλο. 16 Καί μ’ αὐτά πού σᾶς λέω, ἐννοῶ ὅτι πρέπει νά συμπεριφέρεσθε σύμφωνα μέ τίς ἐμπνεύσεις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί τότε δέν θά ἐκπληρώσετε κάθε ἐπιθυμία τῆς σάρκας, καί συνεπῶς δέν θά δαγκώνει ὁ ἕνας τόν ἄλλο, οὔτε θά ὑπάρχει μίσος μεταξύ σας. 17 Δέν θά ἐκπληρώσετε τίς ἐπιθυμίες τῆς σάρκας. Διότι ἡ κα­τώτερη φύση μας, πού ὑπηρετεῖ τίς ἐπιθυμίες τῆς σάρ­­­κας, ἐπιθυμεῖ ἐναντίον τῆς ἀνώτερης πνευματικῆς φύ­­σεώς μας, πού ἐμπνέεται ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα. Ἀλ­λά καί ἡ ἀνώτερη αὐτή φύση μας ἐπιθυμεῖ ἐναντίον τῆς κα­­τώ­τερης φύσεώς μας. Καί τά δύο αὐτά, δηλαδή ἡ σάρ­­­κα καί τό πνεῦμα, ἀντιμάχονται τό ἕνα τό ἄλλο, ἔτσι ὥ­­­­στε νά μήν κάνετε χωρίς ἀντίδραση ἐκεῖνα πού θέλετε. Οὔτε τό κακό χωρίς ἀντίδραση, διότι τότε ἐξεγείρεται μέ­σα σας ἡ φωνή τῆς συνειδήσεως· οὔτε τό καλό, διότι πολ­­λές φορές πρέπει νά ἀσκήσετε βία στόν ἑαυτό σας γιά νά τό κάνετε. Ὅταν λοιπόν κυριαρχήσει μέσα σας τό πνεῦμα, θά ὑποταχθεῖ ἡ σάρκα μέ τίς ἐπιθυμίες της, καί σεῖς δέν θά πραγματοποιήσετε ποτέ καμιά ἐπιθυμία τῆς σάρκας. 18 Ἔτσι λοιπόν βγαίνει τό συμπέρασμα ὅτι, ἐάν φέρεσθε καί ὁδηγεῖσθε ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα, ὥστε πάντοτε νά κυριαρχοῦν μέσα σας οἱ ἀνώτερες πνευματικές δυ­νά­­­μεις, δέν εἶστε κάτω ἀπ’ τό ζυγό καί τήν καταδίκη τοῦ νόμου. Ἐπειδή πλέον θά εἶστε ἐλεύθεροι ἀπό τίς ἐπι­­­­­θυ­­μίες τῆς σάρκας, δέν θά ἔχετε ἀνάγκη ἀπό τή συμ­βου­­­­λή καί τούς περιορισμούς τοῦ νόμου, οὔτε θά εἶστε κάτω ἀπό τήν κατάρα τοῦ νόμου. 19 Καί εἶναι φανερά τά ἔργα στά ὁποῖα μᾶς παρασύρει ἡ διεφθαρμένη σαρκική προαίρεσή μας. Αὐτά εἶναι ἡ μοιχεία, ἡ πορνεία, κάθε ἀκατονόμαστη πράξη πού κάνει τόν ἄνθρωπο ἀκάθαρτο, ἡ ἀκολασία καί ἀχόρταγη μανία γιά τήν ἀπόλαυση τῆς ἡδονῆς, 20 ἡ εἰδωλολατρία, ἡ μαγεία, οἱ διάφορες ἐκδηλώσεις ἔχθρας καί φιλονικιῶν, οἱ ζηλοτυπίες, οἱ θυμοί, οἱ φατρι­α­σμοί, οἱ διχόνοιες, οἱ διαφωνίες, 21 οἱ φθόνοι, οἱ φόνοι, τά μεθύσια, τά ἄσεμνα ­γλέντια καί τά παρόμοια, γιά τά ὁποῖα σᾶς προειδοποιῶ καί τώρα, ὅπως καί ἄλλοτε σᾶς εἶχα προειδοποιήσει, ὅταν σᾶς κήρυξα τό Εὐαγγέλιο, ὅτι ὅσοι ἐπιμένουν νά κά­νουν τέτοια ἁμαρτήματα χωρίς νά δείξουν εἰλικρινή με­τάνοια γι’ αὐτά, δέν θά κληρονομήσουν τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.